Hatice AZTİMUR, Çiğdem ÇADIRCI, Levent KAYA

Ticari Açıklığın Kamu Kesimi Büyüklüğüne Etkisi: Çin İçin Ekonometrik Bir İnceleme

Küreselleşme sürecinde uluslararası ticaret önündeki engelleri kaldıran pek çok ülke dış ticaretlerinin açıklık düzeyini arttırmışlardır. Ticari açıklık düzeyinin artması ülkeleri uluslararası sistemden kaynaklanan risklere daha açık hale getirmiştir. Bu durum ise kamu kesimi büyüklüğünü etkileme ihtimalini ortaya çıkarmıştır. Çin 1970’lerin sonundan itibaren uygulamaya başladığı açık kapı politikası kapsamında doğrudan yabancı yatırımları kademeli olarak arttırmıştır. 1990’lardan itibaren de ticaretini serbestleştirerek dünya ticareti içindeki payını ilk sıralara taşımıştır. Sosyalist bir modelden sosyalist piyasa ekonomisine geçerken ticari açıklık seviyesini önemli ölçüde arttıran Çin’de kamu kesimi büyüklüğünün bu gelişmeden nasıl etkilendiği çalışmanın temel sorunsalını oluşturmaktadır. Bu amaçla çalışmada, 1990 -2021 döneminde ticari açıklık ve kamu kesimi büyüklüğüne ait yıllık veriler kullanılmıştır. Banerjee vd. (2017) fourier ADL eşbütünleşme testi yardımı ile yapılan incelemede değişkenler arasında uzun dönemli bir ilişki bulunmuştur. Hacker ve Hatemi-J (2012) nedensellik testi sonuçlarına göre ticari açıklıktan kamu kesimi büyüklüğüne doğru nedensellik tespit edilmiştir. Elde edilen bulgular neticesinde Çin’de ticari açıklığın kamu kesimi büyüklüğünü arttırdığı ve telafi hipotezinin geçerli olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kamu Kesimi Büyüklüğü, Ticari Açıklık, Çin, Fourier Eşbütünleşme, Fourier Nedensellik

The Effect of Trade Opennes on Government Size: An Econometric Investigation for China

In the process of globalization, many countries that have removed the barriers to international trade have increased the level of openness of their foreign trade. The increase in the level of trade openness has made countries more open to risks arising from the international system. This situation has revealed the possibility of affecting the size of the public sector. China has gradually increased foreign direct investments within the scope of the open-door policy that it has started to implement since the end of the 1970s. Since the 1990s, it has liberalized its trade and carried its share in world trade to the top. The main problematic of this study is how the size of the public sector was affected by this development in China, which significantly increased the level of trade openness while transitioning from a socialist model to a socialist market economy. For this purpose, annual data on trade openness and public sector size for the period 1990-2021 were used in the study. A long-term relationship was found between the variables in the examination made with the help of the Banerjee et al. (2017) fourier ADL cointegration test. According to Hacker & Hatemi-J (2012) causality test results, one-way causality was determined from trade openness to public sector size. As a result of the findings, it was concluded that trade openness increased the size of the public sector in China and the compensation hypothesis was valid.

Keywords:

Government Size, Trade Openness, China, Fourier Cointegration, Fourier Causality,

