Yerleşim Yerlerine Göre Anne Baba Tutumlarının Okul Öncesi Çocukların Sosyal Becerilerine Etkisi

Bu araştırma, köy ve kentte yaşayan, anasınıfına devam eden çocukların anne baba tutumlarının ve bazı değişkenlerin sosyal becerilerinde farklılık yaratıp yaratmadığının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma Konya ili Kadınhanı ilçesine bağlı köylerde, anasınıfına devam eden 140 köy çocuğu ile Konya ili Karatay ilçesinde anasınıfına devam eden 180 çocuk olmak üzere toplam 320 çocuk üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada çocukların sosyal becerilerini belirlemek amacıyla “Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği”, çocuklar ve aileleri ile ilgili bazı bilgileri elde etmek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu” ve anne baba tutumunu belirlemek amacıyla “Anne- Babalık Stilleri ve Boyutları Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; anne baba tutumlarından demokratik anne tutumunun, çocukların cinsiyetinin, anne eğitim düzeyinin ve kardeş sayısının kent merkezindeki çocukların sosyal becerileri üzerinde anlamlı bir farklılığa yol açtığı tespit edilmiştir. Anne baba tutumlarından demokratik baba tutumunun, otoriter anne -baba tutumunun, izin verici anne- baba tutumunun, çocukların yaşının, anne–baba yaşının, anne-baba mesleğinin, baba eğitim düzeyinin çocukların sosyal becerileri üzerinde anlamlı bir farklılığa yol açmadığı saptanmıştır. Anne baba tutumlarından demokratik anne-baba tutumunun, otoriter anne–baba tutumunun, izin verici baba tutumunun köy merkezinde bulunan çocukların sosyal becerilerinde anlamlı bir farklılığa neden olduğu tespit edilmiştir. İzin verici anne tutumunun, çocukların yaşının, cinsiyetinin, anne-baba yaşının, anne–baba eğitim durumunun, anne–baba mesleğinin ve kardeş sayısının çocukların sosyal becerileri üzerinde anlamlı bir farklılığa neden olmadığı görülmüştür.

The Effect of Mother and Father Attitudes to Social Skills of Kindergarten Children According to the Settlements

The aim of this study is to determine whether mothers' and fathers' attitudes and some variables make difference in social skills of kindergarten children living in a village and a city. This research was carried out with 320 children totally, including 140 children attending to kindergartens in the villages of Kadınhanı district in Konya and 180 children attending to kindergartens in Karatay district in Konya. In this study, to determine the social skills of children “Social Skills Assessment Scale”, to obtain some information about children and their families “Personal Information Form” prepared by the researcher, and to determine the parental attitudes “Parenting Styles and Dimensions Scale” were used.As a result of the research; it has been determined that democratic mother attitude, gender of children, mothers' education level and number of siblings made a significant difference on the social skills of the children in the city center It has been determined that the democratic father's attitude, authoritarian mother-father's attitude, permissive mother-father's attitude, age of children, age of mother-father, profession of mother-father, education level of father made no significant difference on the social skills of children.It has been determined that democratic mother-father's attitude, authoritarian motherfather's attitude, and permissive father’s attitude made a significant difference on the social skills of the children in the village center. It has been found that permissive mother's attitude, age of children, gender of children, age of mother-father’s, education status of mother-father's , profession of mother-father's and the number of siblings made no significant difference on the social skills of children.

