İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Kullandıkları Öyküleyici Metinlerin İncelenmesi

Problem Durumu: İlkokul 4. sınıf Türkçe dersi öğretim programında yazma becerisinin geliştirilmesiyle; öğrencilerin duygu, düşünce, hayal, tasarı ve izlenimleri ile bir konudaki görüşlerini dilin imkânlarından yararlanarak ve yazılı anlatım kurallarına uygun şekilde anlatmaları, yazmayı kendini ifade etmede bir alışkanlığa dönüştürmeleri amaçlanmaktadır. Öğrencilerin düş güçleri ile yazma becerilerini birlikte kullanarak öyküleyici metinler yazmaları da programda desteklenmektedir. Programda, yazım kurallarına uyma ve noktalama işaretlerini doğru kullanma, anlam bütünlüğü içinde olayları oluş sırasına göre yazma, sayfa düzenine dikkat etme, metne uygun başlık yazma, içeriğe ve bağlama uygun doğru kelimeler seçme, oluşturduğu metinlere uygun çizim, grafik ve görsel kullanma becerilerinin ne ölçüde geliştiğini belirlemeye yönelik ölçme ve değerlendirme çalışmalarının yapılmasının gerekliliği üzerinde durulmaktadır.Araştırmanın Amacı: İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin yazdıkları öyküleyici metinlerde, öğrencilerin öyküleyici metin öğelerini kullanma, belirlenen yazılı anlatım değerlendirme ölçütlerine uyma ve yaratıcılık durumlarını belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda çalışmanın alt problemleri şu şekilde belirlenmiştir:                1. İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatımlarında biçim özellikleri nasıldır?                2. İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatımlarında dil ve anlatım özellikleri nasıldır?                3. İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatımlarında yazım ve noktalama kurallarını uygulama durumları nasıldır?                 4. İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatımlarındaki yaratıcılıkları nasıldır?                5. İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatımlarında öyküleyici metin öğelerini kullanma durumları nasıldır?Araştırmanın Yöntemi: Çalışma, nitel araştırma modeliyle tasarlanmıştır.  Nitel araştırma yaklaşımı, araştırılan konuları derin ve ayrıntılı olarak inceleme fırsatı sunarak detaylı bilgi elde etmeye olanak tanımaktadır. Çalışma grubunun oluşturulmasında amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yolu benimsenmiş ve Mersin İli Tarsus İlçe merkezde bulunan, sosyo-ekonomik bakımdan orta düzeyde yer alan, Milli Eğitim Bakanlığına bağlı bir devlet okulunun dördüncü sınıfına devam etmekte olan yirmi dokuz öğrenci ile çalışılmıştır. Bu öğrencilerden altısının yazdıkları metinler öyküleyici metin olma özelliği göstermediğinden analize dâhil edilmeyerek toplam yirmi üç metin incelenmiştir. Birinci Alt Probleme İlişkin Bulgular: “Cümleler ve satırlar arasında uygun boşluklar bırakılması”nda katılımcıların üçü yazdıkları metinlerde kısmen bu özelliğe dikkat ederken, yirmi kişi cümleler ve satırlar arasında uygun boşluklar bırakmışlardır.  “Sayfa düzenine ve temizliğe dikkat edilmesi” hususunda zaman zaman özensiz davranarak bu özelliği kısmen kullanırken, on dokuz katılımcı yazılı metinlerinde bu özelliğe tam olarak özen göstermişlerdir. “Düzgün ve okunaklı bir yazı kullanılması”nda katılımcılardan bir tanesi bu özelliği hiç kullanmazken dört katılımcı bu özelliği kısmen kullanırken, on sekiz katılımcı yazdıkları metnin tamamında düzgün ve okunaklı bir yazı kullanmıştır. Yazılı anlatımlarda kullanılan biçim özelliklerine bakıldığında en çok hatalı kullanılan özellik “Paragraflara diğer satırlara göre biraz daha içeriden başlanılması” olarak dikkat çekmektedir. İkinci Alt Probleme İlişkin Bulgular: “Başlığın metnin konusuyla ilişkili olarak seçilmesi”  özelliği için katılımcılardan iki tanesinin seçtiği