Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Çoklu Zeka Alanları İle Bilimsel Süreç Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Araştırmanın amacı; eğitim fakültesi ilköğretim bölümü Fen Bilgisi, Matematik, Sosyal Bilgiler ve Sınıf Öğretmenliği birinci sınıf öğrencilerinin çoklu zeka alanları ve bilimsel süreç becerileri arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Tarama araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmaya, ilköğretim bölümü birinci sınıf Fen Bilgisi Öğretmenliğinden 54, İlköğretim Matematik Öğretmenliğinden 43, Sınıf Öğretmenliğinden 31 ve Sosyal Bilgiler Öğretmenliğinden 31 olmak üzere toplam 159 öğrenci katılmıştır. Veri toplama araçları olarak “Çoklu Zeka Envanteri” ÇZE ve “Bilimsel Süreç Beceri Testi” BSBT kullanılmıştır. Yürütülen araştırmada, ilköğretim bölümü öğrencilerinin “Müzik” ve “Doğa” zeka alanlarının orta, diğer zeka alanlarının da gelişmiş düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Bazı bilimsel süreç becerilerinin, çoklu zeka alanlarıyla istatistiksel olarak orta veya düşük düzeyde ilişkili oldukları belirlenmiştir. Sonuç olarak; çoklu zeka alanlarının bilimsel süreç becerileri ile ilişkili olduğu söylenebilir

Anahtar Kelimeler:

