İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin söz dizimi ve anlatım bozuklukları üzerine bir araştırma

Bu araştırmada 105 ilköğretim 8. sınıf öğrencisinin yazılı anlatım becerileri söz dizimi ve anlatım bozukluğu açısından değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda öğrencilerin, toplam 1360 cümle kullandığı. Belirlenmiştir. Bu da gösteriyor ki öğrenci başına ortalama 12,9 cümle düşmektedir. Bu cümlelerin %76'si (1041)basit, %9'u (135) birleşik, %5'i (69) sıralı, %8'i (115) bağlı cümledir. Öğrenci kâğıtları, anlatım bozukluğu bakımından değerlendirildiğinde ise 12 türde toplam 311 bozukluğu tespit edilmiştir. Bu anlatım bozukluklarının 72'si yanlış anlamda kullanılan sözcükler 36’sı gereksiz sözcük kullanımı, ll'i gereksiz tekrarlar, l'i devim ve atasözü yanlışı, 7'si sıra yanlışlığı 39'u öge eksikliği, 19'u mantık yanlışlıkları, 31'i özne yüklem uyumsuzluğu, 15'i tamlama yanlışlığı 2’si gereksiz kip ve kişi ekleri, 51'i eksik veya yanlış ek kullanımı, 7'si de zamir belirsizliğinden kaynaklanmaktadır.

A seacrh of the syntax and bad expression of primary school 8th class student

In this research, 105 primary school 8th class students who have different socio-economic levels were determined in their written expression skills from the point of view syntax and bad expression. In the research, it was determined that the students had used 1360 sentences. it shows that each student used 12,9 sentence awarage. 76% of these sentences (1041) are simple , %9(135) are compount sentences, %5 (69) are in order, %8 (115) are joined sentences. When the sentences are determined according to their bad expression, totaily 311 bad expression were found in 12 types. 72 of them were used in the wrong meaning words, 36 of them were unnecessary word using 11 of them were unnccessary word repetitions, one of them was misure of proverb, 7 of them were syntax errors, 39 of them had missing element, 19 of them had logic errors, 31 0f them had subject verb inharmonious, 15 had noun phrase errors, 2 unnecessary mode and personal ending, 51 missed or using wrong ending and 7 of them were led by uncertain pronouns.

___

  • AĞCA, Hüseyin (1999), Yazılı Anlatım, Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
  • CEMİLOĞLU, İsmet (2000), Cümle Tahlilinin Önemi ve Metodu, Türk Dili Dergisi (587), Ankara: TDK Yayınları. s. 478–482
  • CEMİLOĞLU, İsmet (2001), Cümle Bilgisi, Ankara.
  • DENİZ, Kemalettin (2000), Yazılı Anlatım Becerileri Bakımından Köy ve Kent Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Durumu, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • GÖĞÜŞ, Beşir (1978), Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi, Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
  • KARAHAN, Leyla (2006), Türkçede Söz Dizimi, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • KARASAR, Niyazi (2003), Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • KAVCAR, Cahit, OĞUZKAN, Ferhan, AKSOY, Özlem (2004), Yazılı ve Sözlü Anlatım, (5. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • KORKMAZ, Zeynep (1992), Gramer Terimleri Sözlüğü., Ankara: TDK Yayınları.
  • ÖZBAY, Murat (2002), Prof. Dr. Sadık Tural Armağanı., Ankara: Can Reklamevi Basın Yayın.
  • ÖZBAY, Murat (2006), Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I, Ankara: Öncü Kitap.
  • ÖZBAY, Murat (2006), Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri II, Ankara: Öncü Kitap.
  • TDK. (2005), Türkçe Sözlük, Ankara: TDK Yayınları.