Stendhal, uzun yıllar yaşadığı İtalya\'ya derin bir aşkla bağlanmış ve mezar taşına adının “Milano\'lu Errico Beyle” olarak yazılmasını dilemiştir. Ünlü Fransız yazarın İtalya\'yı bu denli sevmesinin bir nedeni İtalyan kadınlarla yaşadığı tutkulu aşklarsa, diğeri, çok sevdiği annesini küçük yaşta yitirmesi ve onun ölümünden sorumlu tuttuğu babasıyla olan kan bağını yadsımak amacıyla yeni bir kimlik aramaya başlamasıdır. Yazar, kendisini yalnızca annesinin soyundan geliyor gibi duyumsamış, zaman içinde de annesinin atalarının İtalya\'dan geldiğine inanmıştır.

Stendhal loved Italy so much that he wished his epitaph to be “Errico Beyle, Milanese”. Passionate affairs with Italian women should certainly have a great part in this admiration. One should also bear in mind that the novelist lost his mother at the age of seven and tried to refuse all relationship with his father that he judged to be responsible of the death of this beloved being. So he created an imaginary world in which the ancestors of his mother came from Italy.