TÜRKİYE’DE MALİYE POLİTİKASI ŞOKLARININ ÇIKTI ÜZERİNDEKİASİMETRİK ETKİSİ

Devletin ekonomi üzerindeki rolü iktisat teorisinin en çok tartışılan konulardan biridir. Ekonomik konjonktürde özellikle yirminci yüzyılda yaşanan gelişmeler devletin ekonomideki rolüne ve maliye politikalarının etkinliğine yeni bir boyut kazandırmıştır. Kamu harcamaları ise devletin ekonomiye müdahalesini sağlayan önemli bir maliye politikası aracıdır. Literatürde kamu harcamaları ve iktisadi büyüme ilişkisini farklı yaklaşımlarla ele alan çok sayıda teorik ve ampirik çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmada ise Türkiye ekonomisinde Wagner ve Keynes yaklaşım bağlamında 1971-2019 dönemine ait yıllık veriler kullanılarak maliye politikası şoklarının çıktı üzerindeki asimetrik etkisi incelenmektedir. Uygulanan nedensellik test sonuçlarına göre, negatif maliye politikası şokundan çıktının pozitif şokuna doğru nedensellik bulunmaktadır. Parametre tahminlerine göre ise pozitif maliye politikası şokunun, çıktı üzerinde negatif maliye politikası şokundan daha fazla etkili olduğu bulgusuna ulaşılmıştır.

Asymmetric Effect of Fiscal Policy Shocks on Output in Turkey

The role of the state in the economy is one of the most debated topics in economic theory. Developments in the economic conjuncture, especially in the twentieth century, have given a new meaning to the role of the state in the economy and the effectiveness of fiscal policies. Public expenditures are an important fiscal policy tool that enables the state to intervene in the economy. There are many theoretical and empirical studies in the literature that deals with the relationship between public expenditures and economic growth using different approaches. In this study, the asymmetric effect of fiscal policy shock on output in Turkey is analyzed using annual data from 1971 to 2019 according to the Wagner and Keynes approach. According to the causality test results, there is causality running from negative fiscal policy shock to the positive shock of output. Also, according to the parameter estimates, it was found that the positive fiscal policy shock is more effective on output than the negative fiscal policy shock.

