Kötü ağız alışkanlıkları belirli bir yaşta bırakılmadığı yada zamanında tedavi edilmediği taktirde süt ve sürekli dişlerde malokluzyonlar, ağız içi ve çevre dokularda kalıcı deformasyonlar oluşturabilen alışkanlıklardır. Bu tür alışkanlıkların erken dönemde saptanarak önlenmesi ve durdurulması na yönelik yaklaşımlar erişkin dönemdeki ağız-diş sağlığını olumlu yönde etkilemekte ve okluzyon bozukluklarının önlenmesi açısından yarar sağla maktadır. Bu çalışmanın amacı İstanbul Üniversitesi Dişhekimliği Fakültesi Pedodonti Anabilim Dalı Kliniğine başvuran 6-12 yaş grubu çocuklardaki kötü ağız alışkanlıklarının belirlenmesi ve sıklıklarının değerlendirilmesidir. Çalışma sonucunda çocuklarda en sık görülen alışkanlığın dudak ısırma (%42.9) ve en az görüle alışkanlığın ise anormal dil duruşu (%1.9) olduğu saptanmıştır. Diş hekimlerinin kötü ağız alışkanlıklarını bırakmasına yardımcı olabilmekte ve ciddi anomalilerinin gelişmesine engel olabilmektedir.