Karate Branşı Sporcularının İki Farklı Müsabaka Öncesi Beslenme ve Hidrasyon Durumlarının Belirlenmesi

Bu çalışma, elit karate branşı sporcularının ulusal ve uluslararası 2 farklı müsabaka öncesi beslenme durumlarını saptamak ve karşılaştırmak amacı ile yapılmıştır. Çalışmaya Türkiye Olimpiyat Hazırlık Merkezi (TOHM) bünyesinde olup karate dalında yarışan 18 yaş üstü tüm elit sporcular (6 erkek,8 kadın; toplam 14 kişi) katılmıştır. Sporculara ait veriler sporcuların genel özellikleri, antropometrik ölçümler ile vücut kompozisyonları, beslenme durumları ve hidrasyon durumlarının belirlenmesi şeklinde 4 ana kısımdan oluşmaktadır. Araştırmaya katılan kadın sporcuların ulusal şampiyona öncesi diyetle aldıkları enerji 2338,5±638.0 kkal iken; uluslararası şampiyona öncesi 1884.4±738.31 kkal olarak saptanmıştır. Erkek sporcuların ise ulusal şampiyona öncesi diyetle aldıkları enerji 2490.2±1056.02 kkal iken; uluslararası şampiyona öncesi 2421.8±416.31kkal olarak saptanmıştır. Ulusal şampiyona öncesi kadınların karbonhidrat, protein ve yağ alımları sırasıyla 3.5±1.34 g/kg, 2.1±0.67 g/kg ve 2.0±0.71g/kg olarak belirlenirken; erkek karate sporcularında ise karbonhidrat, protein ve yağ alımları sırasıyla 3.1±1.74 g/kg; 1.9±0.73 g/kg ve 1.6±0.77 g/kg olarak saptanmıştır. Erkek karate sporcularında ise kadınların karbonhidrat, protein ve yağ alımları sırasıyla 3.1±1.74 g/kg; 1.9±0.73 g/kg ve 1.6±0.77 g/kg olarak saptanmıştır. Karate sporcularında uluslararası şampiyonası öncesindeki beslenme durumları incelendiğinde kadınların karbonhidrat, protein ve yağ alımları sırasıyla 3.4±1.63 g/kg 1.5±0.52 g/kg ve 1.3±0.53 g/kg; erkek karate sporcularının ise sırasıyla 3.1±0.46 g/kg 1.5±0.29 g/kg ve 1.5±0.29 g/kg olarak belirlenmiştir. Araştırmaya katılan karate oyuncularının ulusal ve uluslararası müsabaka öncesinde alınan besin tüketim kaydına göre toplam enerjilerinin karbonhidrattan gelen oranları ve sıvı alımları arasındaki fark istatistiksel olarak önemli bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Karate, Beslenme durumu, Hidrasyon

Determination of Nutrition and Hydration Status of Karate Athletes Before Two Different Competitions

This study was conducted to determine and compare the nutritional status of elite karate athletes before 2 different competitions, one national and the other international. All elite athletes over the age of 18 (6 male, 8 female a total of 14 people) competing in karate within the body of the Turkish Olympic Preparation Center (TOHM) participated in the study. The data of the athletes consist of 4 main parts: the general characteristics of the athletes, anthropometric measurements and determination of body composition, nutritional status and hydration status. While the energy intake of the female athletes participating in the research with the diet before the national championship was 2338.5±638.0 kcal; It was determined as 1884.4±738.31 kcal before the international championship. Carbohydrate, protein and fat intakes of women before the national championship were determined as 3.5±1.34 g/kg, 2.1±0.67 g/kg and 2.0±0.71 g/kg, respectively. In male karate athletes, the carbohydrate, protein and fat intakes of women were 3.1±1.74 g/kg, respectively; It was determined as 1.9±0.73 g/kg and 1.6±0.77 g/kg. When the nutritional status of karate athletes before the international championship was examined, the carbohydrate, protein and fat intakes of women were 3.4±1.63 g/kg, 1.5±0.52 g/kg and 1.3±0.53 g/kg, respectively; male karate athletes were determined as 3.1±0.46 g/kg, 1.5±0.29 g/kg and 1.5±0.29 g/kg, respectively. According to the food consumption record of the karate players participating in the research before the national and international competition, the difference between the ratios of their total energy from carbohydrates and their fluid intake was found to be statistically significant.

