MUŞ BÖLGESİ FUTBOLCULARINI BU SPORA YÖNELTEN MOTİVASYONEL ETKENLERİN ARAŞTIRILMASI

Bu araştırma, Muş İlindeki futbolcuların futbola yönelmelerini sağlayan motivasyonel sebepleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada, toplam 200 futbolcuya, 27 sorudan oluşan anket uygulanmıştır. Anketi cevaplandıranların % 60’ı amatör futbolcu, % 40’ı da profesyonel futbolculardan oluşmuştur. Futbolcuların % 50’si 10-14 yaşlarında spora başladıklarını ve % 65’i de spor yapmayı sevdikleri için futbola yöneldiklerini belirtmişlerdir. Anket sonuçları; okul desteğinin % 49, sosyal çevresinin % 30, ailenin de % 21 oranında spora yönelmede, etkili olduğunu göstermektedir. İl’de sporun yaygınlaştırılması için; Futbolcuların % 49’u ekonomik şartların iyileştirilmesinin, % 18’i yeterli spor tesisinin, % 10’u yeterli spor yöneticisinin, % 10’u yeterli spor eğitiminin, % 8’i yeterli eğiticinin, % 5’i de mevcut tesislerin verimli çalıştırılmasının gerekliliğini belirtmiştir. Aynı futbolcuların % 79’u sporun bir amaç olduğunu, % 11’i sporun bir araç olduğunu, %10’u da sporu sosyal çevre edinme aracı olduğunu belirtmiştir. Futbola yönelme sebepleri ile sporcuların ikametleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Futbol, Motivasyon, Spor Branş Tercihi

PDF

___

1. Acet M., Serarslan Z. 2000. Futbol Seyircisinin Sosyo-Kültürel Yapısının Şiddet Eylemine Etkisi, Voleybol ve Basketbol Seyircisi ile Karşılaştırılması, M.Ü. BESYO Spor Bilimleri Dergisi II. Spor Bilimleri Dergisi Özel Sayısı, Haziran. İstanbul, s.141-158,
2. Açıkada, C., Ergen, E. 1985. Çocuk ve Spor (Yetenek Secimi ve Yönlendirme), Bilim ve Teknik, 18 (217), 12-15.
3. Akgün, N. l986. Egzersiz Fizyolojisi, Ege Üniv., Rektörlüğü Yayın No: 2, E.Ü.Basımevi, İzmir, s.192.
4. Amman T, İkizler HC. 2000. Spora Motive Etmede Sosyal Faktörlerin Etkisi. 3.Uluslara-rası Spor Bilimleri Kongresi, M.Ü. 11-13 Mayıs İstanbul.
5. Arıkan N.A., Yıldıran İ. 2003. Farklı Branşlar-daki Spor Seyircilerinin Boş Zamanları Değer-lendirme ve Kültürel Faaliyetlere İlişkin Özellik-leri. Gazi Üni. Beden Eğitimi ve Sporda Sosyal Alanlar Kongresi, Ankara 10-11 Ekim.
6. Doğan, B., Özçaldıran, B. l995. Futbol ve Yüzmeye Yeni Başlayan Çocukların Ailelerinin Sosyo-Ekonomik Durumlarının Karşılaştırılma-sı, Performans, Ege Üniv., Bed., eğt ve Spor Y. O. Dergisi, 1 (1), 19- Teknik, 18 (216), 15-16.
7. Erkal, M. 1986. Sosyolojik Açıdan Spor, Beden Terbiyesi ve Spor Gen. Müdürlüğü Yayın No: 30,
8. Ersoy A., Cebeci D. 2000. Futbolda Yönetici-lerin Uyguladığı Ödül ve Cezaların Disiplin Açısından Değerlendirilmesi, M.Ü. BESYO Spor Bilimleri Dergisi II. Spor Bilimleri Dergisi Özel Sayısı, Haziran, İstanbul s.178-187,
9. Ferah A. 1991. Futbol Eğitimi ve Öğretimi. Martı Yayıncılık, Ankara. s.11.
10. Gülseven, Y. 2001. Kalkınmada Öncelikli Yöreler. Muş İl Profili. Sanayi ve Tiçaret Bak. KOSGEB. Bölgesel Kalkınma Enst. Ankara.
11. İkizler HC, Tatar Y, Kaptan HA.1995. Spora Teşvik Eden Faktörler Açısından Özürlü Olan ve Olmayanların Karşılaştırılması. V.Milli Spor Hekimliği Kongresi, 22-24 Eylül, İzmir.
12. Lök, V. 1979. Çocuk ve Spor, Spor Hekimliği Dergisi, Ege Üniversitesi, 1(1), 39.
13. Ramazanoğlu F. 2004. Spor Motivasyonu ve Ödüllendirme Faktörü, Bilim ve Spor, Spor Türk, 2 (7), 84-85.
14. TTB. 2002. Doğuda ve Kırda Sağlık. TTB Halk Sağlığı Kolu, 14. Gezici Eğitim Semineri Rapo-ru.http://www.ttb.org.tr/halk_sagligi/ge_2002.htm.