ZİHNİYET VE İKTİSAT İLİŞKİSİ ÇERÇEVESİNDE AHİLİK KURUMU

Ahilik, tarihî süreç içerisinde Türk iktisadî zihniyetini en iyi yansıtan kurumdur. Temelde iktisadî bir kurum olmakla birlikte toplumun diğer kurumları ile iç içedir. Ahlâk, din ve eğitim gibi kurumların da ahiliğin yapısı içinde yer aldığı görülür. Bu bakımdan ahi, dinî ve ahlâkî esaslar çerçevesinde iktisadî faaliyetlerini ifa eder. Bu yönleri ile tarihte özgün bir yere sahiptir. Ahlâkî zafiyetin ve maddeci kültürün önemli bir mesele haline geldiği günümüzde, ahilik çözüm için önemli bir kaynak olarak görülebilir. Ahiliği bir gelenek olarak düşünerek, gelenekçilik yapmadan, günümüz şartlarına uygun olarak yenilemek bir çok meselenin halledil-mesi ile neticelenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Ahi, Ahilik, Zihniyet, İktisadî Zihniyet, Ahlâk

PDF

___

1. ANADOL, Cemal (1991): Türk-İslâm Medeni-yetinde Ahilik Kültürü ve Fütüvvetnameler, Kültür Bakanlığı Yay., Ankara.
2. BERKAY, Fügen (1973):Yunus Emre’nin Türk Toplumundaki Yeri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.
3. BİLGİSEVEN, Amiran K. (1984): Maliye Sos-yolojisi, İstanbul.
4. BİLGİSEVEN, Amiran K. (1986): Genel Sosyo-loji, İstanbul.
5. CAHEN, Claude (1986): “İlk Ahiler Hakkında”, (Çev.M. ÖZTÜRK), Belleten, S.197, Ağustos 1986.
6. CEBECİOĞLU, E. (1991): Hacı Bayram Veli, Ankara.
7. CUMHUR, Müjgan: “Anadolu Tarihinde Ahile-rin Seyfi Kolu”, Türk Kültürü ,Sayı: 153-154-155, yıl:XIII, Temmuz-Ağustos-Eylül.
8. ÇAĞATAY, Neşet (1989): Bir Türk Kurumu Olan Ahilik, Ankara.
9. ÇAĞATAY, Neşet (Ts): Ahlâkla Sanatın Bütün-leştiği Türk Kurumu Ahilik Nedir?, TESK yay. 2. Baskı, Ankara.
10. ÇALIŞKAN, Yaşar (1993): Kültür, Sanat ve Medeniyetimizde Ahilik, Ankara.
11. DEFTERDAR S. MEHMET PAŞA (1990):Dev-let Adamlarına Öğütler, Osmanlılarda Devlet Düzeni, (Der. ve Çev. R. UĞURAL), İzmir.
12. ERGÜN, Mustafa (1991): Yunus Emre'de Ta-savvuf ve Eğitim, Malatya.
13. ERKAL, Mustafa (1991): İktisadi Kalkınmanın Kültür Temelleri, İstanbul.
14. GÜLLÜLÜ, Sabahattin (1992): Sosyoloji Açı-sından Ahi Birlikleri, İstanbul.
15. GÜNGÖR, Erol (1995): Ahlâk Psikolojisi ve Sosyal Ahlâk, İstanbul.
16. HACI BEKTAŞ VELİ (1996): Makâlât, (Haz. E. COŞAN), (Sad. H. ÖZBAY), Ankara.
17. KAYADİBİ, Fahri (2000): “Anadolu Selçuklular Döneminde Ahi Teşkilatında Eğitim”, Sosyoloji Konferansları, Yirmialtıncı Kitap, İstanbul.
18. MEVLÂNA, C.R. (1988): Mesnevi, I, M.E.B.
19. MUCHIELLİ, Alex (1991): Zihniyetler, (Çev. A. KOTİL), İstanbul.
20. ÖNDER, M. (1989):"Mevlelikte Ahi Düzeni ve Sosyal Etkileri", V.Milletlerarası Türkiye Sosyal ve İktisat Tarihi Kongresi Tebliğler, 21-25 Ağustos, 1989, İstanbul.
21. ÖZAKPINAR, Yılmaz (1997): İslâm Medeniyeti ve Türk Kültürü, İstanbul.
22. PARMAKSIZOĞLU, İ. (1971): İbn Batuta Se-yahatnâmesi’nden Seçmeler, İstanbul.
23. TABAKOĞLU, Ahmet (1992): “Osmanlı İçti-maî-İktisadî Yapısı ve Zihnî Esasları”, Türklerde İnsanî Değerler ve İnsan Hakları, 2.Kitap, İstan-bul.
24. TATAR, Taner (1997): Türk Yönetim Sistemi, İstanbul.
25. TİMURTAŞ, K.F. (1972): "Yunus Emre", Bel-gelerle Türk Tarihi Dergisi, Cilt-X, Sayı-55, Ni-san, 1972.
26. TÜRKDOĞAN, Orhan (1988): Sosyal Hareket-ler Sosyolojisi, Ankara.
27. ÜLGENER, Sabri F. (1951): İktisadî İnhitat Ta-rihimizin Ahlâk ve Zihniyet Meseleleri, İstanbul.
28. ÜLGENER, Sabri (1981): Zihniyet ve Din, İs-lâm Tasavvuf ve Çözülme Devri İktisat Ahlâkı, İstanbul.
29. ÜLGENER, Sabri F. (1983): Zihniyet, Aydınlar ve İzmler, Ankara.