UZAKTAN EĞİTİM VE UZAKTAN EĞİTİM TEKNOLOJİSİNİN ÖĞRENEN SAĞLIĞINA ETKİLERİ

Uzaktan eğitim öğrencilerin bireysel olarak yerleşik bulunduğu ortamda eğitilmesi olarak tanımlanabilir. Uzaktan eğitim programları yoluyla yetişkinlerin ikinci bir eğitim kapsamına alınması, zaman bakımından dezavantajlı durumda bulunanların ve öğrenme ortam ve imkanlarına uzaklık nedeniyle formal eğitime dahil olamayanların eğitilmesi veya bilgilerinin geliştirilmesi mümkün kılınmaya çalışılmaktadır. Uzaktan eğitimin bu üstünlükleri geleneksel eğitime alternatif olabileceğini düşündürmektedir. Buna karşın Uzaktan eğitimin geleneksel eğitime alternatif olabilmesi sadece metodolojik ve teknolojik boyutla ilgili değildir. Bu kapsamda öğrenenin öğrenme esnasındaki psikolojik ve sosyal durumuna da bakmak gerekecektir. Bu araştırma uzak-tan eğitimin öğrenen sağlığı üzerindeki etkilerine değinmesi bakımından önemlidir.

Anahtar Kelimeler:

Uzaktan Eğitim, Teknoloji, Sağlık

PDF

___

1. Atıcı, B. (2004). Sosyal Bilgi İnşasına Dayalı Sanal Öğrenme Çevrelerinin Öğrenci Başarısı ve Tutumlarına Etkisi. Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Eği-tim Bilimleri Anabilim Dalı. Elazığ.
2. Dumort, A. (2003). New Technology and Dis-tance Education in European Union. www-rcf.usc.edu/~ics/ed/ICS99.doc (Ocak 2004’te alınmıştır).
3. European Union, (2000). Minerva Guidelines 2000. http://europa.eu.int/comm/education/prog rammes/socrates/minerva(Ocak 2004’te alın-mıştır).
4. Kıyıcı, G. ve Yumuşak, A. (2005). Fen Bilgisi Laboratuarı Dersinde Bilgisayar Destekli Et-kinliklerin Öğrenci Kazanımları Üzerine Et-kisi:Asit-Baz Kavramları ve Titrasyon Örne-ği http://www.tojet.net/volumes/v4i4.pdf (Hazi-ran 2006’da alınmıştır).
5. Kültür Koleji, (2005). Bilgisayar Sağlığımıza Zararlımı?http://www.kultur.k12.tr/kkbin/ilk/bolumler/bilgisayar/pc/zarar.asp (Ocak 2006’da alınmıştır).
6. Morris, D., Naughton, J. (1999). The Future’s Digital, İsn’t It? Some Experience and Forecasts Based On The Open University’s Technology Foundation Course. http://www3. interscience.wiley.com/cgi-bin/home (Nisan 2005’te alınmıştır).
7. Özmen, Ş. (2005). Eğitimde Sanal Sınıf Uygu-lamaları ve Sonuçları. http://suleozmen.mar mara.edu.tr/teblig_sunumlar/ (Mayıs 2005’te alınmıştır).
8. Paulsen, M. (2003). Online Education, Teach-ing and Learning. http://www.studymentor. com/studymentor/PartOne.pdf (Nisan 2005’te alınmıştır).
9. Robinson, D., Ikeda, T. (2002). Is On-Line Education The Future For Üniversities? http://www.cshe.nagoya-u.ac.jp/publications/ journal/No2/09.pdf (Eylül 2004’te alınmıştır).
10. Samson, J., Keen, B. (2005). Internet Addicti-on. http://www.notmykid.org/ParentArticles/ internet/ (Ocak 2006’da alınmıştır).
11. Suanpang, P., Petocz, P., Kalceff, W. (2004). Student Attitudes to Learning Business Statistics : Comparison of Online and Traditional Methods. http://www.ifets.info (Nisan 2005’te alınmıştır).
12. Ulusal Ajans, (2001). Eğitim Sistemlerinin Gelecekteki Somut Hedefleri. http://www.ua. gov.tr/leonardo/docs/tur/22-komisyon_raporu-59.doc (Mayıs 2005’te alınmıştır).
13. UCLA, (2001). Surveying The Digital Futu-re.http://ccp.ucla.edu/pdf/UCLA-Internet-Repo rt-2001.pdf (Mayıs 2005’te alınmıştır).
14. Vesel, V. (2005). Virtual Learning Environ-ment in the Age of Global Infonetworks. http://www.ercim.org/publication/ws-proceedin gs/DELOS9/Pap8.pdf(Mayıs2005’te alınmıştır).