PDF

___

Avcıoğlu, H. (2003). Okul öncesi dönemdeki çocuklara sosyal becerilerin öğretilmesinde işbirlikçi öğrenme yöntemi ile sunulan öğretim programının etkililiğinin incelenmesi. OMEP Dünya Konsey Toplantısı Ve Konferansı. Kuşadası, Türkiye
Avcıoğlu, H. (2007). Sosyal becerileri değerlendirme ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması (4-6 yaş), AİBÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2).
Bacanlı, H. (1999). Sosyal beceri eğitimi. İlköğretimde rehberlik. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Bates, P. & Harvey, J. (1978). Social skills training with the mentally retarded. In O. C. Karan (Ed.), Habilitation practices with the severely developmentally disabled, Vol. 2. Madison: Waisman Center.
Belsky, J. (1981). Early human experience: A family perspective. Developmental Psychology, (17), 3-23.
Bilal, G. (1984). Demokratik ve otoriter olarak algılanan ana-baba tutumlarının çocukların uyum düzeylerine etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Can, G. (2011). Gelişimin doğası. E. Ceyhan (Ed.), Erken çocukluk döneminde gelişim I içinde (ss.1-24). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayını.
Cerrahoğlu, S. (2002). Sosyal beceri eğitiminin ilköğretim öğrencilerinin öz kavramı düzeylerine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). On Dokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
Chae, J. & Lee, K. (2011). Impacts of korean fathers’ attachment and parenting behavior on their children’s social competence. Social Behavior and Personality, 39 (5); 627-644.
Çağdaş, A. (2000). Okulöncesi eğitimde sosyal gelişimi ölçmede gözlem formları. Selçuk Üniversitesi anaokulu/anasınıfı öğretmen el kitabı. İstanbul: YA-PA Yayınları.
Durualp, E. (2009). Anasınıfına devam eden altı yaş çocuklarının sosyal uyum ve becerilerine oyun temelli sosyal beceri eğitiminin etkisinin incelenmesi.(Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Efe, K. (2005). Okul öncesi eğitim çağında çocuğu olan ailelerin denetim odağı türü ve çocuklarının sosyal davranışlarını denetlemeleri arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Erdinç, S. (2009). Okul öncesi dönem çocuklarında fiziksel ve ilişkisel saldırganlığın çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Eser, V. (2007). 15-49 yaş grubu evli kadınlarda yaşam kalitesi. Aile ve Toplum Eğitim- Kültür ve Araştırma Dergisi, 3 (11), 29-34.
Gresham, F. M. & Elliott, S. N. (1987). The relationship between adaptive behavior and social skills: Issues in defination and assesment. The Journal of Special Education, 21 (1), 167-181.
Günindi, N. (2008). Okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden altı yaş çocuklarının sosyal uyum becerileri ile anne-babalarının empatik becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Hansa Bilek, M. (2011). Okul öncesi dönem çocuklarının ev ile okul ortamındaki sosyal becerilerinin karşılaştırılması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
Harkness, S. & Super, C. M. (1996). Introduction. S. Harkness & C. M. Super, (Ed.), Parents’ cultural belief systems: Their origins, expressions, and consequences. New York: The Guilford Press.
Holland, M. L. & Merrell, K. W. (1998). Social-emotional characteristics of preschoolaged children referred for child find screening and assesment: A comparative study. Research in Developmental Disabilities, 19 (2), 167-179.
Jamyang, K. (2004). Social competence in preschoolers. An evaluation of the psychometric properties of the preschool Social Skills Rating System (SSRS). (Unpublished doctoral dissertation). Pace University, USA.
Kağıtçıbaşı, Ç., Sunar, D. & Bekman, S. (2001). Long-term effects of early intervention: Turkish low-income mothers and children. Applied Developmental Psychology, 22 (4), 333-361.
Kapçı, E. G. ve Erdinç, S. (2009). Anne-baba tutum ölçeğinin 3-13 yaş aralığında çocuğu bulunan annelerde değerlendirilmesi. 18. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı. Bildiri Kitabı. İzmir.
Koçak, N. & Tepeli, K. (2006). Dört-beş yaş çocuklarının sosyal ilişkiler ve işbirliği davranışlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. 1. Uluslararası Okul Öncesi Eğitim Kongresi. Bildiri Kitabı. II. Cilt. İstanbul.
Kumru, A., Yağmurlu, B. & Sayıl, M. (2010). Annenin çocuk yetiştirme davranışı, çocuğun kendilik algısı ve duygu düzenleme becerisi arasındaki doğrudan ve dolaylı ilişkiler: büyük ve küçük şehir karşılaştırma çalışması. 16. Ulusal Psikoloji Kongresi (TPK), Mersin, Türkiye.
Kuzgun, Y. (1987). Sosyo-ekonomik düzey ve psikolojik ihtiyaçlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(2), 55-68.
Neslitürk, S. (2013). Anne değerler eğitimi programının 5–6 yaş çocukların sosyal beceri düzeyine etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Olcay, O. (2008). Bazı kişisel ve ailesel değişkenlere göre okul öncesi dönemdeki çocukların sosyal analizi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
OSBEP (2012). Okul öncesi sosyal beceri projesi eğitimcilerin eğitimi kitabı. Ankara: Fikriala Görsel İletişim Hizmetleri.
Ömeroğlu, F. (1996). Okul öncesi dönemde çocuğun terbiyesinde annenin rolü ve annelerin çocuk yetiştirme tutumları (Anne tutumlarının demografik bilgilere göre farklılaşıp farklılaşmadığına ilişkin bir araştırma). (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Önder, A. (2004) Ailede iletişim. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Örgün, S. (2000). Anne baba tutumları ile 8.sınıf öğrencilerinin benlik saygıları ve atılganlıkları arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Özcan, H. (1996). İlkokul öğrencilerinin özgüvenleri, akademik başarıları ve anne-baba tutumları arasındaki ilişkiler. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Sarı, E. (2007). Anasınıfına devam eden 5-6 yaş grubu çocukların, annelerinin çocuk yetiştirme tutumlarının, çocuğun sosyal uyum ve becerilerine etkisinin incelenmesi.(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.