Anaokulu Bilgilendirme ve Yönlendirme Tasarımlarının Görsel İletişim Tasarımı Açısından İncelenmesi: Sadıka Sabancı Kreşi Örneği

Bilgilendirme ve yönlendirme tasarımı, grafik dilin ve görsel iletişimin betimleme işlevinin kullanıldığı temel bir alandır. Doğal ortamında var olan işlenmemiş bilginin, daha iyi ne şekilde alıcıya aktarılabileceği problemine eğilir. İletişim problemlerine görsel dil üzerinden çözüm getirmek için eğitim-öğretim süreçlerinde olduğu gibi hedef kitle ve algı düzeyi önemlidir.Araştırmada, bilgilendirme ve yönlendirme tasarımlarının anaokulu düzeyi öğrenciler için nasıl tasarlanması gerektiği sorusuna cevap aranmaktadır. Bu kapsamda, Yıldız Teknik Üniversitesi Sadıka Sabancı Kreşi örneklem olarak seçilmiş ve anaokulu öğretmenleri ile görüşme yapılmıştır. Görüşülenlere, öğrencilerin ilgi yönü ile algı ve çağrışım düzeylerini tespit etmeye yönelik sorular yöneltilmiştir. Görsel algı düzeyinden yola çıkarak tasarım için kriterler tartışılmıştır. 3-6 yaş aralığındaki çocukların görsel algısının, tasarımı yönlendirici bir etmen olarak ele alınması gerektiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

bilgilendirme ve yönlendirme tasarımı, görsel iletişim, görsel algı

PDF

___

Akçin, N. (1993). Okuma Becerisinin Kazandırılmasında Görsel Algı Gelişiminin Rolü. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
“Anaokulu”. (tarih yok). Türk Dil Kurumu Büyük Türkçe Sözlük. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&view=bts. 2 Şubat 2019.
Becer, E. (2015). İletişim ve Grafik Tasarım. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
Çukur, D. ve Delice, E. (2011). “Erken Çocukluk Döneminde Görsel Algı Gelişimine Uygun Mekan Tasarımı”. Aile ve Toplum Dergisi. 12(7). 25-36.
Dağ, E. S. (2015). İllüstrasyonun İkinci Altın Çağı. İstanbul: Grafik Tasarım Yayıncılık.
Durukan, A. (2018). “Adapting Experiential View in Kindergarten Design”. Ponte:International Journal of Sciences and Research. 74(3). 46-57.
Gombrich, E. (2007). Sanatın Öyküsü. (E. Erduran ve Ö. Erduran, çev.). İstanbul: Remzi Kitabevi.
Güller, E. (2007). Sağlık Yapılarında Renk Olgusunun Özel Dal Hastaneleri Hasta Yatak Odası Örneklerinde Araştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
“Kreş”. (tarih yok). Türk Dil Kurumu Büyük Türkçe Sözlük. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&view=bts. 2 Şubat 2019.
Marzollo, J. (1987). The New Kindergarten: Full Day, Child-centered, Academic: a Book for Teachers, Administrators, Practice Teachers, Teacher Aides, and Parents. New York: HarperCollins Publishers.
Milli Eğitim Bakanlığı. (26 Temmuz 2014). Millî Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/dosyalar/ 1703.pdf. 2 Şubat 2019.
___________ (30 Nisan 2015). Özel Kreş ve Gündüz Bakımevleri ile Özel Çocuk Kulüplerinin Kuruluş ve İşleyiş Esaslar. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2015/04/20150430-4.htm. 2 Şubat 2019.
Passini, R. (1999). “Information Design: An Old Hag in Fashionable Clothes”. R. Jacobson (der.) Information Design. (83-98). Cambridge, MA: MIT Press
Pettersson, R. (2014). “Information Design Theories”. Journal of Visual Literacy.33(1). 1-94.
Piaget, J. (1999). Çocukta Zihinsel Gelişim. (H. Portakal, çev.). İstanbul: Cem Yayınevi.
Sabancı Vakfı.(tarih yok-1). Kalıcı Eserler. http://www.sabancivakfi.org/tr/kalici-eserler. 2 Şubat 2019.
___________ (tarih yok-2). Sadıka Sabancı Kreşi. http://www.sabancivakfi.org/tr/kalici-eserler. 5 Şubat 2019.
“Sadıka Sabancı”. (tarih yok). Wikipedia. http://en.wikipedia.org/wiki/Post-structuralism. 1 Ocak 2017.
Taşçıoğlu, M. (2013). Görsel İletişim Platformu Olarak Kitap. İstanbul: YEM Yayınları.
Turgut, E. (2013). Grafik Dil ve Anlatı Biçimleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Uçar, T. F. (der.) (2013). Görsel Kültür. Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını.
___________ (2014). Görsel İletişim ve Grafik Tasarım. İstanbul: İnkılâp Yayınları.
Yaşar, Ş. (2005). “Öğrenme ve Öğretme Sürecinin Kuramsal Temelleri”. M. Gültekin (der.) Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. (59-76). Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını.
Yavuzer, H. (2000). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.