Nizami AKTÜRK, Ertuğrul ASİLOĞULLARI, Remzi TOPRAK

Hızlı raylı ulaşım sistem kaynaklı çevresel gürültü

Özellikle büyük şehirlerimizde son zamanlarda yaygınlaşmaya başlayan raylı ulaşım sistemlerinin önemli yan etkilerinden biri de gürültüdür. Gürültü sorunu iki şekilde kendini göstermektedir. Birincisi raylı ulaşım sistemleri araçları içinde yolculuk yapanların maruz kaldığı gürültü, ikincisi de raylı ulaşım sistemlerinden dolayı oluşan çevresel gürültüdür. Raylı sistemi kullanan insanlar her ne kadar bu gürültüden rahatsız oluyorlarsa da seyahat sürelerinin çok uzun olmaması nedeniyle buna katlanabilmektedirler. Fakat sistemi kullanmayan, onun geçtiği güzergahta bulunan insanların maruz kaldıkları çevresel gürültü gün geçtikçe dayanılmaz olmaya başlamıştır. Bu konuda şikayetlerin ileride daha da artacağı kolayca öngörülebilir. Raylı ulaşım sistemlerinde seferlerin sıklaşmasından sonra bu problemin daha da hissedilir hale geleceğinden hareketle, bu makalede raylı ulaşımın sebep olduğu gürültü incelenmiş ve problemler ortaya konulmuştur.

Environmental noise caused by rapid rail transit systems

Environmental noise is one of the side effects of public rail transit systems which are becoming more common in large cities of Turkey. One of these problems is the noise which exhibits itself in two different forms; one being the noise that disturbs passenger and the other is the environmental noise caused by the rapid rail systems. Passenger are found to be less disturbed from noise as they are using the system but the people living in the close neighborhood are not getting any benefit of the system but only disturbance and severely disturbed by the environmental noise caused by the rapid rail transit systems. The disturbance and the objections will clearly be increased as the number of headways is to be doubled in the near feature. Hence the environmental noise caused by the rapid rail transit systems is investigated and their problems are pointed out in this paper.

PDF

___

1. Toprak, R., “Şehir İçi Raylı Ulaşım Sistemleri”, Trafik: Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Trafik Planlaması Ve Uygulaması Anabilim Dalı Aylık Bülteni, Sayı 13, 8–16, 1999.
2. Toprak, R., “Raylı Ulaşım Sistemlerinin Çevresel Etkileri”, Trafik: Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Trafik Planlaması Ve Uygulaması Anabilim Dalı Aylık Bülteni, Sayı 15, 21–25, 2000.
3. Toprak, R. ve Aktürk, N., “Raylı Ulaşım Sistemlerinin Neden Olduğu Çevresel Gürültü”, TMMOB Makine Mühendisleri Odası İstanbul’da Kent İçi Ulaşım Sempozyumu, İstanbul, 219 – 230, 28–30 Haziran 2001.
4. Toprak, R. ve Aktürk, N., “Raylı Ulaşım Sistemlerinin Neden Olduğu Gürültü ve Çevresel Etkileri”, T. Mühendislik Haberleri, Sayı 417, 33–38, 2002.
5. Aktürk, N. ve Ünal, Y., “Gürültü, Gürültüyle Mücadele ve Trafik Gürültüsü”, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Bülteni, Sayı 3, 21-32, 1998.
6. Aktürk, N. ve Gümüşdağ, C.F., “Ankara Esenboğa Havalimanı'nın Sebep Olduğu Gürültünün Belirlenmesi”, 4. Ulusal Akustik Kongresi, Kaş/Antalya, 77-91, 29 – 31 Ekim 1998.
7. Aktürk, N., Ercan, Y. ve Durmaz, A., “İzmir Adnan Menderes Havalimanı'nın Sebep Olduğu Gürültünün Belirlenmesi”, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, Cilt 13, Sayı 2, 289-302, 2000.
8. Aktürk, N. ve Gürpınar, M., “Çevresel Ulaşım Gürültüsünün Trafik Planlaması Yönünden İncelenmesi”, Trafik ve Yol Güvenliği Kongresi, Gazi Üniversitesi, Ankara, 346–359, 25 – 27 Nisan 2001.
9. Asiloğulları, E., Toprak, R. ve Aktürk, N., “Raylı Ulaşım Sistemlerindeki Gürültü İle Ray-Teker Etkileşiminin İlişkileri”, Akustik, Türk Akustik Derneği Yayını, Yıl 2, Sayı 1, 13–23, 2002.
10. Aktürk, N., “Havalimanlarının Neden Olduğu Çevresel Gürültünün Kara Kullanımında Dikkate Alınması”, TMMOB Makina Mühendisleri Odası Ankara’da Kentleşme ve Yerel Yönetimler Sempozyumu, Ankara, 108–123, 22–23 Haziran 2001.
11. Belgin, E., “Gürültünün İnsan Sağlığına Etkileri”, Kent ve Gürültü Sempozyumu, Ankara Üniversitesi, Ankara, 39–46, 30 Mayıs 1994.
12. Güler, Ç., “Gürültünün ve Toplum Sağlığı Açısından Önemi”, Kent ve Gürültü Sempozyumu, Ankara Üniversitesi, Ankara, 47–61, 30 Mayıs 1994.
13. GKY, Gürültü Kontrol Yönetmeliği 11 Aralık1986 tarihli 19308 tarihli Resmi Gazete, 8–26, 1986.
14. Aktürk N, Ercan Y ve Durmaz A, “Muğla Dalaman Havalimanı’nın Neden Olduğu Çevresel Gürültünün Belirlenmesi”, 10. Ulusal Makine Teorisi Sempozyumu, Selçuk Üniversitesi, Konya, 505–514, 12 – 14 Eylül 2001.
15. Magrab, E.B., Environmental Noise Control, John Wiley & Sons Inc., Canada, 1975.
16. Cunniff, P. F., “Transportation Noise”, Environmental Noise Pollution, John – Wiley & Sons Inc., Canada, 151–175, 1997.
17. Ratering, E.G., “Hihgway and Rail Traffic Noise”, Noise Control Handbook of Principles and Practices, edited by Lipscomb, D. M. and Taylor, A. C., Van Nostrand Reinhold Company, 270–277, 1978.
18. Erel, A., “Ülkemizdeki Kentiçi Raylı Sistemlerde Gözden Kaçan Önemli Teknik Konular”, Ulaşım–Trafik Kongresi, Ankara, 79–85, 2 – 3 Mayıs 1997.
19. Uslu, O., Çevresel Etki Değerlendirilmesi, Türkiye Çevre Vakfı Yayını, Ankara, 110–132, 1996.
20. Öztürk, Z., “Karayolu ve Demiryolunda Yol Yakınında Alınabilecek Gürültü Önlemlerinin İncelenmesi”, 4. Ulusal Akustik Kongresi, Kaş/Antalya, 93– 103, 29 – 31 Ekim 1998.
21. Canter, L.W. (Ed.), Environ. Impact Assessment, McGraw–Hill, USA, 1996.