başlık metnin konusuyla tam olarak ilişkili değildir. “Anlatılmak istenilen konu, bütünlük içinde, mantıksal tutarlılıkla paragraflara bölünerek açıklanması”nda katılımcıların dokuz tanesi bu özelliği hiç kullanmamış, dokuz katılımcı bu özelliği kısmen kullanmış beş katılımcı ise bu özelliği tam ve doğru olarak kullanmıştır. “Paragraflar arasında anlamlı geçişler sağlanması” özelliğini yedi katılımcı hiç kullanmazken, yedi katılımcı kısmen kullanmış, dokuz katılımcı ise bu özelliği tam ve doğru olarak kullanmıştır. “Anlamlı ve kurallı cümleler yazılması” özelliği katılımcıların biri tarafından hiç kullanılamazken, iki katılımcı tarafından kısmen kullanılmış ve yirmi katılımcı tarafından tam ve doğru olarak kullanılmıştır. “Konu dışı düşüncelere yer verilmemesi” özelliği katılımcılardan biri tarafından hiç kullanılmazken, üç katılımcı tarafından kısmen kullanılmış ve on dokuz katılımcı tarafından tam ve doğru olarak kullanılmıştır. “Anlatılan metnin akışının mantıksal bir sıra ile kurulması” özelliği katılımcılardan biri tarafından hiç kullanılmazken, dört katılımcı tarafından kısmen kullanılmış ve on sekiz katılımcı tarafından tam ve doğru olarak kullanılmıştır. “Metinde konuya uygun bir giriş yapılması” katılımcıların çoğunluğu (n=21) tarafından tam ve doğru olarak kullanılmıştır. “Kelimelerin yerinde ve anlamlarına uygun kullanılması” özelliği hemen hemen tüm katılımcılar (n=22) tarafından doğru kullanılmıştır.Üçüncü Alt Probleme İlişkin Bulgular: “Noktalama işaretlerinin doğru ve yerinde kullanılması” özelliğini on iki katılımcı kısmen doğru kullanabilirken, on bir katılımcı bu özelliği tam ve doğru olarak kullanmıştır. İki nokta, konuşma çizgisi, nokta, virgül, kesme işareti ve soru işaretlerinin kullanılması gereken yerlerde zaman zaman kullanılmadığı gözlenmiştir. “Yazım kurallarına uyulması” özelliğini katılımcılardan büyük çoğunluğu (n=19) tam olarak doğru kullanamazken, dört katılımcı metinlerinin tamamında yazım kurallarına tam ve doğru olarak uymuşlardır. Katılımcıların cümleye büyük harfle başlamayı, özel isimlerin baş harfini büyük harfle yazmayı, ayrı yazılması gereken –de, -da eklerini ayrı yazmayı, soru eklerini ayrı yazmayı zaman zaman gözden kaçırdıkları görülmüştür. Bunun yanı sıra kelime yazımlarında hatalar yaptıkları gözlenmiştir.Dördüncü Alt Probleme İlişkin Bulgular: “Orijinal fikirlere yer verilmesi”, “Güçlü ve heyecanlı duygulara yer verilmesi”, “Şaşırtıcı olaylara veya şaşırtıcı sonuçlara yer verilmesi”, “Öyküde yer alan düşüncelerin akıcı bir şekilde verilmesi”, “Öyküde yer alan düşüncelerin birbiriyle bağlantılı bir şekilde verilmesi” özellikleri katılımcılar tarafından kısmen kullanılmıştır. Beşinci Alt Probleme İlişkin Bulgular: “Öyküde ana karaktere yer verilmesi”, “Öyküde mekâna yer verilmesi”, “Öyküde geçen zamanın belirtilmesi”, “Öyküde ana karakterin bir amaç oluşturmasını sağlayan başlatıcı bir olay verilmesi”, “Ana karakterin amacının belirtilmesi”, “Öyküde ana karakterin, amacını gerçekleştirmek için yaptığı girişimin belirtilmesi”, “Öyküde geçen olaylar sonunda bir sonuca ulaşılması”, “Ana karakterin tepkilerine yer verilmesi” özelliklerinin çoğunlukla katılımcılar tarafından kullanıldığı görülmüştür. Araştırmanın Sonuçları ve Önerileri: Bu çalışma ilkokul 4. Sınıf öğrencileri ile ve tek bir sınıf ile yürütülmüştür. Farklı sınıf düzeylerinde öğrenim görmekte olan öğrencilerin öyküleyici metinleri incelenerek, karşılaştırmalar yapılabilir. Bu sayede öğrencilerin öyküleyici metinlere ilişkin eksikliklerinin nereden kaynaklanıyor olabileceğine dair ipuçları elde edilebilir. Ayrıca, öğrencilerin öyküleyici metin öğelerini kullanma ve yazılı anlatım becerilerinin ortaya konması amacıyla öğretmenlerle ve öğrencilerle görüşmeler de yürütülebilir. 

