Porselen materyalinin kırılgan yapısından dolayı restorasyonlarda kırılmalar meydana gelebilmektedir. Porselenin doğasından dolayı ağız içinde yeni porselen ilavesi mümkün değildir. Bu nedenle de ağız içi porselen tamir yöntemleri geliştirilmiştir. Bu çalışmanın amacı; üç farklı yüzey üzerine, frezle ve aluminyumoksit partikülleri ile kumlama yaparak oluşturulan yüzey pürüzlendirmesi işleminden sonra, beş farklı ağız içi porselen tamir setini uygulayarak hazırlanan örnekleri, belirli sürelerde suda beklettikten sonra, tüm örneklere termal döngü de uygulayarak, makaslama dayanımı karşılaştırmalı olarak test etmektir. Ayrıca yüzey pürüzlendirmelerini profilometrik olarak incelemek ve takiben oluşan retansiyon alanlarını taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile değerlendirmektir. Toplam 180 silindir örnek üzerine 5 farklı ağız içi porselen tamir seti uygulandıktan sonra, örneklerin 1/3'ü bir gün, 1/3'ü bir hafta ve kalan 1/3'ü ise bir ay 37oC'lik distile suda bekletildi ve 5-55oC'lik su banyosunda toplam 550 termal döngü yaptırıldı. Daha sonra tüm örneklerin Instron cihazında bağlanma dirençleri test edildi. Tüm veriler önem aralığı p < 0.05'a göre istatistiksel olarak değerlendirildi. Metal, porselen ve metal-porselen yüzeylerine makaslama dayanımı direnci arasındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Profilometrik değerlendirme sonucu metal, metal-porselen ve porselen örnekler için en pürüzlü yüzey frezle elde edilmiştir. Yeni gelişen adeziv teknikler ve kompozit rezin uygulamaları ile, özellikle restorasyonun küçük bir kısmının zarar gördüğü durumlarda ağız içi porselen tamir uygulamaları basit, tekrarlanabilir ve etkili bir tedavi seçeneğidir.