Çoklu Zekâ, Bilimsel Süreç Becerileri, İlköğretim Öğretmenliği Bölümü

PDF

___

Armstrong, T. (2009). Multiple intelligences in the classroom. Ascd.
Ayas, A. P., Akdeniz, A. R., Özmen, H., Yiğit, N., & Ayvacı, H. Ş. (2012).Kuramdan uygulamaya fen ve teknoloji öğretimi. S. Çepni (Ed.). Ankara: Pegem.
Aydoğdu, B. (2006). İlköğretim fen ve teknoloji dersinde bilimsel süreç becerilerini etkileyen değişkenlerin belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir, Türkiye.
Bümen, N. (2002). Okulda çoklu zeka kuramı. Ankara: Pegem.
Campbell, L..& Campbell, B. (1999). Multiple intelligences and student achievement: Success stories from six schools. Alexandria, VA; Association for Supervision and Curriculum Development.
Carroll, J. B. (1997a). The three-stratum theory of cognitiveabilities. D.P. Flanagan, P.L. Harrison (Eds.), Contemporary intellectual assessment: Theories, tests and issues. New York: Guilford.
Carroll, J. B. (1997b). Psychometrics, intelligence, and public perception. Intelligence, 24(1), 25-52.
Carroll, J. B. (1997c). Theoretical and technical issues in identifying a factor of general intelligence. In Intelligence, genes, and success. New York: Springer.
Cattell, R. B., & Horn, J. L. (1978). A check on thet heory of fluidand crystallized intelligence with description of new subtest designs. Journal of Educational Measurement, 15(3), 139-164.
Cohen, R. J., & Swerdlik, M. E. (2013). Psikolojik test ve değerleme. Testlere ve ölçmeye giriş. E. Tavşancıl (Çev. Ed.). Ankara: Nobel.
Cuevas, P., Lee, O., Hart, J., & Deaktor, R. (2005). Improving science inquiry with elementary students of diverse backgrounds. Journal of Research in Science Teaching, 42(3), 337-357.
Çepni, S., Ayas, A., & Johnson, D. ve Turgut, M. F. (1996). Fizik Öğretimi. Ankara: Milli Eğitimi geliştirme projesi hizmet öncesi öğretmen eğitimi deneme basımı.
Demirci, N. ve Yağcı, Z. (2008). Fen bilgisi dersi “Yaşamımızı Yönlendiren Elektrik” ünitesinin çoklu zeka kuramı etkinliklerine göre değerlendirilmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 4(1), 79-97.
Demirel, Ö. (2002). Eğitimde program geliştirme. 4. Basım. Ankara: Pegem.
Gardner, H. (1983). Frames of mind: The theory of multiple intelligences. New York: Basic Books.
Gardner, H. (1987). The theory of multiple intelligences. Annals of Dyslexia, 37(1), 19-35.
Gardner, H. (1991). The Unschooled mind: How children Think & How schools should teach. New York: Basic Books.
Gardner, H. (1993). Multiple intelligences-The theory in practise. New York: Basic Boks.
Gardner, H. (1994). The creators’ patterns. Boden, M. A. (Ed.). Dimensions of creativity. MIT Press.
Gardner, H. (1997). Multiple intelligences as a partner in school improvement. Educational Leadership, 55(1), 20-21.
Gardner, H. (1999). Intelligence reframed. New York: Basic Books.
Gardner, H. (2004). Audiences for the theory of multiple intelligences. TheTeachers College Record, 106(1), 212- 220.
Gardner, H. (2011). Frames of mind: Thetheory of multipleintelligences. New York: Basic books.
Gardner, H. (2004). Zihin çerçeveleri: Çoklu zekâ kuramı. (Çev.: Ebru Kılıç) İstanbul: Alfa.
Gürbüz, R. (2008). Matematik öğretiminde çoklu zekâ kuramına göre tasarlanan öğrenme ortamlarından yansımalar. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Gürbüz, R. (2011). Positive and negative reflections of maths teaching carried out in learning environment designed based on multiple intelligence theory. International Online Journal of Educational Sciences, 3(3), 1195-1223.
Hazır, A. ve Türkmen, L. (2008). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin bilimsel süreç beceri düzeyleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 81-96.
Horn, J. L., & Cattell, R. B. (1966). Refinementand test of the theory of fluidand crystallized general intelligences. Journal of educational psychology, 57(5), 253.
Horn, J. L., & Cattell, R. B. (1967). Age differences in fluidand crystallized intelligence. Acta psychologica, 26, 107-129.
Kanlı, U. (2007). 7E modeli merkezli laboratuar yaklaşımı ile doğrulama laboratuar yaklaşımlarının öğrencilerin bilimsel süreç becerilerinin gelişimine ve kavramsal başarılarına etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Kuloğlu, S. (2005). Çoklu zeka kuramının ilköğretim sekizinci sınıflarda matematik öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
Lazear, E. P. (1992). The job as a concept. Performance measurement, evaluation, and incentives, 183-215.
Myers, B. E., Washburn, S. G., & Dyer, J. E. (2004). Assessing agriculture teachers’ capacity for teaching science integrated process skills. Journal of Southern Agricultural Education Research, 54(1), 74-85.
Özden, Y. (2008). Öğrenme ve öğretme. Ankara: PegemA.
Rehorek, S. J. (2004). Inquiry-basedteaching: an example of descriptive science in action. The American Biology Teacher, 66(7), 493-499.
Saban, A. (2001). Çoklu zekâ teorisi ve eğitim. Ankara: Nobel.
Sezek, F., Zorlu, Y. ve Zorlu, F. (2015a).İlköğretim bölümü öğrencilerinin bilimsel süreç becerilerini etkileyen faktörlerin incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 197-217.
Sezek, F., Zorlu, Y. ve Zorlu, F. (2015b). İlköğretim bölümü öğrencilerinin ilgi alanlarının tespiti ve bu ilgileri etkileyen faktörlerin incelenmesi. Karaelmas Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1), 13-24.
Spearman, C. (1927). The abilities of man. Oxford, England: Macmillan.
Tan, M. ve Temiz, B.K. (2003). Fen öğretiminde bilimsel süreç becerilerinin yeri ve önemi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(13), 89-101.
Thurstone, L. L. (1938). The perceptual factor, Psychometrika. 3(1), 1-17.
URL-1: http://mebk12.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/34/21/888927/dosyalar/2014_03/ 18105538_meslek_zeka20090623131001.doc
URL-2: http://tzv.org.tr/zeka/zeka-nedir
URL-3: http://www.adam-europe.eu/prj/5882/prj/yoneticikitab%C4%B1.pdf
URL-4. http://www.atauni.edu.tr/#sayfa=ibm-spss-statistics-20
Zorlu, F., Zorlu, Y., &Sezek, F. (2013). Examining secondary school students’ scientific process skills in terms of some variables. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 106, 1181-1189.
Zorlu, F., Zorlu, Y., Sezek, F. ve Akkuş, H. (2014). Ortaokul sekizinci sınıf öğrencilerinin bilimsel süreç becerileri ile seviye belirleme sınavı sonuçlarının karşılaştırılması, Ekev Akademi Dergisi, 18(59), 519-532.