Sürekli Ayaktan Periton Diyalizi Hastalarına Evde Verilen Bakımın ve İzlemin Hastaların Öz-Bakım Gücüne ve Diyalize Bağlı Enfeksiyonlardan Korunmalarına Etkisi

Amaç: Bu araştırma, sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarına evde verilen bakımın ve izlemin hastaların öz-bakım gücüne ve diyalizebağlı enfeksiyonlardan korunmalarına etkisini belirlemek amacı ile yapıldı.Yöntem: Araştırmanın evrenini İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezinde hizmet alan sürekli ayaktan periton diyalizi hastalarıoluşturmuştur. Herhangi bir örnekleme yöntemine gidilmeyerek bu hastalar arasından araştırmaya katılmayı kabul eden, 54 hastadan,15 Ocak-1 Kasım 2007 tarihleri arasında veriler toplandı. Araştırmada tek grup ön test- son test deneme öncesi modeli kullanılmıştır.Verilerin değerlendirilmesi, bilgisayar ortamında tanımlayıcı istatistik, bağımlı gruplarda uygulana t testi ve McNemar testleri ileyapıldı.Bulgular: Hastaların bakım öncesi ve sonrası enfeksiyon durumları ile öz-bakım gücünün karşılaştırılması arasındaki fark önemlibulundu.Sonuç: Öz-bakım gücü arttıkça enfeksiyon görülme sıklığı azalmıştır.Anahtar Kelimeler: Periton diyalizi, evde bakım, hemşirelik bakımı, enfeksiyon, öz-bakım gücü.

Anahtar Kelimeler:

Periton diyalizi, evde bakım, hemşirelik bakımı, enfeksiyon, öz-bakım gücü

PDF

___

Albayrak, S. A. (2003). Sürekli ayaktan periton diyalizi uygulanan hastalarda komplikasyonların azaltılmasında ev ziyaretlerinin etkisinin belirlenmesi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Blake, P. G. ve ark (2000). Amulti-centre study of non-compliance with continuous ambulatory peritoneal dialysis exchanges in us and Canadian patients. American Journal of Kidney Diseases, 35: 506-514.
Cihangir, N. (2001). Sürekli ayaktan periton diyalizi uygulanan çocuklarda evde izlemin peritonit görülme sıklığına etkisi. Bilim Uz. Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Davies, S. ve ark (2000). Routine peritoneal dialysis training in the patent’s home: Extending community treatment. Peritoneal Dialysis International, 20: 84-87.
Demir, S. (1997). Sürekli Ayaktan Periton Diyalizi (SAPD), Temel Hemşirelik Bilgileri. Türk Nefroloji Derneği Yayınları, İzmir, 1-3.
Foster, P. C., Janssens, N. P. (1985). Dorothea E. Orem: Nursing throries, the base for professionel nursing practice. Hall, P. (Ed.). 2 nd ed., 124-131.
Gokal, R., Oreopoulos, D. G. (2000). Is long- term technique survival on CAPD possible? Perit Dial Intern, 16: 5-53.
Hall, G. ve ark (2004). New directions in peritoneal dialysis. Nephrology Nursing Journal, 31: 149-161.
Karabulutlu, E., Tan, M. (2005). SAPD (Sürekli Ayaktan Periton Diyalizi) hastalarında yaşam kalitesi ve öz-bakım gücünün değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 8: 1-11.
Manns, B. J. ve ark (2005). The impact of education on chronic kidney disease patients’ plans to initiate dialysis with self-care dialysis: A randomized trial. kıdney international, 68: 1777-1783.
Nahcivan, Ö. N. (1994). Geçerlik ve güvenirlik çalışması: Öz-bakım gücü ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması. Hemşirelik Bülteni, 7:109-118.
Oliver, M. J. ve ark (2007). Home care assistance and the utilization of peritoneal dialysis. Kidney International, 71: 673-678.
Oymak, O., Akpolat, T. (2005). Sürekli ayaktan periton diyalizi (SAPD). Türk Nefroloji Derneği Yayınları, İzmir, 124-145.
Ören, B. G., Söyük, S., Yürügen, B. (2000). Sürekli hemodiyaliz tedavisi gören hastaların öz-bakıma ilişkin tutumları ve sosyodemografik özellikler ile öz- bakım arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik bir araştırma. Çınar Dergisi, 6: 64-66.
Öztarhan, S. (1997). SAPD’de Hemşirenin rolü. Çınar Dergisi, 3: 87-88.
Parlar, S., Ovayolu, N. (2003). Sürekli ayaktan periton diyalizi (SAPD) olan hastalarda eğitimin ve ev ziyaretlerinin önemi. Çınar Dergisi, 9: 1-5.
Rica, R., Vanrenterghem, Y., Evers, G. C. (2002). Adequate self-care dialysed patients: A review of the literature. International Journal of Nursing Studies, 39: 329-339.
Russo, R. ve ark (2006). Patient re-training in peritoneal dialysis: Whey and when it is needed. Kidney International Supplement, 103: 127-132.
Serbest, S.T., Taşkapan, H. (2006). Periton diyalizi hastalarında enfeksiyonson gelişmeler. Türkiye Klinikleri J Int Med Sci, 2: 35-40.
Unsar, S., Erol, O., Mollaoğlu, M. (2007). The self-care agency in dialyzed patients. Dialysis & Transplantation, 36: 57-63.
Velioğlu, P. (1999). Hemşirelikte Kavram ve Kuramlar. Alaş Ofset, İstanbul, 323-340. www.TSN.org.tr (10.02.2007).
Zhou, X., Zhao, Z., Xing, G. (2001). Studies of countinuous ambulatory peritoneal dialysis about knowledge levels and peritonitis status. Peritoneal Dialysis International, 21:31-37.