İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Kişilerarası İlişki Boyutları ile Fen Ders Başarıları Arasındaki İlişki

Bu araştırmanın amacı, öğrencilerin okul ve okuldan sonraki hayatlarında önemli bir yeri olan kişilerarası ilişki boyutlarıyla fen ders başarıları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu araştırma çerçevesinde ayrıca öğrencilerin kişilerarası ilişki boyutlarının bazı demografik özelliklerine göre farklılaşıp farklılaşmadığı da incelenmiştir. Araştırmaya il merkezleri ve taşralarında yaşayan 439 ilköğretim 8. sınıf öğrencisi dahil edilmiştir. Araştırmada Öğrenci Bilgi Formu ,Kişilerarası İlişki Boyutları Ölçeği ile Fen ve Teknoloji Dersi dönem sonu not ortalamaları kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucunda öğrencilerin kişilerarası ilişki alt boyutları puan ortalamalarının seçilen demografik özelliklere göre anlamlı düzeyde farklılaştığı bulunmuştur. Öğrencilerin kişilerarası ilişki alt boyutları ile fen ders başarıları arasında anlamlı fakat düşük düzeyde ilişkiler bulunmuştur.

Relationship between the Dimensions of Eighth-Grade Elementary-School Students Interpersonal Relationship and Their Achievement in Science- Course

The aim of this study is to investigate the relationship between their achievements in science- courses with the dimensions of students interpersonal relationship which occupies a placegreat importance in their in-and-out-of school lives. Within the framework of this general purpose, students interpersonal relationships were examined to see if it differentiated according to students demographic characteristics. There search performed with 439 eighth-grade elementary school students living in central cities and urban fringes. "Student Information Form", "Dimensions of Interpersonal Relationship Scale and final grade averages of Science and Technology Course are used in this study. The results obtained from data analysis showed that students grade-averages out of such sub-dimensions of their interpersonal relationship of

