Masif Ahşap Parkelerde Geometrik Kararlılık Üzerine Bazı Faktörlerin Etkisi

Bu çalışmada; masif ahşap parkelerin geometrik kararlılığı araştırılmıştır. Ahşap parkelerin bünyesindeki geometrik değişimlerin incelenmesi amacıyla iki ağaç türünden iki farklı genişlikte elde edilen numunelere ön deney ve deneyler uygulanmıştır. Ön deneylerde numunelerin yoğunluk, radyal ve teğet doğrultuda genişleme ve daralma değerleri belirlenmiştir. Deneylerde numuneler farklı bağıl nem değerlerinde şartlandırılıp geometrik kararlılıkları belirlenmiştir. Bu aşamada numunelerin bir kısmına oluk açılmış, bir kısmı sistire edilip her işlemin ardından tekrar şartlandırılmıştır. Oluk açılmayıp sistire edilmeyen bir numune grubu da ardışık olarak şartlandırılmıştır. Deneylerin ardından numunelerin geometrik değişimleri elde edilen literatür bilgileri ve yapılan istatistiki test bulgularıyla birlikte değerlendirilmiştir. Sonuçta; parkelere oluk açılmasının geometrik kararlılığın iyileştirilmesinde fayda sağlamadığı; fakat sistire edilip ardışık döngülere tabi tutulmasının geometrik kararlılığın artmasına etki ettiği ortaya konmuştur. Ardışık olarak farklı iklim koşullarında kalan malzemenin geometrik kararlılığında genel olarak artış olduğu da bir diğer sonuçtur.

Anahtar Kelimeler:

Masif ahşap parke, geometrik kararlılık, meşe, sistire, oluk

-

In this study; the geometrical stability of solid wood parquet was searched. For determining the geometrical stabilization of specimens pre-tests and tests were carried on. Determination of density, radial and tangential shrinkage and swelling tests were carried on as pre-tests. In the laboratory tests; the specimens were conditioned at different relative humidity values, then the geometrical stability changes were measured. In this stage; different physical properties were created on some groups of specimens. Here the aim was searching the effect of different physical properties on geometrical stability.After the experiments; the results were evaluated with the literature and statistical test diagnosis. Received: 15.04.2013; accepted: 25.10.2013As a result; it is determined that grooving channels to solid wood parquets is not advantageous in improving the geometrical stability but the geometrical stability of the specimens which were scraped successively improved. Also; the geometrical stability of the specimens which are exposed to different climate conditions successively improved.

Keywords:

Solid wood parquet, geometrical stability, oak, sanding, channel,

PDF

___

As N., 2003. Ahşap parkelerde önemli bazı teknolojik özellikler, Zemin Kaplama Malzemeleri Sektör Dergisi, 4, 16.
ATIBT (Association Internationale Technique des Bois Tropicale), 1990. Tropical Timber Atlas, ATIBT Publications, Paris.
Berkel A., 1970. Ağaç MalzemeTeknolojisi, İÜ Orman Fakültesi, İstanbul.
Booker R. E., N. Ward and Q. Williams, 1992. A theory of cross-sectional shrinkage distortion and its experimental verification, Wood Science and Technology, 26, 5.
Bozkurt Y. and N. Erdin, 1989. Ticarette Önemli Yabancı Ağaçlar, İ.Ü. Orman Fakültesi Yayınları, İstanbul.
Byfield L., 1990. An Oak Tree, Collins Educational, London.
Calloway S., 1997. The Elements Of Style: A Practical Encyclopedia of Interior Architectural Details From 1485 to the Present, Simon & Schuster, New York.
Logan, W.B., 2005. Oak: The Frame of Civilization, W.W.Norton, London.
Ormarsson S., O. Dahlblom and H. Petersson, 1998. A numerical study of the shape stability of sawn timber subjected to moisture variation Part 1: Theory, Wood Science and Technology, 32 (5).
Riggs R.J., 2003. Materials and Components of Interior Architecture, Upper Saddle River, New Jersey.
Scott G.A., 1968. Deterioration and Preservation of Timber in Building, Longmans, London.
Sekhar A.C. and S.S. Rajput, 1967. Some studies on the shrinkage behavior of wood, Wood Science and Technology, 1 (2).
Toydemir N., E. Gürdal and L. Tanaçan, 2000. Yapı Elemanı Tasarımında Malzeme, Literatür Yayıncılık, İstanbul.
TS 12503, 1998. Odunda radyal ve teğet yönde daralmanın tayini, Türk Standartları, Ankara.
TS 4084, 1983. Odunda radyal ve teğet yönde genişlemenin tayini, Türk Standartları, Ankara.
TS 2472, 1976. Odunda, fiziksel ve mekanik deneyler için birim hacim ağırlığı tayini, Türk Standartları, Ankara.
TS EN 13467, 2004. Ahşap ve parke yer döşemesi ile iç ve dış ahşap kaplamalar – Geometrik özelliklerin belirlenmesi, Türk Standartları, Ankara.