12081

KEMAH KAZASININ DEMOĞRAFİK YAPISI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME (1835 TARİHLİ NÜFUS DEFTERİNE GÖRE)

Tarihi süreçte Kemah, müstahkem bir kale yerleşimi olarak ortaya çıkmıştır. Osmanlı dönemi idari açıdan kendi ismiyle anılan bir sancak olan Kemah’ın sınırları oldukça geniş bir alanı kapsamaktadır. Ancak Kemah kazası yapılan yeni idari düzenlemelerde periyodik bir şekilde küçülmüştür. Kemah kazası, kale yerleşmesiyle sınırlı bir kasaba ve köylerden oluşmaktadır. Osmanlının Kemah’ı sınırlarına kattığı ilk yıllarda mahalle yerleşmelerinin gelişmediği, ancak XVI. yüzyılın ortalarından itibaren Kemah kalesi içeresinde mahallerin şekillendiği gözlemlenmektedir. Kazadaki yerleşim birimleri başta güvenlik, ekonomik şartlar ve nüfus gibi etkenlere bağlı bir gelişim göstermiştir. Osmanlı dönemi Kemah kazası hakkında birkaç incelemenin dışında fazlaca bir çalışma bulunmamaktadır. 1835 tarihli nüfus defteri esas alınarak yapılan bu inceleme ile Kemah kazasının, nüfus, yerleşme ve idari yapısına dair mevcut bilgilere yenilerini eklemek ümit edilmektedir. Çalışmanın giriş kısmında XIX. yüzyıla kadar Kemah’ın idari yapısı ve nüfusu hakkında bir takım değerlendirmeler yapılmıştır. Öncelikle kazada Müslim ve Gayr-i Müslim nüfus, sonra ise kasaba ve köylerin nüfusu üzerinde durulmuştur. Sonra defterde tasnif şekli esas alınarak nüfus konusu irdelenmiştir. Ayrıca iç göç olgusundan bahsedildi ve kazanın nüfus ve iskân yapısına etki eden faktörlerin neler olduğu üzerinde durulmuştur. İhtiyaç duyuldukça arşiv tasniflerindeki diğer kayıtlardan da istifade edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Kemah, Nüfus, Nüfus Defteri, Osmanlı Devleti, XIX. Yüzyıl

PDF

___

Afyoncu, E.(2003). “Türkiye’de Tahrir Defterlerine Dayalı Olarak Hazırlanmış Çalışmalar Hakkında Bazı Görüşler”, Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 1, İstanbul, s.267–286. Barkan, L.Ö.(1941). “Türkiye’de İmparatorluk Devirlerinin Büyük Nüfus ve Arazı Tahrirleri ve Hakana Mahsus İstatistik Defterleri”, İFM, Cilt: 2/1, (İstanbul), s.29-59. Barkan, L. Ö-Meriçli, E. (1989). Hüdavendigâr Livası Tahrir Defteri I, Ankara: TTK Yayınları. Barkan, L.Ö.(1956). “Tarihi Demografi Araştırmaları ve Osmanlı Tarihi”, TM, Cilt: 10, İstanbul, s.1–26. Başıbüyük, A. (2004). Kemah İlçesinin Coğrafyası, Ankara: Nobel Yayınları. Cesarı, M. M. (1999). Osmanlı Kenti (çev. A.Ataöv), İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları, Cuınet, V.(1892-1894). La Turquie d’ Asie, Cilt: I-IV, Paris. Çadırcı, M.(1996). “Anadolu Kentlerinde Mahalle (Osmanlı Dönemi)”, Habitat II, İstanbul, s.257-263. Duman, H.(1982). Osmanlı Yıllıkları (Salnameler ve Nevsaller), İstanbul: IRCICA Yayınları. Ergenç, Ö.(1976). “Osmanlı Şehirlerindeki Yönetim Kurumlarının Niteliği Üzerinde Bazı Düşünceler”, VIII, Türk Tarih Kongresi Kongreye Sunulan Bildiriler, Cilt: 2, Ankara 11-15 Ekim, s.1265-1274. Ergenç, Ö.(1984). “Osmanlı Şehirlerindeki Mahallenin İşlev ve Nitelikleri Üzerine Düşünceler”, Osmanlı Araştırmaları, Cilt: 4, İstanbul, s.69-81. Evliya Çelebi, Seyahatname II, İstanbul 1314. Faruqhi, S.(2006). Osmanlı Şehirleri ve Kırsal Hayatı, Ankara: Doğu-Batı Yayınları. Gül, A.(2015). Dersim’deki Osmanlı, (Modernleşme Dönemi), İstanbul: İdil Yayınları. Gül, A.(2011). “Osmanlı Döneminde Erzincan Kazasında Ulaşım ve Haberleşme”, History Studies Volume 3 / 1, s.113-129. İnbaşı M. “1642 Tarihli Avarız Defterine Göre Kemah Kazası”, https://www.academia.edu/28702541/829.852_Prof._Dr._Minbasi_Kemah_Sanca%C4%9F%C4%B1.pdf. Karal, E. Z.(1997). Osmanlı İmparatorluğunda İlk Nüfus Sayımı 1831, Ankara: TÜİK Yayınları. Kramers, J.H.( 1993). “Mahalle”, İA, Cilt:7, İstanbul: MEB. Yayınları, s.144-143. Kütükoğlu, S.M.(1985). “Osmanlı Sosyal ve İktisadi Kaynaklarından Temettuat Defterleri”, Belleten, LIX/225, Ankara, s.395-412. Miroğlu, İ.(1990). Kemah Sancağı ve Erzincan Kazası (1520-1566), Ankara: TTK. Yayınları. Şahin, İ.(2002). “Kemah”, D.V.İ.A, Cilt:25, Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları. Taylor, J.G.(1868). “Journal of a Tour in Armenia, and Upper Mesopotamia, with Notes of Researches in the Dersim Dagh in 1866”, Journal of the Royal Geographical Society of London, Vol. 38, s. 281–361. Yorke, V. W.(1896). “A Journey in the Valley of the Upper Euphrates Source”, The Geographical Journal, Vol. 8, No. 5 (Nov.), s. 453-472.