PDF

___

Alesina, A. ve Wacziarg, R. (1998). Openness, Country Size And Government. Journal of Public Economics. 69(3), 305–321.
Altay, A. ve Aysu, A. (2013). Etkinlik ve Telafi Edici Etki Hipotezi: Seçilmiş Ülkeler Üzerine Ampirik Bir İnceleme. TİSK Akademi, 1, 130-154.
Aregbeyen, O. ve Ibrahim, T. M. (2014). Trade Openness-Government Size Nexus: Compensation Hypothesis Considered For Nigeria. Journal of Reviews on Global Economics, 3, 364-372.
Banerjee, P., Arcabic, V. and Lee, H. (2017). Fourier ADL Cointegration Test To Approximate Smooth Breaks With New Evidence From Crude Oil Market. Economic Modelling, 67, 114-124.
Bayrakdar, S. ve Soyyiğit, S. (2021). Türki Cumhuriyetlerde Telafi ve Etkinlik Hipotezi Geçerliliğinin Sınanması. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(3), 1745-1757.
Becker, R., Enders, W. and Lee J. (2006). A Stationarity Test In the Presence of An Unknown Number of Smooth Breaks. Journal of Time Series Analysis 27(3), 381-409.
Benarroch, M. ve Pandey, M. (2008). Trade Openness and Government Size. Economics Letters. 101(3), 157-159.
Bölükbaş, M. ve Çakır, M. (2019). Kamu Kesimi Büyüklüğü ve Ticari Dışa Açıklık Arasındaki İlişki: Simetrik ve Asimetrik Nedensellik Testleri ile Türkiye Üzerine Bir İnceleme. Ed. Künüçen, H., Quliyeva, X. ve Seçkin, Y. Sosyal, Beşerî ve İdari Bilimlerde Yenilikçi Yaklaşımlar. Bursa: Ekin Yayınevi.
Cai, W. X. ve Zong, J. F. (2008). FDI, Trade Openness And Fiscal Expenditure Structure in China. Journal of Finance and Economics, 34(8), 88-96.
Cameron, D. (1978). The Expansion of the Public Economy: A Comparative Analysis. American Political Science Review, 72, 1243–1261.
Cusack, T. R. (1997). Partisan Politics And Public Finance: Changes in Public Spending İn The İndustrialized Democrasies, 1955-1989. Public Choice, 91(3),375-395.
Dura, Y.C. ve Yalçıntaş, S. (2022). The Relationship Between Globalization-Public Expenditure On The Basis Of The Compensation And Efficiency Hypotheses. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 9(1), 79-92. https://www.acarindex.com/pdfs/441448
Hacker, S. and Hatemi-J, A. (2012). A Bootstrap Test for Causality with Endogenous Lag Length Choice: Theory and Application in Finance. Journal of Economic Studies, 39(2), 144-160.
Hacker, S. ve Hatemi-J, A. (2006). Test For Causality Between Intagrated Variables Using Asymptotic and Boostrap Distributions: Theory and Application. Applied Economics, 38(13), 1489 – 1500.
Jeanneney, S.G. ve Hua, P. (2000). Economic Openness and Public Expenditure in China: A Regional Analysis. International Conference, Greater China And The World Economy, http://www.karyiuwong.com/confer/ HK-CCC00/papers/hua.pdf
Liberati, P. (2007). Trade Openness, Capital Openness And Government Size. Journal of Public Policy, 27(2), 215-247.
Özek, Y. ve Bayat, T. (2020). BRICS Ülkelerinde Etkinlik ve Telafi Edici Etki Hipotezlerinin Geçerliliğinin Test Edilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(35), 719-741.
Phillips, P. C. B. and Hansen, B. E. (1990). Statistical Inference In Instrumental Variables Regression With I(1) Processes. The Review of Economic Studies, 57(1), 99-125.
Quinn, D. (1997). The Correlates Of Change İn International Financial Regulation. American Political Science Review. 91(3), 531-551. https://www.jstor.org/stable/2952073#metadata_info_tab_contents
Ram, R. (2009). Openness, Country Size, And Government Size: Additional Evidence From A Large Cross-Country Panel. Journal of Public Economics, 93, 213-218.
Rodrik, D. (1998). Why Do More Open Economies Have Bigger Governments. Journal of Political Economy, 106(5), 997-1032.
Ruggie, J. G. (1982). International Regimes, Transactions, And Change: Embedded Liberalism İn The Postwar Economic Order. International Organization, 379-415.
Sezen, S. (2009). Çin’in İkinci Uzun Yürüyüşü. Ankara: TODAİE.
Taşar, İ. (2016). Türkiye’de Etkinlik ve Telafi Edici Etki Hipotezlerinin Geçerliliğinin Test Edilmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(2),15-22.
Toda, H. Y. ve Yamamoto, T. (1995). Statistical Inference In Vector Autoregressions With Possibly Integrated Processes. Journal of Econometrics, 66, 225 – 250.
Tütüncü, A. ve Zengin, H. (2019). Telafi ve Etkinlik Hipotezlerinin MINT Ülkeleri İçin Geçerliliğinin İncelenmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 81-94. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ausbd/issue/44429/550249
Wu, A. M. ve Lin, M. (2012). Determinants of Government Size: Evidence From China. Public Choice, 151, 255-270.
Yay, G.G. ve Aksoy, P. (2018). Globalisation And The Welfare State. Quality and Quantity, 52(2), 1015-1040.
Yüksel, C. ve Songur, M. (2011). Kamu Harcamalarının Bileşenleri ile Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Ampirik Bir Analiz (1980-2010). Maliye Dergisi, 161. 365-380.
Zortuk, M. ve Beşer, B. (2014). Dışa Açıklık ve Demokratik Yapının Kamu Kesimi Büyüklüğü Üzerindeki Etkisi: Rodrik Hipotezine Geçiş Ekonomilerinden Kanıt. Eğe Akademik Bakış. 14(3). 345-359.