ÖNLİSANS ÖĞRENCİLERİNİN İŞ BULMA ENDİŞELERİ VE KAYGI DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ

Üniversitelerin ön lisans öğrencileri, üniversite öğrenimleri boyunca aldıkları temel eğitimler sonrasında çeşitli sektörlerde çalışmaya başlayacaklardır. Akademik eğitim hayatları sona erme aşamasında hayata dair alacakları kararlar ve kariyer planlamaları, yaşamları boyunca alacakları en önemli kararlardan biridir. Mezun olan bazı ön lisans öğrenicileri kendi alanıyla ilgili herhangi bir lisans programına geçiş yaparak lisans mezunu olmayı isterken bazıları da direk iş hayatına atılmayı istemektedir. Bu iki seçenek arasında karar vermek veya iş hayatına atılma seçeneğinden sonra iş bulma süreci öğrencilerde fazlaca kaygıya yol açmaktadır. Kontrol edilemeyen ve sebebi belli olmayan duygular olarak ifade edilen kaygı, üniversite öğrencilerinin mezuniyet öncesinde ve sonrasında günlük yaşantılarını, arkadaşlık ilişkilerini, sosyal çevrelerini kısacası hayatın her anında kendilerini endişeye sürükleyen bir durum olarak karşılarına çıkmaktadır.Bu araştırmada, Büro Yönetimi öğrencilerinin de aralarında bulunduğu, Hitit Üniversitesi Osmancık Ömer Derindere Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin kaygı düzeylerinin ve bu kaygı düzeylerini etkileyen faktörlerin ilişkilerinin ortaya çıkartılması amaçlanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak katılımcıların kişisel bilgilerinin ve demografik durumlarının sorulduğu ‘Kişisel Bilgi Formu’ kullanılmıştır. Öğrencilerin kaygı düzeylerini ölçmek amacıyla Spielberger ve arkadaşları tarafından oluşturulan ve dörtlü likert tipindeki kırk maddelik ‘Sürekli Kaygı Ölçeği’ kullanılmıştır. Çalışmada anket yoluyla elde edilen birincil veriler SPSS 21.0 paket programıyla değerlendirilmiş ve analizlerde tanımlayıcı istatistiklere, standart sapma, t-testine, varyans analizine yer verilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre; öğrencilerin cinsiyet, öğrenim süreleri, not ortalamaları, anne-baba tutumu, ailenin ortalama gelir düzeyi ve barınma yeri değişkenlerine göre öğrencilerin sürekli kaygı düzeyleri arasında istatistiksel açıdan anlamlı farklılıkların olmadığı, öğrencilerin okudukları bölümünün kaygı düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Kaygı, Üniversite Öğrencileri, Mezun

DETERMINATION OF JOB SEARCH WORRY LEVEL OF ASSOCIATE DEGREE STUDENTS

Associate degree students of universities will start to work in various sectors following their basic education. The decisions that they will take regarding their life and their career planning are the most important decisions they will take during their life. Some of the graduates who want to graduate from any undergraduate program in their area of interest to become a bachelor's degree while others want to take a direct career. The decision to find a job or to find a job after these two options leads to a great deal of concern. The anxiety, which is expressed as uncontrollable and unclear emotions, emerges as a situation that causes university students to worry about their daily life, friendship relations, social circles, shortly before and after graduation. In this study, it was aimed to determine the anxiety levels of the students of the Hittite University Osmancık Ömer Derindere Vocational School, including the Office Management students, and the relationships between the factors that affect these anxiety levels. In the study, Personal Information Form was used to collect personal information and demographic status of the participants. In order to measure the students' anxiety levels, a four-point Likert-type Trait Anxiety Inventory was developed by Spielberger et al. The primary data obtained through the questionnaire were evaluated with SPSS 21.0 package program and descriptive statistics, standard deviation, t-test and variance analysis were used in the analysis. According to the results of the study; There were no statistically significant differences between the levels of students' trait anxiety according to the variables such as gender, study time, grade point average, parental attitude, family average income level and place of shelter and it was concluded that there was a statistically significant difference between the anxiety levels of the students' departments.

