Bu çalışmanın amacı Temporomandibular eklem rahatsızlıkları (TMR) ile Generalize eklem hipermobilitesi arasında olası bir ilişkinin varlığı araştır maktadır. Çalışmada TMR'ı olan 75 hasta ve kontrol grubu olarak 75 sağlıklı birey Beighton hipermobilite skoru kullanılarak generalize eklem hipermobilitesi açısından değerlendirilmiştir. Değerlendirmede 4 ve üzeri skor alan breyler hipermobil kabul edilmiştir. Bu skorlamaya göre Temporomandibular rahatsızlığı bulunan hasta gruptaki bireylerden %64'ü, temporomandi bular rahatsızlığı bulunmayan guruptaki bireylerden ise %14'ü 4 ve üzeri skora sahip bulunmuştur. Gruplar arasındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlıdır (p < 0.001). Çalışmanın sonucunda temporomandibular rahatsız lığı bulunan hastalarda daha yüksek oranda generalize eklem hipermobilitesi gözlenebildiği, ancak konu ile ilgili daha çok sayıda araştırmaya gerek duyulduğu sonucu çıkarılmıştır.