ESKİ TÜRK DEVLETLERİNİN OLUŞUMUNUN TEMEL UNSURLARI

Eski Türk devletleri oluşumlarının temel unsurları bakımından kendine özgü bir yapı oluşturmaktadırlar. Bu devletlerin oluşumunda dört temel unsur bulunmaktadır. Bunlar halk, istiklal, ülke ve kanun’dur. Halk, boyların bir araya gelmesiyle oluşmuş olup, devleti oluşturan unsurlardan birisidir. Eski Türk halkı disiplin, özgür düşünce, cesaret, kahramanlık, sözünde durma, geçmişe bağlılık ve vatan sevgisiyle kendini kanıtlamıştır. Devletin kurucu unsuru olan eski Türk halkı, devletine bağlılığını her zaman göstermiş ve devletini güçlü kılmaya çalışmıştır. Devletin temel unsurlarından biri de istiklaldir. Türkler, istiklallerine büyük önem vermişler ve devleti, istiklalle aynı görmüşlerdir. Eski Türk devletinin varlığı istiklale bağlanmıştır. İstiklal anlayışı hem halkta hem de devleti yönetenlerde en üst seviyede ortaya çıkmıştır. Devletin temel unsurlarından biri olan ülke, vatan toprağıdır. Her Türk devleti belirli bir arazi üzerinde kurulmuştur. Türkler kendi hayat tarzlarına uygun coğrafyalarda devletlerini kurmuşlardır. Eski Türk devletinin temel unsurlarından biri de kanundur. Türk devletleri, kanun demek olan töre hükümlerine göre yönetilmişlerdir. Adalet, faydalılık, eşitlik ve insanlık törenin değişmeyen hükümleriydi. Bu hükümler kişi hak ve hürriyetlerini güvence altına alan düzenlemelerdi

Main Ingredients in the Constitution of State in Ancient Turks

Keywords:

-,

___

  • ARSLAN, Mahmut (1984), Step İmparatorluklarında Sosyal ve Siyasî Yapı,
  • İstanbul: İ.Ü. Edebiyat Fakültesi Yayınları.
  • DE GROOT, Johann Jacob Maria (1921), Die Hunnen der Vorchristlichen Zeit, Berlin: Walter de Gruyter.
  • DEER, Josef (1954), “İstep Kültürü”, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, XII/1-2, s. 159-176.
  • DURMUù, İlhami (1997), “Bozkır Kültürünün Oluşumu ve Gelişiminde At”, Gazi Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, s. 13-19.
  • DURMUù, İlhami (1998), “Hun Devletinin Ortaya Çıkışı ve Oluşumunun Temel Unsurları”, Prof. Dr. M. Abdulhaluk Çay Armağanı, I, Ankara, s. 399-414.
  • EBERHARD, Wolfram (1940), “Türkler ve Komşularında Spor”, Ülkü, 87.
  • EBERHARD, Wolfram (1996), Çin’in ùimal Komşuları, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • HERODOTOS (1991), Herodot Tarihi, (Çev. Müntekim Ökmen), İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • HİPPOKRATES (1816), Hippokrotous To Peri Aeron, Hydaton, Topon, İ.M. Eberartos, Parisioi.
  • KAFESOöLU, İbrahim (1980), “Eski Türkler’de Devlet Meclisi (Toy)”, I. Milletlerarası Türkoloji Kongresi, İstanbul.
  • KAFESOöLU, İbrahim (1989), Türk Millî Kültürü, İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • KAPLAN, Mehmet (1955), “Türk Destanında Alp Tipi”, Zeki Velidi Togan’a Armağan, İstanbul, s. 204-213.
  • KAPLAN, Mehmet (1985), “Orhun Abidelerinde Mekân-İnsan Münasebeti”, Türklük Araştırmaları Dergisi, I, s. 1-6.
  • KOCA, Salim (2003), Türk Kültürünün Temelleri, II, Ankara: Odes Ltd. ùti. Kültür Yayınları.
  • KOPPERS, Wilhelm (1941), “Urtürkentum und Urindogermanentum im Lichte der völkerkundlichen Universalgeschichte”, Belleten, V/17-18, s. 481-525.
  • KÖPRÜLÜ, M. Fuat (1986), “Alp”, İslam Ansiklopedisi, I, İstanbul, s.379-384.
  • LİGETİ, Lajos (1986), Bilinmeyen İç Asya, (Çev. S. Karatay), Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • LİU MAU-TSAİ (1958), Die chinesischen Nachrichten zur Geschichte der Ost – Türken (Tu-Küe), I, Wiesbaden: Otto Harrassowitz.
  • ONAT, Ayşe (1987), “Kuzey Çin’de Kurulan Hun Devletleri”, Tarihte Türk Devletleri, I, Ankara.
  • ERGİN, Muharrem (1991), Orhun Abideleri, İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • ORKUN, Hüseyin Namık (1987), Eski Türk Yazıtları, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • ÖGEL, Bahaeeddin (1972), “Türklerde Kartal ve Kartal Arması”, Türk Kültürü, 118, s. 208-226.
  • ÖGEL, Bahaeddin (1981), Büyük Hun İmparatorluğu Tarihi, I, Ankara.
  • ÖGEL, Bahaeddin (1982), Türklerde Devlet Anlayışı, Ankara.
  • ÖGEL, Bahaeddin (1987), “Büyük Hun İmparatorluğu ve Daha Önceki Devletleri”, Tarihte Türk Devletleri, I, Ankara.
  • RADLOFF, Wilhelm (1986), Sibiryadan Seçmeler, Ankara.
  • THOMSEN, Wilhelm (1993), Çözülmüş Orhun Yazıtları, (Çev. V. Köken), Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • ZVELEBİL, Marek (1980), “Der Aufstieg der Nomaden in Zentralasien”, Cambridge Encyclopaedie der Archaeologie, München: Christian Verlag.