Süryaniliğin Kadınların Aile Yaşamına Kültürel Yansıması: Midyat Örneği

Süryaniler, günümüzde yaklaşık olarak beş milyon tahmin edilen nüfuslarıyla Türkiye, Suriye, Lübnan, Ürdün, İsrail ve Hindistan’da yaşamaktadırlar. Türkiye’de çoğunlukla Mardin ili ve köylerinde yaşamaktadırlar. Süryaniler Mezopotamya’da yaşamlarını sürdüren ve aralarında Aramice dilini konuşan, Hristiyan dinine mensup bir halk olarak tanımlanmaktadır. Bu tanımlama Süryani kimliğinin dinsel bir temele dayanmasından kaynaklanmaktadır. Süryaniliğin kadınların gündelik hayatlarına kültürel yansıması araştırmasında, nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla 20 Süryani kadınla gerçekleştirilen görüşmelerde katılımcıların aile yapısı, Süryani kültürüne olan yakınlıkları, çocuklarını yetiştirme şekilleri, kültürün gündelik hayata yansımaları, çocuklarının kültürlerine yakınlıkları, Süryani kültüründe kadının konumu ve kültürün devamlılığındaki rolü üzerinde durulmaktadır. Çalışmanın amacı Süryani kültürünün aktarımında kadının nasıl bir konumda olduğu ve bu konumunda kültürel aktarım için ne gibi yöntemlere başvurduğu, aile içerisindeki yapılanmaların kültürün devamlılığında ne kadar etkili olduğu ve kültürün yaşatılmasında nelerin gerektiğini incelemektir. Görüşmelerde kadınların gündelik hayatı aslında inşa ettikleri, dini ve kültürel değerleriyle harmanladıkları gündelik eylem ve faaliyetlerini rutin hale getirerek hem kendi yaşamlarında hem de gelecek nesillerde devamlılığının sağlanması adına kültürel aktarım sürecinde aktif özne oldukları gözlemlenmiştir. Bu çalışma gündelik hayatın sosyal bir varlık olan insanın bütün bir günü içerisinde gerçekleştirdiği tüm rutin faaliyetlerle sınırlandırılmaması, aslında gündelik hayat içerisinde toplumsal ilişkilerin kültür ekseni etrafında üretildiği ve yeniden üretilmeye devam edildiğini göstermesi açısından önem taşımaktadır.

___

  • Akçiçek, A. (2013). “Kültürün Politik Ekonomisi: Hayek’te Kendiliğinden Bir Düzen Olarak Kültür”, Liberal Düşünce Dergisi, 2013, s. 7-26.
  • Ayağ, O. (2014). Süryaniler ve din. İstanbul:Karma Kitaplar Yayınevi 2014.
  • Berg, B. L. ve Lune, H. (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (Çev. H. Aydın), Konya: Eğitim Yayınevi 2015.
  • Bilge, Y. (1990). Süryanilerin Kökeni ve Türkiyeli Süryaniler. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul 1990.
  • Binay, B. ve Tatlıcan Ü. (2018). Sembolik Etkileşimcilik ve Gündelik Hayatın Sosyolojisi, Gündelik Hayat Sosyolojisi, (ed. Ali Esgin ve Güney Çeğin), Ankara: Phoenix Yayınevi, 2018.
  • Er, E. (2018). Türkiye’de Yaşayan Süryanilerin Ölüm Ritüelleri: Mardin Örneği. İstanbul: İkinci Adam Yayınları 2018.
  • Ete, M. R. (2010). Mardin Süryanilerinin Halk Kültürü Üzerine Monografik Bir İnceleme. Yüksek Lisans Tezi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Diyarbakır 2010.
  • Kaşıkçı, F. (2017). “Etnometodoloji Üzerine Bir Araştırma” , Toplum Bilimleri Dergisi, (2017) s.161-167.
  • Kurnaz, S. (2009). Mardin Midyat’taki Süryanilerin Halkoyunları Ve Oyun Müzikleri. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul 2009.
  • Küçük, Z. G. (2008). Mardin ve Çevresinde Süryaniler. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana 2008.
  • Neuman, W. L. (2008). Toplumsal Araştırma Yöntemleri Nitel ve Nicel Yaklaşımlar, (Çev: S.,Özge) İstanbul, 2008.
  • Özcoşar, İ. (2006). 19. Yüzyılda Mardin Süryanileri. Doktora Tezi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri 2006.
  • Şahin, Ö. ve Balta, E. (2001). Gündelik Yaşamı Dönüştürmek ve Marksist Düşünce. Praksis Dergisi, (4) 2001. Yeşil, C. (2002). Süryanilerde İnanç ve İbadet Esasları. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya 2002.
  • Zafer, C. (2012). Mardin Yöresi Süryanilerinde Dini ve Sosyal Hayat. Yüksek Lisans Tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ 2012.
  • Wallace, R. A. ve Wolf, A. (2012). Çağdaş Sosyoloji Kuramları. (Çev: Leyla Elburuz ve M. Rami Ayas). Ankara:Doğu Batı Yayınları 2012.