Araştırma örgütsel davranış alanında yeni bir kavram olan whistleblowing konusuyla ilgili yerli ve yabancı literatürde yer alan kaynakları araştırarak, bu kavramın; sınırlarını çizmek ve etik olup olmama boyutuna eleştirel bir yaklaşım getirmek amacıyla oluşturulmuştur. Araştırmada bu amaçla kalitatif araştırma tekniklerinden literatür taraması yöntemi kullanılmaktadır. İşyerindeki yanlış, etik olmayan ve yasalara aykırı olduğu düşünülen olumsuz davranışların olası istenmeyen sonuçlarını önlemek için, bu davranışların örgüt içindeki ve dışındaki ilgili ve yetkili kişilere iletilmesi şeklinde tanımlanan whistleblowing kavramı kişisel, örgütsel ve durumsal açılardan incelenerek, bu davranışın etik olup olmadığı ya da taraflar açısından hangi durumlarda etik niteliğe sahip olduğu bu araştırmanın kapsamı içerisinde yer almaktadır. Çalışmanın sonunda, işletmelerde whistleblower’lığın etkin bir biçimde yapılabilmesi, etik ikilemin yaşanmaması ve kişilerin etik olmayan uygulamalar konusunda ilgilileri haberdar etmesi çeşitli öneriler yer almaktadır.

This study examines whistleblowing literature in Turkish and English to draw the boundaries of the concept and question its ethical dimension in a critical approach. For this aim the study adopts a qualitative approach, namely literature review. Personal, organizational and situational dimensions of whistleblowing phenomenon and to what extent and in what situations it is ethical in the perspectives of different parties are examined by the study. At the end of the study some suggestions are provided regarding effective execution of whistleblowing, avoidance of ethical dilemmas and proper ways of informing unethical activities.