Elazığ İlinde Doğal Gaz Tüketiminin Tahmini

Bu çalışma, Elazığ şehir merkezi için mevcut doğal gaz talebi ile nüfus ve konut sayısı artışına bağlı olarak 2040 yılına kadar olan doğal gaz tüketim tahminini araştırılması amacıyla yapılmıştır. Her iki yöntemle yapılan tahminler sonucu konut ve konut benzeri tüketiciler için yapılan toplam tahmin değerleri, nüfus artış hızına göre yapılan toplam tahminlere göre saatlik tüketimde % 24.54 ve senelik tüketimde % 22.56 daha küçük çıkmıştır. Çalışmanın benzer diğer iller içinde yapılarak, ilerideki yıllar için Türkiye’nin doğal gaz tüketim tahminleri belirlenebilir. Bu yeni perspektif doğrultusunda, Türkiye’nin yapmış olduğu doğalgaz temin antlaşmaları güncellenip veya yenilerinin yapılması sağlanabilir.

___

  • 1. Gündoğmuş, H. (1993). Doğalgaz Tekniği, Kültür Bakanlığı Yayınları, No: 276, Ankara. 2. Akçay, İ.H. (2001). Çevre ve Cep Dostu Doğalgaz, Doğalgaz & Enerji Yönetimi Kongre ve Sergisi Bildiriler Kitabı, TMMOB Makine Mühendisleri Odası Gaziantep Şubesi, Sayfa 21-27, Gaziantep, 2001. 3. TMMOB Makine Mühendisleri Odası Doğal Gaz Komisyonu (2001). Türkiye’nin Doğal gaz Temin ve Tüketim Politikaları. Doğal Gaz & Enerji Yönetimi Kongre ve sergisi, Bildiriler Kitabı, (28-29.Ekim 2001), Gaziantep. 4. Aras H. and Aras N. (2010). Forecasting Residential Natural Gas Demand, Energy Sources, 463-472. 5. Bozidar S., (2012), Forecasting natural gas consumption, Applied Energy 92: 26–37 6. BOTAŞ, http://www.botas.gov.tr 7. Türkiye İstatistik Kurumu (TUİK), www.tuik.gov.tr. 8. Devlet İstatistik Enstitüsü (DİE) (2000). Elazığ Bina ve İşyeri 2000 Sayımı Sonuçları. 9. Jurkat, E. H. (1965). Türkiye’de Kentsel Gelişmeyi Etkileyen Faktörler ve Beklenen Gelişme, İmar ve İskân Bakanlığı, Planlama ve İmar Müdürlüğü, Bölge Planlama Dairesi. 10. Elazığ Belediyesi Adrese Dayalı Kayıt Sistemi (ADNKS) Veri Tabanı (2014), Elazığ Merkez Mahalle Nüfusları. 11. Aksa Doğal Gaz Dağıtım A.Ş. kaynakları, 2014 12. www.elazig.gov.tr 13. Biçer. Y. (2000), Isıtma Havalandırma Ders Notları, Fırat Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Yayınları No:84. 14. TS 2164. Kalorifer Tesisatı Projelendirme Kuralları 15. Kocaman, T. (1980). Yirminci Yüzyıl Sonuna Kadar Kent Nüfus Tahminleri, Devlet Planlama Teşkilatı (DPT), Yayın No: DPT:1714-SPD:321. 16. Kocaman, T. (1989). Altıncı Beş Yıllık Plan Nüfus Tahminleri, Devlet Planlama Teşkilatı (DPT), Sosyal planlama Başkanlığı (SPD). 17. Kocaman, T. (2002). Plan Nüfus Projeksiyon Yöntemleri, Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü. 18. Shorter, F. C. and Macura, M. (1983). Trends in Fertility in Turkey 1935-1975, Committee on Population and Demography of The national Research Center, Report No: 8, Washington D.C: National Academy Press Türkçe baskısı: (Türkiye’de Nüfus Artışı 1935-1975, Yurt Yayınları Ankara 1983). 19. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (HÜNEE), (1999). 1998 Nüfus ve Sağlık Araştırması, Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü (HÜNEE). 20. United Nations (UN), (1983). Indirect Techniques for Demographic Estimation, Manual X, United Nations (UN), Population Studies, No:81, ST/ESA/SER.A/81. 21. Yener, S. ve Kocaman, T., (1979). IV. Beş Yıllık Plan Nüfus Tahminleri, Devlet Planlama Teşkilatı (DPT), Sosyal Planlama Dairesi (SPD), Araştırma Şubesi, Yayın No: DPT:1669-SPD:311