Merkel’in partisi olan Hristiyan Demokrat Birliği (CDU) mart ayında yapılan eyalet seçimlerden hüsranla ayrılmış, partinin iki adayı Yeşiller Partisi ve Sosyal Demokrat Parti (SPD) karşısında bozguna uğramıştı. Parti mart ayında tarihinin en kötü sonuçlarını elde ederek 2016 yılına kıyasla %15 oy kaybı yaşamış, Baden-Württemberg’de Yeşiller’in adayı olan Winfried Krietschmann, Rhineland-Pfalz’da ise SPD’nin adayı Malu Drayer seçimi açık arayla kazanmıştır. CDU’nun tarihi yenilgisinde, maske teminatında sıkıntı yaşanılan pandeminin ilk döneminde, partiden bazı milletvekillerinin resmî kurumlara maske satışında komisyon aldığının ortaya çıkması, partide aktif siyaset yapan ve partiden emekli olan bazı milletvekillerinin Azerbaycan’dan rüşvet aldıkları yönünde haklarında soruşturma başlatılması ve aşılama sürecinde yaşanan aksaklıklar etkili olmuştur (Karnitsching, 2021). Art arda gelen skandalların ardından partiyi eleştirenler, iktidarda çok uzun dönem kalan partilerde yolsuzlukların ortaya çıkabileceğini vurgulamış, bu olay Angela Merkel’in yükselişine yol açan CDU adına milyonlarca Euro bağış alındığı ve İsveç bankalarında hayali hesaplara aktarıldığı Helmut Kohl’un son döneminde yaşanan yolsuzluk skandalını akıllara getirmiştir. (Karnitsching, 2021) Olayın ardından CDU ve kardeş partisi olan Hristiyan Sosyal Birliği (CSU) salgınla mücadelede çıkar elde etmeyeceklerine yönelik onur belgesi imzalamış ve Muhafazakar parti, vekillerin para karşılığı lobi faaliyeti yürütmesinin yasaklandığı ve yan gelirlerini beyan etmekle yükümlendirdiği on maddelik şeffaflık planını açıklamıştır. Ancak alınan önlemlerin eleştirileri susturmadığı mart ayında CDU’nun aldığı yenilgi ile kendini göstermiş, CDU’nun koalisyona dahil olmadığı SPD, Hür Demokratik Parti ve Yeşiller’in sırasıyla kırmızı, sarı ve yeşil renklerinden oluşan “Trafik Lambası” koalisyonu gündeme gelmiştir.