Elazığ İli Merkez İlçesi Hal Köyü’nde Korunan ve Otlatılan Alanların Botanik Kompozisyon Bakımından Karşılaştırılması

Bu araştırma; 2014-2015 yıllarında, Elazığ Merkeze bağlı Hal Köyü merasında korunan ve otlatılan iki farklı alanın karşılaştırılması amacıyla yürütülmüştür. İki yıllık araştırma sonucuna göre bitki ile kaplı alan; korunan alanda %61.95, otlatılan alanda ise %65.45 olarak elde edilmiştir. Kaplama alanına göre botanik kompozisyonda; korunan alanda buğdaygillerin oranı %46.67, baklagillerin oranı %28.54 ve diğer familyalardan bitkilerin oranı %24.80, otlatılan alanda ise buğdaygillerin oranı %56.41, baklagillerin oranı %24.58 ve diğer familyalardan bitkilerinin oranı %19.02 olarak tespit edilmiştir. Ağırlığa göre botanik kompozisyonda buğdaygillerin, baklagillerin ve diğer familyalardan bitkilerin oranları sırasıyla korunan alanda %49.90, %37.11, %13.01, otlatılan alanda ise %47.79, %25.84, %26.37 olarak saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Korunan, Otlatılan, Mera, Botanik Kompozisyon

PDF

___

1. Sağlamtimur, T., Tansı, V. ve Baytekin, H. (1998). Yem Bitkileri Yetiştirme. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı, No: C-74. 3. Adana, 238s.
2. Aydın, İ., Uzun, F. (2002) Çayır-mera amenajmanı ve ıslahı. Ondokuz Mayıs Universitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitabı, No: 9, Samsun.
3. Serin, Y. ve M. Tan. (2001) Yem Bitkileri Kültürüne Giris. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 206.
4. Şengönül, K., Kara, Ö., Palta, Ş. ve Şensoy, H. (2009). Bartın Uluyayla yöresindeki mera vejetasyonunun bazı kantitatif özelliklerinin saptanması ve ekolojik yapının belirlenmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 11(16): 81-94
5. Bakır, Ö. ve E, Açıkgöz. (1976). Yurdumuzda yem bitkileri çayır ve mera tarımının bugünkü durumu, geliştirme olanakları ve bu konuda yapılan araştırmalar. Çayır-Mera ve Zootekni Araştırma Enstitüsü Yay. No. 61. Ankara.
6. Gökkuş, A. (1994). Türkiye’nin kaba yem üretiminde çayır-mera ve yem bitkilerinin yeri ve önemi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 25, 250-261. Erzurum.
7. Altın, M., Gökkuş, A. ve Koç, A. (2011). Çayır ve mera yönetimi (1.cilt). Tarım Köyişleri Bakanlığı TÜGEM. 376 s. Ankara, 2011.
8. Anonim, (2016) Tarım İl Müdürlüğü Verileri, ELAZIĞ
9. Kendir, H. (1995) Bazı mera vejetasyon ölçme metotlarında optimum örnek sayısının saptanması. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,
10. Başbağ, M., İ. Gül ve V. Saruhan. (1997). Diyarbakır’da korunan bir mera alanında bitki tür ve kompozisyonları ile ot verimlerinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Türkiye 2. Tarla Bitkileri Kongresi, Samsun, 499-503.
11. Dirihan, S. (2000). Diyarbakır Pirinçlik Garnizonunda korunan ve otlatılan meralarda bitki tür ve kompozisyonları ile ot verimlerinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,
12. Türk, M., Bayram, G., Budaklı, E. ve Çelik, N. (2003). Sekonder mera vejetasyonun farklı ölçüm metotlarının karşılaştırılması ve mera durumunun belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(1):65-77
13. Altın, M., Tuna, C. ve Gür, M. (2010). Tekirdağ taban ve kıraç meralarının verim ve botanik kompozisyonuna gübrelemenin etkisi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7 (2): 191-198
14. Aydın, A., Çaçan, E. ve Başbağ, M. (2014). Mardin ili Derik ilçesinde yer alan bir meranın ot verimi ve kalitesinin belirlenmesi. Turkish Journal of Agricultural and Natural Sciences, 1:1625-1630
15. Çaçan, E., Aydın, A. ve Başbağ, M. (2014) Korunan ve Otlatılan İki Farklı Doğal Alanın Botanik Kompozisyon Açısından Karşılaştırılması Turkish Journal of Agricultural and Natural Sciences, 1:1734-1741
16. Efe, A. (1988). Çukurovada yakılan ve otlatılan bir mera ile korunmuş bir meranın bitki örtüsü ve verim güçlerinin saptanması üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitisü,
17. Polat, T. (1994) Değişik ıslah yöntemlerinin Şanlıurfa ile Tektek Dağları doğal meralarının verim potansiyellerine etkisi üzerinde bir araştırma. Doktora tezi, Harran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,
18. Özer, A. (1988). Osmaniye ilçesi, Kesmeburun Köyünde korunan bir mera ile otlatılan meraların bitki örtüsü ve verim güçlerinin saptanması üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitisü,
19. Başbağ, M. ve Çelik, M. A. (2001) Diyarbakır İli Gözalan Köyünde korunan ve otlatılan meralardaki bitki tür ve kompozisyonları ile ot verimlerinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi, Cilt III, Tekirdağ, 187-192.
20. Gül, İ. ve Başbağ, M. (2005). Karacadağ’da Otlatılan ve Korunan Meralarda Bitki Tür ve Kompozisyonlarının Karşılaştırılması. H.Ü.Z.F. Dergisi, 9 (1):9-13,
21. Çomaklı, B., Öner, T. ve Daşcı, M. (2012). Farklı kullanım geçmişine sahip mera alanlarında bitki örtüsünün değişimi. Araştırma Makalesi / Research Article Iğdır Üni. Fen Bilimleri Enst. Der. / Iğdır Univ. J. Inst. Sci. & Tech. 2(2): 75-82.
22. Altın, M., Gökkuş, A. ve Koç, A. (2011). Çayır ve mera yönetimi (2. cilt). Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü. Ankara. 314 s.
23. Çaçan, E., Aydın, A. ve Başbağ, M. (2014). Korunan ve otlatılan iki farklı doğal alanın verim ve kalite açısından karşılaştırılması. Turkish Journal of Agricultural and Natural Sciences Special Issue: 1:919-926