Bu çalışmada Suriye’deki iç karışıklıklar ve savaş sonucu ülkelerini terk ederek, sınır şehri olan Gaziantep’e gelen ve konteynerlerde yaşayan sığınmacıların konteynerlerde yaşama ve sonraki planlarına ilişkin düşünceleri belirlenmeye çalışılmıştır. Geçici barınma merkezlerinde sınırlı bir alan içinde yaşamın uzaklaştırdığı entegrasyon sorunu, temel ihtiyaçlardan olan barınma ihtiyacı, yaşamlarındaki yeri, sosyolojik ve yaşamsal kullanım alan değerlendirmesi, zaman içinde değişen süreçte beklentileri, yeni yaşamlarında bağların kurulması, umutları ve ihtiyaçlarının karşılanması, hükümetin ve yerel yöneticilerin acil durum planından bugün çözüm temelli yerel toplumla uyumlu bir yaşam süreci planlaması ile ilgili alınması gereken kararlar değerlendirilmektedir. Bu çalışmada sığınmacıların uzun dönemde konteyner kent yaşamı literatür çalışması ile değerlendirilirken konteyner kentte yaşayan 180 sığınmacı aile ile anket çalışması yapılıp, konteynerin özellikleri, konteynerin içindeki mekânsal alanların değerlendirmesi, ihtiyaçlarına göre yapılan değişiklikler, Suriye’deki evlerinin özellikleri, gelecek beklentileri, planları değerlendirilmiştir. Çalışma sonuçları kısaca şu şekildedir. Sığınmacılar genel olarak düşük ve orta sosyo-ekonomik düzey grubundan gelmektedir. Ailelerin aylık gelirleri düşmüştür. Genel olarak işsiz ya da düşük nitelikli işlerde çalışmaktadırlar. Tamamına yakını hayati tehlikeden dolayı ülkelerini terk etmişlerdir. Konteynerlerdeki havadar olması, aydınlık olması ve konumundan dolayı memnun olmakla birlikte bölme sayısı, banyo-wc birlikte olması ciddi sorun olarak görülmektedir. Bir kısmı konteyner kentten ayrılıp şehre yerleşmeyi planlamaktadır. Konteynerlerde kalanların çoğunluğu ekonomik sebeplerden dolayı buradan ayrılmayı düşünmemektedir. Kamplardaki güvenlik ve temizlik yeterli olarak görülmektedir. Uyum ve entegrasyonda engel oluşturacak olan sorunların çözülmesi öncelikli olarak önerilmektedir.