Anılarla 18 Mayıs 1944 Sürgünü

Sürgün felaketine maruz kalan Kırım Türklerinin şanlı tarihi kahramanlık destanlarıyla doludur. Tarihleri boyunca esaret nedir bilmeyen Kırım Türkleri, müttefiki Osmanlı’nın Ruslarla imzaladığı Küçük Kaynarca antlaşmasının getirdiği ilhakın neticesinde artan Rus baskılarına dayanamayıp sahip oldukları zenginlikleri geride bırakarak öz vatanlarından konvoylar halinde Osmanlı ülkesine doğru göç ettiler. Kırım muhacirlerinin bu hicretleri 18 Mayıs 1944’teki büyük sürgüne kadar sürdü. 18 Mayıs 1944 Perşembe günü Karadeniz’in kuzeyinde bulunan Kırım Yarımadası’nda korkunç bir insanlık dramı yaşandı. Uzaklardan gelen işgalciler, Kırım’ın medeni sahiplerini asırlardan beri huzur ve güven içinde yaşadıkları topraklarından bir gecede topyekün sürgün ederek geride kalan bütün izlerini sildiler. Göç ettikleri yerlere kadar uzanan Rus zulmü Kırımlı mazlumların peşini bırakmadı. Sürgüne maruz kalan bu insanların üçte ikisi yollarda hayatını kaybetti. Gittikleri yerlerde de acıdan başka bir şey bulamadılar. Sovyetler Birliği’nin dağılmasıyla aralanan ana vatana dönüş kapıları bu insanlardan çok azına geçit verdi. Geri dönebilenler de tırnaklarıyla hayata tutunmaya çalışmaktadır.

Living Memories About Deportation of 18 May 1944

The history of the Crimean Turks who were subject to exile is full of heroism. As a result of the Russian occupation following the Kucuk Kaynarca Agreement that Ottomans signed with Russia, Crimean Turks, who never knew of slavery in their history, left their own country and migrated to Ottoman lands. These migrations lasted till the big exile of the May 18, 1944. May 18, 1944, Thursday witnessed a great human tragedy in the Crimean Peninsula in northern Blacksea. The occupiers from the North, displaced the actual occupants of Crimea who had lived their lives in peace and security for ages, erasing their history that was left behind. Extending to the lands of migration, the Russian oppression followed Crimean Turks.Two thirds of the people exiled died on route, the rest could not find anything but suffering in the new lands. Only a few benefited from the possibility of return to mainland that arose with the disintegration of the Soviet Union. Those who did return try to survive in Crimea today.