YILDIZ VE GENÇLER KATEGORİSİNDEKİ FUTBOLCULARIN ARDIŞIK YÜKLEMELERDE İVMELENME SÜRATİNDEKİ YORGUNLUĞUN KIYASLANMASI

Bu çalışmanın amacı Yıldız ve Gençler kategorisindeki futbolcuların ardışık yüklemelerde ivmelenme süratindeki  yorgunluğun kıyaslanmasıdır.   Çalışmamızda 27 yıldız ve 25 geçler kategorisinden erkek futbolcu deneğe 10 tekrarlı her 15 saniyede bir 20 metrelik  sprintlerin  yapıldığı test uygulanmıştır. İstatistiksel analizlerde, ikili karşılaştırmalarda t-testi kullanılırken, ortalama hıza gurup ve sprint sayısının etkisini belirlemek için çift yönlü varyans analizleri yapılmıştır.   Bu çalışmanın sonuçları yıldız futbolcuların ortalama boy uzunluğu hariç vücut ağırlığının  genç futbolcular dan daha düşük olduğunu, ortalama ivmelenme süratinin sprintin numarasına ve gurup faktörüne göre 00.1 anlamlılık düzeyinde farklılaştığını göstermiştir. Yıldızlar kategorisinde ilk 2 sprintteki 5.53 m/sn lik ortalama sürat %14.29 ‘lik azalmayla son 2 sprintte 4.74 m/sn  ye düşmüştür. Gençlerde ise,  6.01 m/sn  den %16.64’lük azalmayla 5.01  m/sn ye düşmüştür. Her iki gurupta başlangıç ve sonda süratte meydana gelen azalmalar 0.01 düzeyinde anlamlıdır.   Sonuç olarak, kaliteli sürat çalışmalarında yüklenmenin doğru belirlenmesi için, farklı yaş ve cinsiyetlerde ardışık sprintlerde ivmelenme süratinin korunma düzeyinin belirlenmesi zorunlu gözükmektedir.

___

  • 1. Aybek, S. (2000) Amatör Futbolcuların Tekrarlı Sprint Testi İle Yorgunluk ve Topar-lanma Düzeylerinin Belirlenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Samsun. 2. Albay, F. (1999) Futbolculara Uygulanan Tekrarlı Sürat Koşularının Yorgunluğa Etkisi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Samsun.
  • 3. Bangsbo,J. (1994) Fitness Training for Football: A Scientific Approach. HO+Storm. Bagsvaerd. Copenhagen. Denmark. In Bjorn Ekblom. Handbook of Sports Medicine vand Science, Football (Soccer). Blacwell Scientific Publications. London, pp., 108-109, 1994.
  • 4. Bompa T.O. (1986) Theory and Methodology of Training. Debuque, Iowa, pp.21, 213-248.
  • 5. Ekblom, B. (1994) Handbook of Sports Medicine and Science, Football (Soccer). Blackwell Scientific publications, London, pp, 72-79.
  • 6. Günaydın, G., H. Koç ve İ. Cicioğlu (2000) Türk Bayan Milli Takımı Güreşçilerinin Fiziksel Ve Fizyolojik Profillerinin Belirlenme-si. I.Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Kongresi. 26-27 Mayıs.2000, s.22-28.
  • 7. Tamer, K., M. Günay, İ. Cicioğlu and E. Erol (1996) Physiological characteristics of Turkish female soccer players. Science and Football III. (Eds. T. Reilly, M. Hughes and J.Bangsbo).
  • 8. Wade, A.(1979) The F.A. Guide to Training and Coaching. Heineman: London.
  • 9. Whiters, R.G. , D. Roberts, and G.J. Davies. (1977) The maximum Aerobic Power, Anaerobic Power and body Composition of South Australian Male Representatives in athletics, Basketball, Field Hockey, and soccer, Journal of Sports Medicine, 17:391-400.