Keywords:

Karate, Nutrition status, Hydration,

PDF

___

1. Alkan, H. ve Çolaklar, A. (2001). Shito Ryu Karate-Do. Ankara: Ankara Karate Spor Kulübü.
2. Armstrong, L. E., Maresh, C. M., Castellani, J. W., Bergeron, M. F, Kenefick, R. W. ve Lagasse, K. E. (1994). Urinary indices of hydration status. International Journal of Sport Nutrition, 4(3), 265–79.
3. Başoğlu, S. (2004). Sporcu beslenmesi: doping ve futbolda performans artırma yöntemleri. İstanbul: Form Reklam Hizmetleri.
4. Caccialanza, R., Cameletti, B. ve Cavallaro, G. (2007). Nutritional intake of young Italian highlevel soccer players: Under reporting is the essential outcome. Journal of Sports Science Medicine, 6, 538-542.
5. Campbell, B., Kreider, R. B., Ziegenfuss, T., La Bounty, P., Ro-berts, M. D., Burke, D., Landis, J., Lopez, H. ve Antonio, J. (2007). International society nutrition position stand: protein and exercise. Journal of International Society of Sports Nutrition, 4, 1–7.
6. Dietary Reference Intakes and Recommended Dietary Allowances (2001). Washington DC: National Academy Press.
7. Economos, C. D., Bortz, S. S. ve Nelson, M. E. (1993). Nutritional practices of elite athletes. Practical recommendations. Sports Medicine, 16, 381–99.
8. Güneş, Z. (2017). Spor ve beslenme-Antrenör ve sporcu el kita-bı. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
9. Hausner, T. (2000). Medizinisches Handbuch. Leiter der Medizinischen Kommission des Österreich Karate Bund. Lübec.
10. Murray, B. (2007). Hydration and Physical Performance. Journal of the American College of Nutrition. 26(5), 542-548
11. Ogle, G. D., Allen, J. R., Humphries, I. R., Lu, P. W., Briody, J. N., Morley, K., Howman-Giles, R. ve Cowell, C. T. (1995). Body-composition assessment by dual-energy X-ray absorptiometry in subjects aged 4–26. American Journal of Clinical Nutrition, 61(4), 746-753.
12. Okuş, H. (2015). Mücadele disiplinleri ve onun içerisinde gelişen karatenin tarihi süreçleri ile karatenin kültürel ve tanımsal çelişkileri üzerine bir değerlendirme. Ankara: Mavi Ofset Basım Yayınevi.
13. Popowski, L. A., Oppliger, R. A., Patrick Lambert, G., Johnson, R. F., Kim Johnson, A. ve Gisolf, C. V. (2001). Blood and urinary measures of hydration status during progressive acute dehydration. Medicine and Science in Sports and Exercise, 33(5), 747-753.
14. Reilly, T. (1997). Energetics of high-intensity exercise (soccer) with particular reference to fatigue. Journal of Sports Sciences, 15, 257-263.
15. Rossi, L., Goya, R. E., Aparecida, M., Matayoshi, V., Cristine, C., Pereira, C. ve Silva, J. B. (2009). Nutritional evaluation of taekwondo athletes. British Journal of Biomotricity, 3, 159–66.
16. Rossi, L., Oliveira, L. G, Borges, L. A. R. S. ve Malavazzi, A. F. (2011). Nutritional assessment of Brazilian muay thai practitioners. Science of Martial Arts, 7(2), 49.
17. Sawka, M. N., Burke, L. M., Eichner, E. R., Maughan, R. J., Montain, S. J. ve Stachenfeld, N. S. (2007). American College of Sport Medicine position stand. Exercise and fluid replacemet. Medicine and Science in Sports and Exercise, 39(2), 377-390.
18. Thomas, D. T., Erdman, K. A. ve Burke, L. M. (2016). American college of sports medicine joint position statement. nutrition and athletic performance. Medicine and Science in Sports and Exercise, 48(3), 543-568.
19. Vecchio, F. B. D., Bianchi, S., Hirata, S. M. ve Chacon-Mikahi, M. P. T. (2007). Análise morfo-funcional de praticantes brasileiros de jiujitsu e estudo da temporalidade e da quantificação das ações motoras na modalidade. Revista Movimento Percep-ção, 7(10), 263–81.
20. Zorba, E. (1999). Herkes için spor ve fiziksel uygunluk. G.S.G.M. Eğitim Dairesi. Ankara.