PDF

___

Arslan, C. (2004). Kişilerarası çatışma çözme ve problem çözme yaklaşımlarının yükleme karmaşıklığı açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Konya.
Avcı, F.A. (2009). İlköğretim sekizinci sınıf öğrencilerinin arkadaş ilişkileri ve cinsiyete göre öfke düzeyleri ve öfke ifade tarzlarının incelenmesi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Adana. Aydoğdu, Ş. (2001). Çağdaş eğitimde etkileşim kavramı ve yabancı dil öğretiminde etkileşim biçimleri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 13, 23-36.
Baysal, S.N. & Çimşir, S.K. (2010). 5. sınıf öğrencilerinin kişilerarası sorunlarına gösterdikleri tepkilerin değerlendirilmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi,32, 6574.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri (Beşinci baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Büyükşahin, A. (2005). Çok boyutlu ilişki ölçeği: Geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 16(2), 97-105.
Chen, X.,Li, D., & Rubin, K.H. (1997). Relation between academic achievement and social adjustment:Evidence from Chinese children. Developmental Psychology, 33(3), 518-525.
Çepni, S. (2010).Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş. Trabzon. Çetinkaya B. (2004). Ruhsal Açıdan Sağlıklı Aile Sağlıklı Çocuk. Ankara:Empati Yayınları.
Davis, C.M. (1990). What is empathy and can be thought? Phisical Therapy,70(11), 707-711.
Denizoğlu, P. (2008). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Fen Bilgisi Öğretimi Öz- Yeterlik İnanç Düzeyleri, Öğrenme Stilleri ve Fen Bilgisi Öğretimine Yönelik Tutumları Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Adana.
Dinçer, B. (2008). Alt ve üst sosyo-ekonomik düzeyde lise ikinci sınıfa devam eden ergenlerin anne baba tutumlarını algılamaları ile arkadaşlık ilişkilerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Dizmen, F. (2006). Farklı okul programlarındaki lise öğrencilerinin kendini açma davranışlarının incelenmesi. Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Erzurum.
Dökmen, Ü. (2005). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık. Eisenberg, N.,&Lennon, R. (1980). Altruism and the assessment of empathy in the preschool years. Child Development, 51, 552-557. Ekinci, N. 2005. İşbirliğine Dayalı Öğrenme Eğitimde Yeni Yönelimler. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Erözkan, A. (2009). Lise öğrencilerinde kişilerarası ilişki tarzlarının yordayıcıları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 544-551.
Erözkan, A. (2009). Üniversite öğrencilerinin kişilerarası ilişki tarzları ve mizah tarzları. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 56-66.
Eş, H.& Sarıkaya, M. (2010).İlköğretim 6.sınıf fen ve teknoloji dersi yaşamımızdaki elektrik ünitesi kazanımları ile ilgili öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi. E- Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 6(1), 32-45.
Farmer, T. W.,Irvin, M. J., Sgammato, A. D., Dadisman, K., &Thompson, J. H. (2009). Interpersonal competence configurations in rural Appalachian fifth graders: Academic achievement and associated adjustment factors. The Elementary School Journal,109(3), 302-321.
Felder R.,&Rebecca B. 1994. Cooperative Learning in Technical Courses: Procedures, Pitfall sand Payoff. ERIC Ed 377038.
Hoffman, M.L. (1977). Sex differences in empathy and related behaviors. Psychological Bulletin,84(4), 712-722.
Glasser, W. (1998). The Quality School. New York. Harper Collins.
Gültekin, M., Karadağ, R.&Yılmaz, F. (2007).Yapılandırmacılık ve öğretim uygulamalarına yansımaları.Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 7(2): 503-528.
Gürdal, A. (1988). Fen öğretimi.Deniz Kuvvetleri Komutanlığı Yayınları,21,34-49.
İmamoğlu, S. E. & Aydın, B. (2009).Kişilerarası ilişki boyutları ölçeği. Psikoloji Çalışmaları Dergisi, 29(29), 76-90.
İslim, Ü. (2006).Öğrencilerin Duyuşsal Karakteristiklerinin Fizik Dersi Başarısına Etkisi.Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Konya. Johnson, D. W. & Johnson, R. T. (1999). Making cooperative learning work. Theory Into Practice,38(2), 67-73.
Kabaca, T. (2002). Bir Öğrenme ve Öğretme Yaklaşımı: Yapılandırmacılık. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Ders Ödevi, Ankara.
Kabakçı, Ö.F. &Korkut, F. (2008).6‐8. sınıftaki öğrencilerin sosyal‐duygusal öğrenme becerilerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 33(148), 77- 86.
Kaptan, F. & Korkmaz, H. (1997).İlköğretimde Etkili Öğretme ve Öğrenme Öğretmen El Kitabı. Ankara: T.C. M.E.B. Projeler Koordinasyon Merkezi Başkanlığı.
Kıldan, A.O. (2011). Öğretmen-çocuk ilişkilerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 103-120.
Kızıldağ, S. (2009). Akademik başarının yordayıcısı olarak yalnızlık, boyun eğici davranışlar ve sosyal destek. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Nacar, F. S. & Tümkaya, S. (2011). Sınıf öğretmenlerinin iletişim ve kişilerarası problem çözme becerilerinin incelenmesi. İlköğretim Online,10(2), 493-511.
Öz, F. (1998). Son sınıf hemşirelik öğrencilerinin empatik eğilimleri, empatik becerileri ile akademik başarıları arasındaki ilişki. C. Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2(2), 32-38.
Özen, S. (1994).Kentsel alanlarda ailede ebeveyn-genç ilişkileri ve kuşaklararası farklılıklar: İzmirde bir araştırma. Aile Kurultayı. Ankara: T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü Yayını.
Saban, A. (2002). Öğrenme öğretme süreci. Ankara: Nobel Yayınları.
Salovey, P. & Grewal, D. (2005).The science of emotion a intelligence. Current Directions in Psychological Science,14, 281-285.
Siyez,D. M. (2010).Kişilerarası ilişkilerin başlangıcı ve gelişimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Sönmez, V. (2001).Program Geliştirmede öğretmen el kitabı. (Geliştirilmiş 9.Baskı.) Ankara: Anı Yayıncılık.
Şad, E.D. (2007). Akranları tarafından reddedilen ve kabul edilen ilköğretim 2.kademe öğrencilerinin özsaygı, sosyal beceri, davranış problemleri ve okul başarılarının karşılaştırılması. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Şekertekin, M., A. (2003).Spor eğitimi alan ve almayan üniversite bayan öğrencilerinin uyum düzeylerinin, saldırganlık ve kişilerarası ilişki tarzlarının karşılaştırılması.Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 9-14.
Tümkaya, S., Çelik, M. &Aybek, B. (2010). Ergenlerin kişilerarası ilişkilerini etkileyen sosyal yaşantı değişkenlerinin incelenmesi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,24, 163-178.
Uzun, N. B.,Gelbal, S. & Öğretmen, T. (2010). TIMSS-R fen başarısı ve duyuşsal özellikler arasındaki ilişkinin modellenmesi ve modelin cinsiyetler bakımından karşılaştırılması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2),531-544.
Üre, Ö.,Sünbül, A.M. & Bozgeyikli, H. (2001). Öğretmen adayı öğrencilerin kişilerarası ilişkilerde farkındalık düzeyleri. Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12, 143-149.
Van Ornum, W.,Foley, J.M., Burns, P.R., Dewolfe, A.S.,& Kennedy, E.C. (1981). Empathy, altruism and self-interest in college students. Adolescence ,64, 799- 808.
Waters, S. K., Cross, D. & Shaw, T. (2010). How important are school and interpersonal student characteristics in determining later adolescent school connectedness, by school sector? Australian Journal of Education, 54(2), 223- 243.
Weerasinghe, A., Mitrovic, A. & Martin, B. (2009). Towards individualized dialogue support for Ill-defined domains. International Journal of Artificial Intelligence in Education, 19, 357-379.
Wentzel, K.R. (1999). Social-motivational processes and interpersonal relationships: Implications for understanding motivation at school. Journal of Educational Psychology, 91(1), 76-97.
Wentzel, K.R., Barry, C.M. & Caldwell, K.A. (2004). Friendships in middle school: Influences on motivation and school adjustment. Journal of Educational Psychology,96, 195-203.
Yavaş, B. (2007). İlköğretim 5.sınıf öğretmenlerinin empati becerileri ile ilköğretim 5.sınıf öğrencilerinin akademik başarıları arasındaki ilişki. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.