Behiç ak’ın çocuk kitaplarında doğacı zekâ

Bu çalışmada, Behiç Ak’ın çocuk kitaplarında yer alan doğa ile ilgili durumları, doğacı zekâ alanıyla ilişkilendirme amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda bir inceleme formu geliştirilmiştir. Form, “sınıflandırma”, “doğa sevgisi” ve “farkında olma” olmak üzere üç boyuttan oluşmaktadır. Araştırmanın çalışma grubu, Behiç Ak’ın çocuklar için yazdığı kitaplardır. Yazarın yirmi bir kitabı, hazırlanan form doğrultusunda incelenmiştir. İncelenen kitaplarda, canlıları tanıma ve sınıflandırma ön planda yer almaktadır. “Farkında olma” boyutu çerçevesinde pek çok örneğe yer verildiği belirlenmiştir. Çalışmada, en düşük tekrarlanmanın doğa sevgisi boyutunda olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu açıdan doğa sevgisi boyutunun, diğer boyutlara göre daha az ele alındığı ifade edilebilir

The naturalistic ıntelligence in Behiç ak’s children’s books ,

This study aims to relate the natural occurrences narrated in the children’s books by Behiç Ak to the field of naturalistic intelligence. To this end, a screening form has been generated. The form consists of three dimensions: “classification”, “love of nature” and “awareness”. The research area of this study is the children’s books written by Behiç Ak. Twenty one books of the author have been studied in terms of the generated form. Recognition and classification of living beings are highlighted in those books. It has been noted that the books contain many examples of “awareness”. Furthermore, it has been concluded that love of nature is the least recurring dimension. Thus, it may be said that love of nature is highlighted less than the other dimensions

PDF

___

Aksan, D. (2000). Her yönüyle dil (Ana çizgileriyle dilbilim) (1. Cilt). Ankara: Türk Dil Kurumu.
Christenson, M. A. (2009). Children’s literature on recycling: what does it contrubite to environmental literacy? Applied Environmental Education & Communication, 7(4), 144-154.
Çetinkaya, Z. (2007). Masalların Türkçe öğretimindeki yeri ve önemi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Demircan, C. (2006). TÜBİTAK çocuk kitaplığı dizisindeki kitapların dış yapısal ve iç yapısal olarak incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 12-27.
Demirel, Ö., Başbay A. ve Erdem, E. (2006). Eğitimde çoklu zekâ kuram ve uygulama, Ankara: Pegem A.
Gardner, H. (1999). Intelligence reframed: Multiple ıntelligences for the 21st Century. New York: Basic Books.
Gardner, H. (2010). Çoklu zeka kuramı – yaratıcılık – gelecek için beş akıl. 1. Uluslararası Yaşayan Kuramcılar Konferansı Howard Gardner (23-24 Mayıs 2009) (Çev. Hasibe Kale). Burdur: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi.
Gen, R. (2000). Technology a multiple ıntelligences: The praxis of learning ıntelligences. Education at a Distance, 14(5), 2-7.
Goleman, D. (2010). Ekolojik zeka. İstanbul: Optimist. Gönen, M., Katrancı, M., Uygun, M. ve Uçuş, Ş. (2011). İlköğretim birinci kademe öğrencilerine yönelik çocuk kitaplarının içerik, resimleme ve fiziksel özellikleri açısından incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36(160), 250-265.
Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın. Kupetz, B. N., & Twiest, M. M. (2000). Nature, literature, and young children: A natural combination. Young Children, 55(1), 59-63.
Kuzu, T. (2008). Aytül Akal’ın masallarıyla çocukta çevre bilinci geliştirme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 327-339.
Küçükkaragöz, H. (2004). Bilişsel gelişim ve dil gelişimi. İçinde, B. Yeşilyaprak (Ed.), Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi (75-107). Ankara: Pegem A.
Leblanc, R. (1997). Une difficulté d’apprentissage: Sous la lentille du modele des intelligences multiples. Faculté d’Education, 25(2), 3-22.
MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. Sınıflar) öğretim programı. Ankara: MEB.
MEB (2009). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (1-5. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Myriam, B. (2008). Enseigner l’anglais en UPI: Agir pour apprendre. Memoire 2 CA-SH, 14-41.
Özden, Y. (2009). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem A.
Revaz, N. (2002). Une ou plusieurs ıntelligences petit tour d’horizon. ORDP, 4, 4-48.
Saban, A. (2005). Çoklu zekâ teorisi ve eğitim. Ankara: Nobel.
Sathyanesan, P.(2006). Multiple ıntelligence in language learning. The Kerela Journal of Education Research and Extension, 2(1), 5-9.
Selçuk, Z., Kayılı, H. ve Okut, L. (2004). Çoklu zekâ uygulamaları. Ankara: Nobel. Singer, D. G., & Singer, J. L. (1998). Çocuklarda yaratıcılığın gelişimi. İstanbul: Gendaş.
Taşdemir, M. (2005). Eğitsel bir materyal olarak çocuk hikâye ve romanlarının nitelik düzeyi. Milli Eğitim Dergisi, 168(3), 7-29.
Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Detay.
Vardar, B. (1998). Açıklamalı dilbilim terimleri sözlüğü. İstanbul: ABC.
Veziroğlu, M. ve Gönen, M. (2012). Resimli çocuk kitaplarının MEB okul öncesi eğitim programındaki kazanımlara uygunluğunun incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 37(163), 226-238.
Vural, B. (2005). Öğrenci merkezli eğitim ve çoklu zekâ. İstanbul: Hayat.
Wells, R. ve Zeece, P. D. (2007). My place in my world: literature for place-based environmental education. Early Childhood Education Journal, 35(3), 285-291.