Yirminci yüzyılın en etkileyici İngiliz yazarlarından biri olan David Herbert Lawrence Ölen Adam isimli kısa romanında İncil’e göndermeler yapar. Lawrence temel Hristiyanlık öğretilerinin sert bir şekilde eleştirisini yaparken ve Hristiyanların yerleşik doğrularına şüpheci bir tavırla yaklaşırken, Alman filozof ve kültür eleştirmeni Friedrich Nietzsche’nin düşünce sistemine yaklaşır. Bir diğer deyişle, Lawrence’ın kısa romanının, Nietzsche’nin teorileriyle ilişkilendirilmesini sağlayan temel bağ, her ikisinin de dine karşı görüşlerinin karşılaştırılabilir olmasına dayanmaktadır. Her iki yazar da özellikle İsa Mesih’in öğretilerini ve çilelerini tekrar yorumlayarak, Hristiyanlığa karşı, kendi dönemlerinde geleneksel olmayan bakış açıları geliştirmişlerdir. Lawrence, antik Mısır mitlerine kadar giderek kötülüğün kökenine kadar inmeyi hedeflemiş; bu sayede, ahlaki konuları analiz etmemize ve kimi insanların ya da tanrıların neden diğerlerine acı çektirme arzusu duyduklarını keşfetmemize olanak sağlamıştır. Lawrence’ın kısa romanında geçen ahlak ile ilintili olaylar, Nietzsche’nin kimi nosyonları vasıtasıyla irdelenebilir; örneğin, “deve”, “aslan” ve “çocuk” kavramları ile sembolize edilen üçlü ruhsal evre, “çilecilik” , “efendi- köle ahlakı”, “hınç”, “yaşam ve ölüm” ve “intikam”. Nietzsche eleştirilerini direkt olarak Yahudilik ve Hristiyanlığa yöneltse dahi, kendisine ait kavramların, Lawrence’ın da eserinde incelediği üzere, eski Mısır dinlerine bile uyarlanması mümkündür.

One of the most influential English writers of twentieth century David Herbert Lawrence makes biblical allusions in his novella titled The Man Who Died. Lawrence casts aspersions on the doctrines of Christianity and raises doubts about Christians’ established truths in the same way that German philospher and cultural critic Nietzsche does. That is to say, the main generic affinity which links Lawrence’s novella to Nietzsche’s theoretical postulations is their comparable outlook on religion. Both of these writers take an unconventional approach to Christianity by means of especially reevaluating Jesus Christ’s teachings and sufferings. Furthermore, Lawrence goes as far as ancient Egyptian myths to dig deep into the roots of evil and enables us to analyse moral issues and makes us discover some of the reasons why immoral people or gods cause others to suffer. The events relating to morality in Lawrence’s novel can be elucidated through Nietzschean notions, such as three spiritual phases symbolized by “the camel”, “the lion”, and “the child”, “asceticism”, “master vs slave morality”, “ ressentiment”, “life and death” and “revenge”. In spite of the fact that Nietzsche directs his criticisms particulary to Judaism and Christianity, Nietzschean notions can also be applied to religions like ancient Egyptian ones, which are explored by Lawrence in his novella.