___

• Akkaya, A. (2012). Öğretmen adaylarının konuşma sorunlarına ilişkin görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(20), 405-420. Bağcı-Ayrancı, B. (2016). Konuşma, konuşma eğitimi ve Türkçe programlarındaki yeri. Karaelmas Journal of Educational Sciences, 4, 15-24. Canbulat, M. ve Kutluca-Canbulat, A. N. (2015). Avusturya ve Türkiye’de öğretmen adayı belirleme süreci. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 5(1), 113-132. Çalışoğlu, M. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı dersine ilişkin görüşleri. Current Research in Education ,1(1), 23-32. Erdem, İ. ve Deniz, K. (2008). Güzel konuşma kurslarında verimliliği artırmaya yönelik bir alan araştırması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 5(10), 75-90. Ergin, İ., Akseki, B. ve Deniz, E. (2012). İlköğretim okullarında görev yapan sınıf öğret-menlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 55-66. Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Halvaşi, B. (2015). Ses eğitimcisi bakışı ile etkili ve doğru konuşma. International Journal of Social Sciences and Education Research, 1(3), 862-870. Işık, R. ve Erdem, İ. (2016). Türkçe öğretiminde karşılaşılan sorunların öğretmen görüşle-rine göre belirlenmesi (Muş İli Örneği). Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 11(3), 1309-1332. İnan, M. D. (2016). Güzel konuşma sanatı. Antalya: Nokta E-Book International Publishing. Kana, F. (2015). Öğretmen adaylarının Türkçeyi doğru, güzel ve etkili kullanma becerisiyle ilgili görüşleri: bir durum çalışması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 11(4), 1336-1355. Karakelle, S. (2005). Öğretmenlerin etkili öğretmen tanımlarının etkili öğretmenlik boyut-larına göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 30(135), 1-10. Katrancı, M. (2014). Öğretmen adaylarının konuşma becerisine yönelik öz yeterlik algıları. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 174 – 195. Lincoln, Y.S. ve Guba, E.G. (1985). Naturalistic inquiry. California: Sage Publications. Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. S. Turan (Çev.Ed.). Ankara: Nobel Yayınevi. Milli Eğitim Bakanlığı (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_12/11115355_YYRETMENLYK_MESLEYY_GENEL_YETERLYKLERY.pdf adresinden alınmıştır. Milli Eğitim Bakanlığı (2017). Sınıf öğretmeni özel alan yeterlikleri. http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_11/06160532_8YYretmen_Yeterlikleri_KitabY_sYnYf_YYretmenliYi_alan_yeterlikleri_ilkYYretim_parYa_11.pdf adresin-den alınmıştır. Sevim, O. ve Varışoğlu, B. (2012). Öğretmen adaylarının temel dil becerilerinde yaşanan sorunlarla ilgili düşünceleri: Atatürk Üniversitesi örneği. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(4), 1042-1057. Taşer, S. (2000). Konuşma eğitimi. İstanbul: Papirüs Yayınevi. Thornbury, S. (2012). Speaking instruction. A. Burns & J. C. Richards (Eds.). The cambrid-ge guide to pedagogy and practice in second language teaching içinde (ss. 198-207). NY: Cambridge University Press. Topçuoğlu-Ünal, F. ve Özden, M. (2018). Diksiyon ve konuşma eğitimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık. Topçuoğlu-Ünal, F. ve Sever, A. (2014). Candidate mother tongue teachers’ perceptions on speech skills. Anthropologist, 17(1), 113-119. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yüksel, G. (2002). Üniversite öğrencilerinin utangaçlık düzeylerini etkileyen faktörler. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi 22 (3), 37-57.