Keywords:

Anxiety, university student, graduated,

PDF

___

Aydın, S., Akgün, A. ve Aydın, M. (2007). İlköğretim Fen Ve Matematik Öğretmenliği Öğrencilerinin Kaygı Düzeylerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 20(20). Aytaç, S. ve Bayram, N. (2001). Üniversite Gençliğinin İş Ve Eş Seçimindeki Etkin Kriterlerinin Analitik Hiyerarşi Süreci (Ahp) İle Analizi. İş,Güç Endüstri İlişkileri Ve İnsan Kaynakları Dergisi, 3(1). Aytaç, S. ve Keser, A. (2002). İşsizliğin Çalışan Birey Üzerindeki Etkisi: İşsizlik Kaygısı. İş,Güç Endüstri İlişkileri Ve İnsan Kaynakları Dergisi, 4(2). Borkovec, T. D. (1985). Worry: a potentially valuable concept. Behaviour research and therapy, 23(4), 481–3. Brown, R. T. (1992). Helping Students Confront and Deal with Stress and Procrastination. Journal of College Student Psychotherapy, 6(2), 87–102. Çakmak, Ö., & Hevedanlı, M. (2004). Biyoloji öğretmen adaylarının kaygılarını etkileyen etmenler. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı’na sunulan bildiri, 6–9. Deveci, E., Çalmaz, S. ve Açık, A. (2012). Doğu Anadolu’da yeni açılan bir üniversitenin öğrencilerinde kaygı düzeylerinin sağlık, sosyal ve demografik faktörler ile ilişkisi. Dicle Tıp Dergisi / Dicle Medical Journal, 39(392), 189–196. Doğan, T. ve Çoban, A. E. (2009). Biyoloji öğretmen adaylarının kaygılarını etkileyen etmenler. Eğitim ve Bilim, 34(153). Dohrenwend, B. S., Krasnoff, L., Askenasy, A. R. ve Dohrenwend, B. P. (1978). Exemplification of a method for scaling life events: the Peri Life Events Scale. Journal of health and social behavior, 19(2), 205–29. Gür, Ç., Koçak, N. ve Alakoç Pirpir, D. (2014). Meslek Yüksekokulu Son Sınıf Öğrencilerinin Umutsuzluk Davranışlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Cumhuriyet International Journal of Education, 3(4), 10–23. Hamilton, V. L., Hoffman, W. S., Broman, C. L. ve Rauma, D. (1993). Unemployment, distress, and coping: a panel study of autoworkers. Journal of personality and social psychology, 65(2), 234–47. Jónsdóttir, S. D. ve Smári, J. (2000). Measuring Obsessions Without Worry: Convergent and Discriminant Validity of the Revised Padua Inventory in an Icelandic Student Population. Scandinavian Journal of Behaviour Therapy, 29(2), 49–56. Kaya, M. ve Varol, K. (2004). İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Durumluk-Sürekli Kaygı Düzeyleri ve Kaygı Nedenleri (Samsun Örneği). Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17(17), 31–63. Kinicki, A. ve Fugate, M. (2018). Organizational behavior : A practical, problem-solving approach. McGraw-Hill Education. Kula;Kamile ve Saraç, T. (2004). Üniversite Öğrencilerinin Gelecek Kaygısı. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(33). Öner, N. (2008). Türkiye’de Kullanılan Psikolojik Testlerden Örnekler. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi. ÖZYÜREK, A. ve DEMİRAY, K. (2011). Yurtta ve Ailesi Yanında Kalan Ortaöğretim Öğrencilerinin Kaygı Düzeylerinin Karşılaştırılması. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 11(2), 247–256. Şar, A. ve Sayar, B. (2012). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzlari ile umutsuzluk ve boyun eğici davranişlari arasindaki ilişkinin incelenmesi. Journal of Human Sciences, 9(2), 1702–1718. Selye, H. (1956). The stress of life. McGraw-Hill Book Company .