Bu makalede, Fransız Şair François Villon’nun şiirleri çerçevesinde modern şiirsel anlatımını inceleme amaçlanmıştır. Şair, 1431 de Paris’te doğmuş, 1463 te ölmüştür. Lirik anlatımından dolayı, Fransız edebiyatının en önemli şairlerinden biri olarak kabul edilir ve Orta Çağın en tanınmış şairidir. Villon, Paris Üniversitesinde sanat öğrenimi yaptı. Iki önemli eseri, Le Testament ve özellikle Le Grand Testament geleneksel olarak otobiyografik özellik taşır. Bu iki Testament’ın dizelerinde ölüm anında umudu yansıtan bir hava vardır. Trajik unsurun tonu içtenlikle verilmektedir ve kendi zamanının şairleri ile bir zıtlık oluşturur. Villon şiire tema ve form olarak büyük bir yenilik kazandırmıştır. Balad formundaki şiir modern siirin Ortaçağdaki başlangıç noktasını temsil eder. François Villon’un ölüm ve sefaleti farklı biçimde betimleyen Asılmışların Baladı (La Ballade des Pendus) en çok tanınan baladıdır. Villon’un hapishanede idamını beklerken yazdığı düşünülmektedir. Bu balad, XIV. ve XV. yüzyıl Fransız Şiirinde müziği de birlikte içeren formlardan biridir ve büyük hayranlık duyulan Villon, XX. yüzyıl şairlerine öncülük etmiştir.

François Villon was born in Paris in 1431 and died in 1463; he is recognized as one of the most important poets in French literature and the best known of the late Middle Ages. Villon became a student in arts, University of Paris. His two collections of poems, especially “Le Testament” and “Le Grand Testament” have traditionally been read as his autobiographical life. The verses of these two Testament are marked by the immediate prospect of death. The tone of tragic sincerity is very remarkable and stands in contrast to the poetry of his time. Villon was a great innovator of the themes of poetry and a great renovator of the forms. He represents the starting point of modern poetry in ballad form of the Middle Ages. “La Ballade des pendus” of Villon describing other forms of misery and death is the best-known poem. It is highly believed that Villon wrote it in prison while waiting his execution. The ballad was one of the principal forms for music and poetry in fourteenth and fifteenth-century France and Villon has been greatly admired by many poets a pioneer in the twentieth century.