The Ottoman and the Russian Empires after the Death of Catherine II: A Thaw in Relations, 1797

II. Katerina'nın ölümü ve I. Pavel'in tahta çıkmasının ilişkilerinin tabiatı çok açık bir şekilde değişti: önceki gerginlikler yatıştı ve yeni bir savaş çıkma ihtimali azaldı. Aynı zamanda, tüm Avrupa'da ilerlemesi ve İyonya Adalarının Fransa tarafından işgal edilmesi Osmanlı hükümetinin güvenlik endişelerinin artmasına sebep oldu. Bir yandan yükselen Fransız gücü, diğer yandan da Osman Pazvantoğlu ile devam eden iç çatışma, Osmanlıların Rusya tehdidi korkusunu ikinci plana attı. Yeni Rus İmparatoru, annesinin riskli projeleri ile uğraşma niyetinin olmadığını açık olarak belirttiyse de, Osmanlı hükümeti için Rusya ile savaş mevcut koşullarda zaten söz konusu olamazdı.

II. Katerina'nın Ölümü Sonrası Osmanlı ve Rus İmparatorlukları: İlişkilerin Çözülmesi, 1797-1798

Following the death of Catherine II and ascent of Paul I to the throne, the nature of the OttomanRussian relations distinctly changed: the previous tensions reduced and risk of the new war diminished. At the same time, the victorious advance of the French armies in Europe, along with the French annexation of the Ionian Archipelago, raised the reasonable security concerns on the part of the Ottoman government. Amid the rising French power and the domestic conflict with Osman Pazvantoğlu, the perception of the immediate Russian threat began to wane at the Porte. The new Russian Emperor consistently made it clear that he was not going to engage into risky projects of his mother, whereas for the Ottoman government the war with Russia was as well out of the question.

PDF

___

I. Archival Sources (Published and Unpublished)
Arkhiv grafov Mordvinovykh [The Archive of the Counts Mordvinov]. St. - Petersburg, Typ. Skorokhodova, 1901. Vol. 1.
Arkhiv kniazia Vorontsova [The Archive of Prince Vorontsov]. ?. Mamontov, 1870-1895. In 40 Vols. Vols. 8 (1876), 14 (1879), 18 (1880).
The Archive of the Foreign Politics of the Russian Empire (AVPRI). Fond 89. Relations of Russia with Turkey. Op. 8/4. Delo 862.
AVPRI. Fond 89. Relations of Russia with Turkey. Op. 89/8. Delo 871. Archive des Affaires Étrangères, Paris. (AAE), CP Turquie 197, fol. 56. II. Other Sources
Dry A. (1906). Soldats ambassadors sous le Directoire, an IV- an VIII. Plon, Paris.
Karal, E. Z. (1938). Fransa-Mısır ve Osmanlı İmparatorluğu 1797-1802. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
Kleinman G. A. (1945). Russko-Turetskii Soiuz 1799 goda. [Russo-Ottoman Alliance of 1799] In: Moskovskii Gosudarstvennyi Universitet. Istoricheskii Fakultet. Doklady i soobshcheniia. Vypusk 3. [Moscow State University. History Department. Reports and Announcements. Vol. 3]. MGU, Moscow.
Mordvinov R. N. (ed.) (1951). Admiral Ushakov. Vol. 1. Voienmorizdat, Moscow.
Mordvinov R. N. (ed.) (1952). Admiral Ushakov. Vol. 2. Voienmorizdat, Moscow.
Soysal, İ. (1999). Fransız İhtilali ve Türk-Fransız Diplomasi Münasebetleri (1789- 1802). 3rd ed., Türk Tarih Kurumu, Ankara.

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi-Cover

ISSN: 1306-6730
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2006
Yayıncı: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi