Popüler Kültür Odağında Sosyal Medyada Akım Trafiği: 'TikTok' Örneği

Çoğunluk tarafından beğenilen ve benimsenen ürünlerin yaygın kullanıma sahip olması, popüler kültürün en belirgin yönü, kitle iletişim araçlarınca oluşturulmasının da en temel nedenidir. Her alanın içine sızan bu ürünler, renkli, canlı, cezbedici biçimleri ve sürekli yenilenen yüzleriyle gündelik hayatın başat unsurlarındadır. Kimi zaman yoğun haz, coşku, oyun barındıran bu ürünler, toplumun eğlence kültürüyle de bağdaşarak yönlendirici bir nitelik taşımakta ve kitleleri peşlerine katmaktadır. Böylece yeniden üretilerek aynı içeriğin tekrarlanması, toplumda bir akım başlatmaktadır. İşte söz konusu bu akımların en belirgin bir şekilde çoğaldığı mecra, sosyal medya platformları arasında nispeten yeni olan TikTok’tur. Günümüzde TikTok’un kullanıcıya sağladığı olanaklar, özellikle genç nesli içine çekerek anormalliği, üslupsuzluğu, toplumsal duyarsızlığı bir yaşam tarzı olarak benimsenmesine yol açmakta ve oluşturulan akımlar aracılığıyla bu anlayış sağlamlaşmaktadır. Bu anlamda ardı arkası kesilmeyen akımların sürekli değişen dinamik yapısı, eğlenirken para kazanma ve gerçek hayatın stresinden uzaklaşma vaadiyle popüler kültür odağında sürekli güncellenmektedir. Buradan yola çıkarak çalışmanın amacı TikTok’un sunduğu akım stratejisini değerlendirerek, mevcut yapısını incelemek ve ortaya koyduğu konu başlıklarıyla bir akım trafiği oluşturduğunun altını çizmektedir. Bu doğrultuda içerik analiz yöntemiyle incelenen 10 akımın, kullanıcıları katılım ve etkileşim bağlamında teşvik edici unsurlar taşıdığını ifade etmek mümkündür.

Anahtar Kelimeler:

sosyal medya, TikTok, sosyal medya akımları, popüler kültür, eğlence

Trend Traffic on Social Media in the Focus of Popular Culture: The Example of 'TikTok'

The widespread use of products liked and adopted by the majority is the most prominent aspect of popular culture and the main reason for its creation by mass media. These products, which seep into every space, are the dominant elements of daily life with their colorful, lively, attractive forms and constantly renewed faces. Sometimes, products that contain intense pleasure, enthusiasm and games, in harmony with the entertainment culture of the society, have a guiding quality and bring the masses after them. Thus, reproducing and repeating the same content initiates a trend in society. TikTok, which is relatively new among social media platforms, is the channel where these trends increase most prominently. Today, the opportunities provided by TikTok to the user, especially by attracting the young generation, lead to the adoption of abnormality, vulgarity and social insensitivity as a lifestyle, and this understanding is strengthened through the currents created. In this sense, the ever-changing dynamic structure of the incessant trends is constantly updated in the focus of popular culture, with the promise of making money while having fun and getting away from the stress of real life. From this point of view, the aim of the study is to evaluate the trend strategy offered by TikTok, to examine its current structure and to underline that it creates a trend traffic with the topics it reveals. In this direction, it is possible to state that the 10 trends examined by the content analysis method have encouraging elements in the context of participation and interaction.

Keywords:

social media, TikTok, social media trends, popular culture, entertainment,

PDF

___

Adorno, T. W., & Horkheimer, M. (2010). Aydınlanmanın diyalektiği felsefi fragmanlar (N. Ülner & E. Öztarhan Karadoğan, çev.). Kabalcı Yayınevi.
Akdenizli, B. (2012). Gazete haberciliğinde içerik çözümleme yöntem ve tekniği: Sunum ve temsil üzerine bir uygulama ve değerlendirme. Ö. Güllüoğlu (Ed.), İletişim Bilimlerinde Araştırma Yöntemleri Yazılı Metin Çözümleme içinde (ss. 133-163). Ütopya.
Akıner, N., & Küngerü, A. (2015). Küresel hegemonik ideolojinin popüler tektipleştirme pratiklerine bir örnek: Selfie. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 24, 132-147.
Akpınar, M. E. (2021). Tiktok akımlarının sosyal medyadaki eleştirisi: Twitter üzerinden yapılan eleştirilerin incelenmesi. 19 Mayıs Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 363-381.
Alemdar, K., & Erdoğan, İ. (1994). Popüler kültür ve iletişim. Ümit Yayıncılık.
Alkan, H. (2008). Popüler kültür ve eğlence hayatı, Ankara’nın eğlence hayatı üzerine sosyo-kültürel bir inceleme (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Anderson, K. E. (2020). Getting acquanted with social networks and apps: It is time tok talk about TikTok. Library Hi Tech News, 4, 7-12.
Artan, C. (2020). Küreselleşme ve popüler kültürün yükselişi. Nosyon: Uluslararası Toplum ve Kültür Çalışmaları Dergisi, 4, 25-35.
Atasoy, İ. (2019). Sosyal medyanın toplumsal hayata etkileri ve yeni medya ile oluşan yeni iletişim dili (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Kültür Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
Aziz, A. (2008). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri ve teknikleri. Nobel Yayın.
Berg, B. L., & Lune, H. (2015). Sosyal bilimler nitel araştırma yöntemleri (H. Aydın, çev.). Eğitim Kitabevi.
Bilgin, N. (2014). Sosyal bilimlerde içerik analizi teknikler ve örnek çalışmalar. Siyasal Kitabevi.
Berelson, B. (1952). Content analysis in communication research. Free Press.
Bresnick, E. (2019). Intensified play: cinematic study of TikTok mobile app. 15 Şubat 2023 tarihinde www.researchgate. net/publication/335570557_Intensified_Play_ Cinematic_study_of_TikTok_mobile_app adresinden erişilmiştir.
Bourse, M., & Yücel, H. (2017). Kültürel çalışmaları anlamak (H. Yücel, çev.). İletişim.
Çağan, K. (2003). Popüler kültür ve sanat. Altınküre Yayınları.
Erdoğan, İ. (1999). Popüler kültür: Kültür alanında egemenlik ve mücadele. N. Güngör (Der.), Popüler kültür ve iktidar içinde (ss.18-52). Vadi Yayınları.
Erdoğan, İ. (2004). Popüler kültürün ne olduğu üzerine. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 57, 1-18.
---------------(2014). Medya teori ve araştırmaları. Erk.
Erdoğan, İ., & Alemdar, K. (2005). Popüler kültür ve iletişim. Erk.
Fiske, J. (2012). Popüler kültürü anlamak (S. İrvan, çev.). Parşömen.
Gans, H. J. (2007). Popüler kültür ve yüksek kültür (E. O. İncirlioğlu, çev.). YKY.
Göksu, O., Kuş, O., & Gül Ünlü, D. (2022). TikTok: Sosyal medyada bir paradigma dönüşümü. Literatürk.
Güler, A., Halıcıoğlu, M. B., & Taşğın, S. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma. Seçkin.
Güngör, N. (Der.). (1999). Giriş: Popüler kültür çıkmazı. Popüler Kültür ve İktidar içinde (ss. 9-17). Vadi Yayınları.
------------- (2016). İletişim kuramlar yaklaşımlar. Siyasal Kitabevi.
Günindi Ersöz, A. (2002). Popüler kültür ürünlerinden müzik videolarının gençler üzerindeki olumsuz etkileri. Aile ve Toplum, 2(5).
Hansen, A. (2003). İçerik çözümlemesi. M. S. Çebi (Der.-Çev.), İletişim araştırmalarında içerik çözümlemesi içinde (ss. 49-102). Alternatif Yayınları.
Karaduman, N. (2015). Popüler kültürün oluşmasında ve aktarılmasında sosyal medyanın rolü (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
------------------ (2017). Popüler kültürün oluşmasında ve aktarılmasında sosyal medyanın rolü. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü̈ Dergisi, 31(43), 7-27.
Karakoç, E. (2014). Medya aracılığıyla popüler kültürün aktarılmasında toplumsal değişkenlerin rolü. e-GİFDER, 2(3), 245-269.
Kayıhan, B. (2020). Dijital çağda kitle kültürü, eğlence ve sanat. Ütopya.
Kellner, D. (1991). Reklam ve tüketim kültürü. Y. Kaplan (Der-Çev.), Enformasyon devrimi efsanesi içinde (ss. 75-91). Rey Yayıncılık.
Kennedy, M. (2020). ‘If the rise of the TikTok dance and e-girl aesthetic has taught us anything, it’s that teenage girls rule the internet right now’: TikTok celebrity, girls and the Coronavirus crisis. European Journal of Cultural Studies, 23(6), 1069–1076.
Kızıldağ Ş. (2001). Pop müzikten popüler kültüre medya çocukları. Şehir Yayınları.
Kökden, Y., & Övür, A. (2021). Sosyal medyanın popüler kültür inşasına etkisi: La Casa De Papel örneği. The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 11(3), 1162-1171.
Köseoğlu, N. (1992). Milli kültür ve kimlik. Ötüken.
Laughey, D. (2010). Medya çalışmaları teoriler ve yaklaşımlar (A. Toprak, çev.). Kalkedon.
Lewis, W. (2020). TikTok phenomenon and the rise of shortform video. Prime Journal. 22 Temmuz 2022 tarihinde prime-journal.com adresinden erişilmiştir.
Marcuse, H. (2015). Tek-boyutlu ı̇nsan ı̇leri ı̇şleyim toplumunun ı̇deolojisi üzerine ı̇ncelemeler (A. Yardımlı, çev.). İdea Yayınevi.
Meng, K. S., & Leung, L. (2021). Factors influencing TikTok engagement behaviors in China: An examination of gratifications sought, narcissism, and the big five personality traits. Telecommunications Policy, 45.
Montag, C., Yang, H., & Elhai, J. D. (2021). On the psychology of TikTok Use: A first glimpse from empirical findings. Front. Public Health, 9 (641673).
Mutlu, E. (2004). Popüler kültürü eleştirmek. Doğu Batı Düşünce Dergisi, 15, 11-43.
------------ (2005). Globalleşme, popüler kültür ve medya. Ütopya.
----------- (2017). İletişim sözlüğü. Ütopya.
Oktay, A. (1994). Türkiye’de popüler kültür. Yapı Kredi Yayınları.
Omar, B., & Dequan, W. (2020). Watch, share or create: The influence of personality traits and user motivation on TikTok mobile video usage. iJIM, 14(4), 121-137.
Önürmen, O., & Doğan Topçu, A. (2018). Kültür endüstrisinin eğlencelik yüzleri: Fotoroman’dan Caps’e bir bakış. Erciyes İletişim Dergisi, 5(4), 263-283.
Öze, N. (2018). Halkla ilişkiler kapsamında trend video oluşturma: Saltbae örneği. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication – TOJDAC, 8(2), 245-265.
Paşalı-Taşoğlu, N., & Koca, İ. (2022). Türkiye’de iletişimcilerin sosyal medyada üretilen içeriklere bakışına dair bir öngörü: TikTok’a yönelik odak grup çalışması. The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 12(3), 809-832.
Rowe, D. (1996). Popüler kültürler (M. Küçük, çev.). Ayrıntı Yayınları.
Schellewald, A. (2021). Communicative forms on TikTok: Perspectives from digital ethnography. International Journal of Communication, 15, 1437–1457.
Slater, P. (1998). Frankfurt okulu (A. Özden, çev.). Kabalcı.
Soygüder, Ş. (2003). Eyvah paparazzi! magazin haberi, haberin magazinleşmesi ve etik. OM İletişim.
Storey, J. (2000). Popüler kültür çalışmaları (K. Karaşahin, çev.). Babil Yayınları.
Su, V., Baker, B. J., Doyle, J. P., & Yan, M. (2020). Fan engagement in 15 seconds: Athletes’ relationship marketing during a pandemic via TikTok. International Journal of Sport Communication, 13, 436–446.
Şeker, A. (2021). Dijital pazarlamanın yükselen gücü: Tiktok ve Twitch. C. Tor-Kadıoğlu (ed.), Dijital pazarlamada güncel araştırmalar içinde (ss. 45-71). Artikakademi.
Şentürk, Ü. (2007). Popüler bir kültür örneği olarak futbol. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 31(1) 25-41.
Tan, E. (2020). Sosyal medya akımlarının tüketici tutumuna etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Yeni Yüzyıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Tavşancıl, E., & Aslan A. E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. Epsilon Yayıncılık.
Tosun, N. B. (2006). Popüler kültür ve reklam arasındaki etkileşim. N. Tan Akbulut ve E. E. Balkaş (Der.), Medya mercek altında içinde (ss. 107-137). Beta Yayınları.
Ünlüer, E. (2020). Türkiye’de popüler kültür bağlamında selfie (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Wang, Y. (2020). Humor and camera view on mobile short-form video apps influence user experience and technology-adoption, intent, an example of TikTok (DouYin). Computers in Human Behavior, 110, 1-9.
Williams, R. (1989). İkibin’e doğru ( E. Tarım, çev.). Ayrıntı.
Williams, R. (1993). Kültür. (S. Aydın, çev.). İmge Kitabevi.
Du, X. Liechty, T., Santos, C. A. & Park, J. (2020). I want to wecord and share my wonderful journey: Chinese Millennials’ production and sharing of short-form travel videos on TikTok or Douyin. Current Issues in Tourism.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, B. (2015). İçerik çözümlemesi yönteminin tarihsel gelişimi uygulama alanları ve aşamaları. B. Yıldırım (ed.), İletişim araştırmalarında yöntemler uygulama ve örneklerler içinde (ss. 105-155). Akademi.