Investigation of Narrative Texts Used by Fourth Grade Primary School Students

Purpose:  The aim of the research was to determine the use of narrative text elements by the 4th grade primary school students in their narrative texts in compliance with the designated written expression evaluation criteria. Method: In this qualitative research, document analysis was used as the data collection method. The texts of twenty-three pupils attending the 4th grade of a state school affiliated to the Ministry of National Education were examined through easily accessible case sampling method among the purposeful sampling methods. Findings: According to the results of the research, the majority of the students achieved the proper behaviour to leave a gap between the words and lines, paid attention to the page layout, etc., but they did not comply with the rule of first line indent in a paragraph. It was found that students were not having any trouble while deciding on a title for their texts, and these titles conformed to the texts, and that the texts were also organized in a logical order. Participants were found to have problems in dividing the subject into paragraphs and providing meaningful transitions between these paragraphs. Finally, it was observed that the majority of students made mistakes in the use of punctuation marks in compliance with the writing rules in the texts they wrote. Implications for Research and Practice: The results of data indicate that the students have insufficient knowledge of writing narrative. This is evident from the schematic structure and linguistic features of the texts. Students need a lot of writing guidance from the teacher. In addition, an appropriate teaching techniques and approaches should be implemented.

___

  • Alkan, Z. N. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım hataları [5th grade students' writing mistakes in Turkish public schools]. (Master thesis). Eskişehir Osmangazi University, Social Sciences Institute, Eskişehir.
  • Ari, G. (2008). Öğrencilerin hikâye edici metinlerinin çözümleyici puanlama yönergesine göre değerlendirilmesi (6. ve 7. sınıf örneği) [Assessment of students? narrative texts by analytic rubric (grade 6 and 7)]. (PhD thesis). Marmara University Social Sciences Institute, İstanbul.
  • Arici, A. F., & Ungan, S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi [An evaluation of secondary school students’ writing mistakes with respect to some points]. Dumlupınar University Journal of Social Sciences, 20, 317-328.
  • Bagci, H. (2013). Yazılı anlatım ve unsurları [Written expression and elements]. M. Ozbay (Eds.), Yazma eğitimi [Writing education]. Ankara: Pegem Academy Publishing.
  • Brookhart, S. M. (1999). The art and science of classroom assessment: The missing part of pedagogy. ASHE-ERIC Higher Education Report. 27(1), Washington, DC: The George Wahington University, Graduate School of Education and Human Development.
  • Byrne, D. (1991). Teaching writing skills. Hong Kong: Longman.
  • Corden, R. (2007). Developing reading-writing connections: The impact of explicit instruction of literary devices on the quality of children’s narrative writing. Journal of Research in Childhood Education, 21(3), 269-289.
  • Coskun, E. (2005). İlköğretim öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık, tutarlılık ve metin elementleri. [Cohesion, coherence and text elements in narrative texts of primary school students]. (PhD thesis). Gazi University, Educational Sciences Institute, Ankara.
  • Coskun, E. (2013). Yazma eğitimi [Writing education]. A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Eds.), İlköğretimde Türkçe oğretimi [Teaching Turkish in primary schools]. Ankara: Pegem Academy Publishing.
  • Cecen, M. A. (2011). Yedinci sınıf öğrencilerinin öyküleyici yazılarında tutarlılık [Consistency in narrative writings of seventh grade students]. Turkey Social Researches Journal, Ağustos, 1-20.
  • Cetin, B. (2002). Kompozisyon tipi sınavlarda kompozisyonun biçimsel özelliklerinden kestirilen puanların anahtarla ve genel izlenimle puanlanmasından elde edilen puanlarla ilişkisi. [The relation between scores predicted from structural features of essay and scores based on scoring key and overall impression, in essay type examination]. (Master thesis). Hacettepe University, Social Sciences Institute, Ankara.
  • Gocer, A. (2013). Yazma çalışmalarını değerlendirme [Evaluation of writing activities]. M. Ozbay (Ed.), Yazma eğitimi [Writing education]. Ankara: Pegem Academy Publishing.
  • Gocer, A., & Senturk, R. (2019). Types of feedback for the development of writing skills in turkish education. The Journal of Social Sciences Institute, 43, 123-149.
  • Griffin, P., & Anh, P. N. (2005). Assessment of creative writing in Vietnamese primary education. Asia Pacific Education Review, 6(1), 72-86.