PDF

___

Abdiyeva, R., & Çetintaş, H. (2017). Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Kırgızistan Örneği. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(1), 19-34.
Al-Faris, A. F. (2002). Public expenditure and economic growth in the Gulf Cooperation Council countries. Applied economics, 34(9), 1187-1193.
Altıner, A. (2019). OECD Ülkelerinde Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Panel Simetrik ve Asimetrik Nedensellik Analizi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 33(3), 849-870.
Arısoy, A. G. İ. (2005). Wagner ve Keynes Hipotezleri Çerçevesinde Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 63-80.
Asongu, S. A., & Odhiambo, N. M. (2020). Foreign direct investment, information technology and economic growth dynamics in Sub-Saharan Africa. Telecommunications Policy, 44(1), 101838.
Aytaç, D., & Güran, M. (2010). Kamu Harcamalarının Bileşimi Ekonomik Büyümeyi Etkiler Mi? Türkiye Ekonomisi İçin Bir Analiz. Sosyoekonomi, 13(13).
Bagdigen, M., & Cetintas, H. (2004). Causality between public expenditure and economic growth: The Turkish case. Journal of Economic and Social research, 6(1), 53-72.
Barro, R. J. (1991). Economic growth in a cross section of countries. The quarterly journal of economics, 106(2), 407-443.
Chen, C., Yao, S., Hu, P., & Lin, Y. (2017). Optimal government investment and public debt in an economic growth model. China Economic Review, 45, 257-278.
Çetinkaya, M., Çetinkaya, A. T., & Aksoy, E. (2017). Askeri Harcamalar Özelinde Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 17(33), 210-225.
Çiçek, H., Gözegir, S., & Çevik, E. (2010). Bir Maliye Politikası Aracı Olarak Borçlanma ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye Örneği (1990–2009). C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 11, Sayı 1, 141-156.
Dickey, David and Wayne Fuller. (1979). Distribution Of The Estimators For Autoregressive Time Series With A Unit Root, Journal of The American Statistical Association, 74, ss:427- 431.
Dickey, David and Wayne Fuller. (1981). “Likelihood Ratio Statistics For Autoregressive Time Series With A Unit Root” Econometrica, 49, ss:1057-72.
Diler, H. (2016). Kamu Harcamaları–Ekonomik Büyüme: Türkiye Üzerine Bir Uygulama. İktisat Politikası Araştırmaları Dergisi, 3(1), 21-36.
Esen, Ö., & Bayrak, M. (2015). Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Geçiş Sürecindeki Türk Cumhuriyetleri Üzerine Bir Uygulama. Bilig, 73, 231.
Güder, F., Yücekaya, P., & Şenyurt, A. (2016). Kamu Harcamaları İle Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye İçin Keynesyen Görüş Mü? Wagner Kanunu Mu Geçerli?(2006-2015 Dönemi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 47-60.
Gül, E., & Yavuz, H. (2011). Türkiye’de Kamu Harcamaları İle Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkisi: 1963-2008 Dönemi. Maliye Dergisi, 160, 72-85.
Hatemi-J, A., & Roca, E. (2014). BRICs and PIGS In The Presence Of Uncle Sam and Big Brothers: Who Drive Who? Evidence Based on Asymmetric Causality Tests. Griffith Business School Discussion Papers Finance.
Hauner, David. 2009. “Public Debt and Financial Development.” Journal of development economics, 88(1), 171-183.
Kabaklarlı, E., & Er, P. H. (2014). Türkiye’de Kamu Harcamalarının Ekonomik Büyümeye Etkisinin Sınır Testi Yaklaşımı İle Analizi. Maliye Dergisi, 166, 268-285.
Kar M., Taban, S. (2003). Kamu Harcama Çeşitlerinin Ekonomik Büyüme Üzerine Etkisi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 58(03).
Kiraz, H., & Gümüş, E. (2017). Kamu Harcamalarının Büyümeye Etkisi: OECD Ülkeleri Üzerine Bir Araştırma. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 54(631), 9-22.
Kocaoğlu, D. (2019). Orta Gelirli Ülkelerde Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Bir Panel Veri Seti Analizi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Kolluri, B. R., Panik, M. J., & Wahab, M. S. (2000). Government expenditure and economic growth: evidence from G7 countries. Applied Economics, 32(8), 1059-1068.
MacKinnon, James. (1996). Numerical Distribution Functions For Unit Root and Cointegration Tests, Journal of Applied Econometrics, 11, ss:601–618.
Oxley, L. (1994). Cointegration, causality and Wagner's law: A test for Britain 1870-1913. Scottish Journal of Political Economy, 41(3), 286-298.
Phillips, P. C., & Perron, P. (1988). Testing for a unit root in time series regression. Biometrika, 75(2), 335- 346.
Rathanasiri, R. A. (2020). Impact of public education expenditure on economic growth in Sri Lanka: Evidence from econometrics analysis. Journal of Management Matters, 51.
Shin, Y., Yu, B., & Greenwood-Nimmo, M. (2014). Modelling Asymmetric Cointegration and Dynamic Multipliers In A Nonlinear ARDL Framework. In Festschrift in honor of Peter Schmidt (pp. 281-314). Springer, New York, NY.
Telek, C., & Telek, A. (2016). Kamu Harcamaları Ve Ekonomik Büyüme İlişkisinin Wagner ve Keynes Hipotezi Çerçevesinde İncelenmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(12), 628-642.
Ulucak, R., & Ulucak, Z. Ş. (2014). Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik: Türkiye Örneği. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 10(23), 81-98.
Ünsal, M. E. (2020). Kamu Harcamaları, Kamu Gelirleri ve Kamu Borçlarının Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkileri: OECD Ülkeleri Üzerine Panel Veri Analizi. Sosyal Bilimler Dergisi/Journal of Social Sciences, (64).
Zabun, F. (2020). Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkisinin Ekonometrik Analizi; Türkiye Örneği. R&S-Research Studies Anatolia Journal, 3(4), 287-305.
Zhang, Q., Zhang, S., Ding, Z., & Hao, Y. (2017). Does government expenditure affect environmental quality? Empirical evidence using Chinese city-level data. Journal of cleaner production, 161, 143-152.