Kopula, kip ve kiplik özelliklere sahip, çeşitli formlarla temsil edilen bir gramatikal işlev türüdür. Kopula Salar Türkçesinde belirli şekle sahip bir form değil çeşitli partikellerle ifade edilen bir görev türüdür. Türk dilinde kopula olarak kullanılan temel parçacık er- yardımcı fiilidir. Bu fiil isimleri yüklemleştirmede ve birleşik kiplerin kurulumunda kullanılır. Türk lehçelerinde değişik şekillerde ve anlamlarda belki farklı sentaktik sınıflarda karşımıza çıkabilmektedir. Eski Türkçe dönemindeki kopulatif form çeşitliliği günümüzdeki Salar Türkçesinde de mevcuttur. Salar Türkçesinde çekim sürecinde kullanılan zaman/kip/kiplik özellikler de gösterebilen yüklem kurucu formları [-tır], [var], [er], [vu:-], [şi] şeklinde sıralayabiliriz. Bu formlar çoklukla birbirlerini tamamlar hâlde idär, era gibi birleşik görünümlü olarak da görülebilir