  • Gunes, F. (2014). Türkçe öğretimi: yaklaşımlar ve modeller [Teaching Turkish: approaches and models]. Ankara: Pegem Academy Publishing.
  • Iseri, K. (2008). Yazma eğitimi [Writing education]. A. Tazebay & S. Çelenk (Eds.), Türkçe öğretimi [Teaching Turkish]. Ankara: Maya Academy Publishing.
  • Kilic, B. (2012). İlköğretim yedinci sınıf öğrencilerinin yazdıkları öyküleyici metinler üzerine bir inceleme.[A study on primary education seventh grade students icon narrative texts]. (Master thesis). Necmettin Erbakan University, Educational Sciences Institute, Konya.
  • Kula, S., Budak, Y., & Tasdemir, M. (2015). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin noktalama kurallarını öğrenme düzeyi. [The fourth grade students’ learning level of the punctuation rules]. International Journal Of Eurasia Social Sciences, 6(18), 58-80.
  • Kurudayioglu, M., & Dolek, O. (2018). Teacher views on teaching punctuation marks. Mersin University Journal of the Faculty of Education, 14(1), 372-385.
  • Listyani. (2019). The Use of a visual ımage to promote narrative writing ability and creativity. Eurasian Journal of Educational Research, 80(2019), 193-224.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber [A guide to qualitative research design and practice]. (Ed. Turan, S.). Ankara: Nobel Publishing.
  • Miles, M.B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. California: Sage Publications.
  • Ministry of National Education [MNE]. (2006). İlköğretim 4. Sınıf Türkçe Dersi öğretmen kılavuz kitabı [Primary School 4th Grade Turkish Course Teacher’s Book]. İstanbul: Star Media Publishing.
  • Ministry of National Education. (2015). Türkçe Dersi Öğretim Programı (1-8. Sınıflar) [Curriculum of Turkish course (Grades 1-8)]. Ankara: MNE.
  • Ministry of National Education. (2017). Türkçe Dersi Öğretim Programı (1-8. Sınıflar) [Curriculum of Turkish course (Grades 1-8)]. Ankara: MNE.
  • Nitko, A. J. (2004). Educational assessment of students. New Jersey: Pearson Education Inc.
  • Oncu, T. (2003). Torrance yaratıcı düşünme testleri-şekil testi aracılığıyla 12-14 yaşları arasındaki çocukların yaratıcılık düzeylerinin yaş ve cinsiyete göre karşılaştırılması. [Comparison of creativity levels of children ages 12-14 by age and sex by means of Torrance Creative Thinking Tests - Shape Test]. Ankara University Journal of the Faculty of Language and History, 43 (1), 221-237.
  • Ozturk, E. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazma becerilerinin değerlendirilmesi. [Evaluating the creative writing skills of the 5th grades of primary education]. (PhD thesis). Gazi University, Educational Sciences Institute, Ankara.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri [Qualitative research and evaluation methods]. (Ed. Butun, M. & Demir, S. B.). Ankara: Pegem Academy Publishing.
  • Peters, C. (1990). Applause, applause: Evaluating creative responses and projects. Paper presented at the Annual Meeting of the National Council of Teachers of English (80th, Atlanta, GA).
  • Ramey, L. (2007). Creative writing and critical theory. S. Earnshaw (Ed.), In The handbook of creative writing. Edinburgh: Edinburgh University Press.
  • Sidekli, S. (2014). Metin öğretimi [Teachin text]. M. Yılmaz (Ed.), Türkçe öğretimi [Teaching Turkish]. Ankara: Pegem Academy Publishing.
  • Temizkan, M. (2009). Metin türlerine göre okuma eğitimi [Reading education according to text types]. Ankara: Nobel Publishing.
  • Torrance, E. P. (1977). Creativity in the classroom. Washington: National Education Association
  • Yasul, A. F. (2014). İlkokul 4. sınıf öğrencilerinin öyküleyici metin yazma becerilerinin değerlendirilmesi (Muş ili merkez ilçesi örneği). [The evaluation of narrative text writing skills of 4th grade primary school students (The example of Muş province)]. Master Thesis, İnönü University, Educational Sciences Institute, Malatya.
  • Yildirim, A., & Simsek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri [Qualitative research methods in the social sciences]. Ankara: Seçkin Publishing.
  • Yilmaz, S. K. (2008). İlköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin öyküleyici metin yazma becerileri. [Primary school 6th class students’ skill level of writing a narrative texts]. (Master thesis). Gazi University, Educational Sciences Institute, Ankara.