Türk Eğitim Sisteminde Türkçenin Yeri ve Önemi

Dil, toplumların varlıklarını devam ettirmesinde önemli bir rolü olan araçtır. Dilde meydana gelen bozulmalar zamanla topluma da yansımaktadır. Türkçe diğer diller gibi zaman içinde çeşitli toplumlardan ve dolayısıyla onların dillerinden etkilenmiştir. Özellikle 15-16. yy. dan itibaren yoğun olarak Arapça ve Farsça ile kendini hissettirmeye başlayan bu etkiye karşı dilde sadeleşme çalışmalarına gidilmiştir.Dildeki bu sadeleşme, başta eğitim olmak üzere toplumdaki diğer sistemleri de etkilemiştir. Başlangıçta yabancı eğitim sistemlerinden etkilenen ve yabancı dil öğretimine zaman zaman Türk dilinden daha fazla yer veren Türk eğitim sistemi, bu çalışmalardan sonra ana dili eğitimine daha fazla önem vermiştir. Bu çalışmada tarihi süreçte Türk eğitim sisteminde Türk diline verilen önem tespit edilmeye çalışılmıştır.

The Place and Importance of Turkish Language in Turkish Education System

Language has an important role for communities to survive. Language deterioration occurring over time is also reflected in society. Turkish language has been influenced by various communities and other languages such as others. Especially from 15-16th century, this effect is seen with Arabic and Persian languages, so studies have started for recovery of plain language against these effects. Language recovery has also affected education and other systems in society. At the beginning, Turkish education system, which was affected by foreign education systems has given more attention to native language teaching after these studies. In this study, the importance attached to Turkish language in historical process is aimed to determine.

___

  • Atalay, B. (2006). Divanü Lügati't - Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Cilt I, sayfa 3, 4.
  • Atatürk, M. Kemal (1961). Atatürk‟ün Söylev ve Demeçleri (haz. N. Arsan). Ankara: Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Yayınları, 2 cilt.
  • Akyüz, Y. (1999). Türk Eğitim Tarihi. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Cevdet Paşa (1966). Tarih-i Cevdet. C.1. İstanbul: Sabah Yayınları.
  • Cevdet Paşa (1986). Tezâkir. Yayınlayan: Cavid Baysun. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Ercilasun, A. B. (1985). Büyük Türk Klasikleri Ansiklopedisi, Cilt 1, s.61, İstanbul: Ötüken Yayınları.
  • Ergin, O. N. (1977). Türk Maarif Tarihi. Cilt 1, İstanbul: Eser Matbaası.
  • Ergin, M. (1993). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Bayrak Yayın.
  • Ergin, M. (1996). Orhun Abideleri. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • Ergin, M. (2005). Dede Korkut Kitabı. Boğaziçi Yayınları, İstanbul.
  • Göğüş, B. (1970). Anadili Olarak Türkçenin Öğretimine Tarihsel Bir Bakış. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten: 123-154.
  • Göğüş, B. (1993). Türkçe Öğretimine Genel Bir Bakış. İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi ve Sorunları. Türk Eğitim Derneği XI. Öğretim Şurası 25-26 Mayıs 1993. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları.
  • Gürsoy, Ü. (2008). II. Meşrutiyet Döneminde Dil ve Edebiyatta Millîleşme, Türk Yurdu, cilt 28, sayı 251.
  • Güzel, A. (1996). Bugünkü Türkçemiz, Milli Eğitim, Ocak, Şubat, Mart, sayı 129.
  • Kaplan, R., Aktaş, Ş., Akçaoğlu, S. S., Karaşahin, M., Keleş, S., Yeşil, K. (2005). Orta Öğretim Türk Edebiyatı Dersi 9., 10., 11., 12. Sınıflar Öğretim Programı. Ankara: MEB Yayınları.
  • Karakuş, İ. (2002). Türkçe, Türk Dili ve Edebiyatı Öğretimi. Ankara: Anıttepe Yay.
  • Kavcar, C. (1974). II. Meşrutiyet Devrinde Edebiyat ve Eğitim, 1908-1923. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi.
  • Köprülü, F. (1986). Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul.
  • Maarif Vekâleti (1929). Orta Mektep ve Liselerin Türkçe Müfredat Programı. Ankara: Yeni Gün Matbaası.
  • Maarif (1936). Millet Mektepleri Faaliyet İstatistiği (1928-1935), İstanbul.
  • MEB (1948). İlkokul Programı. İstanbul: Milli Eğitim Matbaası.
  • MEB (1973) Millî Eğitim Temel Kanunu. Nu. 1739, Madde:10
  • http://mevzuat.meb.gov.tr/html/88.html
  • MEB (1949). Tebliğler Dergisi, S. 557. Ankara: MEB Basım Evi.
  • MEB (1982). Temel Eğitim Programı, Türkçe Eğitimi. İstanbul: MEB Basım Evi.
  • MEB (1992). Tebliğler Dergisi, C.55, S. 2363. Ankara: MEB Basım Evi.
  • MEB (1992). Ders Geçme ve Kredi Uygulamasına İlişkin Program Kılavuzu. Ankara: MEB Basım Evi.
  • Musaoğlu, M. (1999). Türk Dil Biliminin XXI. Yüzyıla Yönelik Temel Problemleri, Dil Dergisi, sayı 86, s.28-38.
  • Öz, M. F. (2002). Türkiye Cumhuriyeti’nde Okuma-Yazma Seferberlikleri ve Yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Özbay, M. (1999). Cumhuriyet Döneminde Ortaokullarda Türkçe Öğretiminin Gelişimi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi Dr. Himmet Biray Özel Sayısı, s: 130-147.
  • Polat, N. H. (2003). Türkçenin Öğretimi ve Ahmet Cevdet Paşa, Türklük Bilim Araştırmaları, Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı, sayı 13.
  • Şengör, A. M. Celal (2006). Cumhuriyet Dönemi Bilim ve Eğitim Politikası ve Hasan- Ali YÜCEL. Atatürk Döneminden Günümüze Cumhuriyetin Eğitim Felsefesi ve Uygulamaları Sempozyumu Bildirileri 16-17 Mart 2006. Ankara.
  • Topçuoğlu, H. (2003). Cumhuriyet Öncesinde Yazılmış Ders Kitaplarında Dil ve Edebiyat Öğretimine İlişkin Görüşler ve Uygulamalar, Türklük Bilim Araştırmaları, Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı, sayı 13.
  • Türk Dili Birinci Kurultayı (1933). Tezler Müzakere Zabıtları, T.C. Maarif Vekaleti, İstanbul.
  • Türk Dilinin Kullanımına İlişkin Kanun Tasarısı (1994). Türk Dili, sayı 514.
  • Ünalan, S. ; Öztürk, H. (2008). İslamiyet‟ten Önce Türklerde Eğitim ve Öğretim. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13:2.
  • Yeni İlkokul Müfredat Programı (1937). Kültür Bakanlığı Dergisi, Sayı 20-1, s.161- 162.
  • Yücel, H. A. (1994). Türkiyede Ortaöğretim. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.