___

• BULUT, C. (2002). Kamu açıkları: enflasyon, . İstanbul: Der Yayınları.
• DEMİRGİL, B., ve TÜRKAY, H. (2017). “Türkiye’de Faiz Oranlarını Etkileyen Faktörler: Bir ARDL/Sınır Testi Uygulaması”. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 19(3), 907-928.
• ÇIFTER, A. ve ÖZÜN, A. (2007). “Koşullu Copula ve Dinamik Koşullu Korelasyon ile Portföy Riskinin Hesaplanması: Türkiye Verileri Üzerine Bir Uygulama”. Bankacılar Dergisi (61). ECB, ESCB and the Eurosystem. (tarih yok). Nisan 12, 2018 tarihinde https://www.ecb.europa.eu/ecb/orga/escb/html/index.en.html adresinden alındı
• ECB/Publication. (2011). Nisan 12, 2018 tarihinde http://www.ecb.europa.eu/pub/html/index.en.html adresinden alındı
• McNEES, S. K. (1993). The other tool of monetary policy. New England Economic Review, Jul/Aug93.
• ÖNDER, T. (2005). “Para Politikası: Araçları, Amaçları ve Türkiye Uygulaması”. Uzmanlık Yeterlilik Tezi. Ankara: Türkiye Cumhuriyet Piyasalar Genel Müdürlüğü.
• ÖZDEMİR, B. (2009). “Dolar ve Euro’nun Rezerv Para Mücadelesi ve Türkiye Ekonomisi Üzerindeki Etkisi.” Yüksek Lisans Tezi. Kars: T.C. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• PAYA, M. (2007). Para Teorisi ve Para Politikası, Filiz Kitabevi, İstanbul
• SAMUELSON, P. (1973). İktisat Içinde İstanbul: Menteş Kitabevi.
• TERZİOĞLU, M. K. (2013). Gösterge Faiz Oranı, Dış Ticaret Hacmi ve İç Borç Stok İlişkisi. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi (26), 55-76.
• TEZEL, Y. S. (1986). Cumhuriyet Döneminin İktisadi Tarihi (1923- 1950). 2. Baskı, Yurt Yayınları No: 4, Ankara.