Masalların Dil Becerilerinin Gelişirilmesine Katkısı: Öğretmen Adayları Örneği

Masallar toplumun kültürel ve sosyal normlarını hayal ürünü motiflerle ve olağanüstü kahramanlarla dinleyiciye ulaştıran bir edebi türdür. Bu çalışma öğretmen adaylarına göre masalların dil becerilerinin geliştirilmesine katkısının olup olmadığını, öğretmen adaylarının konu ile ilgili bilgi birikimlerinin neler olduğunu ve masala ilişkin dersin üniversite eğitiminde yer alıp almamasına ilişkin görüşlerini belirlemeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın katılımcıları Pamukkale Üniversitesi Türkçe, Sınıf ve Okul Öncesi Bölümü 3. Sınıf 30 öğretmen adayından oluşmuştur. Katılımcılara açık uçlu sorulardan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu eşliğinde sorular sorulmuştur. Araştırmaya katılan öğretmen adaylarının masala ilişkin açıklama ve ifadeleri nitel veri analiz çeşitlerinden içerik analizine göre çözümlenmiştir. Çalışma sonunda Türkçe, sınıf ve okul öncesi öğretmen adaylarının masal farkındalıkları karşılaştırıldığında okul öncesi öğretmen adaylarının masal farkındalıklarının daha yüksek olduğu tespit edilirken masal türünün içeriğine dair üç branştaki öğretmen adaylarının yeterli bilgiye sahip olmadıkları saptanmıştır

___

  • Ashliman, D. L. (2004). Folk and fairy tales. USA: Greenwood.
  • Bakan, S. (2006). Kelile ve Dimne’de yer alan masalların dinî ve ahlâkî eğitime katkıları (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Ü. SBE, Erzurum.
  • Boratav, P. N. (1958). Zaman zaman içinde, İstanbul: Remzi.
  • Boratav, P. N. (1995). Zaman zaman içinde, İstanbul: Adam.
  • Dilidüzgün, S. (1996). Çağdaş çocuk yazını, İstanbul: Yapı Kredi.
  • Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metodlarına giriş. Ankara: Anı.
  • Harmer, J. (2007). The practise of English language teaching. fourth edition. England: Pearson.
  • Kaplan, M. (1976). Kültür ve medeniyeti meydana getiren unsurlar. Türk Kültür ve Medeniyeti Dergisi, S. 1, ss. 68.
  • Karatay, H. (2007). Dil edinimi ve değer öğretimi sürecinde masalın önemi ve işlevi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, S. 5(3), ss. 463-47.
  • Kindersley, D. (1998). Illustrated Oxford dictionary. London: Oxford University.
  • Lazar, G. (1993). Literatüre and language teaching. Great Britain: Cambridge University.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2019). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
  • Miles, M. B., ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis. London: Sage Publication.
  • Öztürk, A.O. (2008). Masalları uyutmak, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, S. 1/3, ss. 49 4-499.
  • Sakaoğlu, S. (2002). Masal araştırmaları, Ankara: Akçağ.
  • Temizyürek, F. ve Vargelen, H. (2016). Türkçe öğretmeni adaylarının masal farkındalığı ve bu farkındalığın kültürel değerlerin aktarılmasındaki önemi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, S. 5, ss. 60-70.
  • Turan, Ş. (1990). Türk kültür tarihi, Ankara: Bilgi.
  • Ülgen, G. ve Fidan E. (1997). Çocuk gelişimi. İstanbul: Millî Eğitim.
  • Van Gundy, A. (2005). 101 activities for teaching creativity and problem solving. San Francisco: John Wiley&Sons.
  • Yavuz, M. H. (2002). Masallar ve eğitimsel işlevleri, Ankara: Kültür Bakanlığı.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
  • Yılmaz, A. (2012). Çocuk eğitiminde masalın yeri (Binbir Gece Masalları Örneği). SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, S. 25, ss. 299-306.
  • Yücel, F. (2015). Kültürel yozlaşma bağlamında okul öncesi -ilkokul öğrencilerinin masal ve çizgi filmle ilgili algıları. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, S. 30, ss. 119-135.
  • Skopinskaya, L. (1996). A handbook of English language teaching. Tallinn: Koolibri.