Ömer Halisdemir Üniversitesi Kampüs Alanında Yetişen Doğal Bitki Türlerinin Peyzaj Düzenlemelerinde Kullanım Olanaklarının Araştırılması

Peyzaj mimarlığı çalışmalarında bitki materyali seçimi oldukça önemlidir. Doğal bitki örtüsüne ait türlerin kullanılması; uygulamaların başarı şansını artırmakta, ekonomik olmakta ve kent ile yakın çevresinin bütünlüğünü sağlamaktadır. Ömer Halisdemir Üniversitesi yerleşkesinde yapılan bir flora çalışmasıyla 74 familya ve 262 cinse ait 405 taksonun doğal yayılış gösterdiği ortaya konulmuştur. Kampüste bulunan bu doğal bitki türleri ekolojik, estetik ve fonksiyonel açıdan değerlendirildiğinde; 14’nün peyzaj alanlarında kullanılmasının uygun olduğu öngörülmektedir. Belirlenen taksonlar Latince ve Türkçe adlarıyla birlikte aşağıda verilmiş olup biyolojik, ekolojik özellikleri ortaya konulmuş ve fotoğraflanmıştır. Niğde koşullarında doğal olarak yetişmeleri nedeniyle habitatları irdelenerek peyzaj için kullanım tasarım örnekleri hazırlanmıştır. Seçilen türler: Butomus umbellatus L. (Bataklıkgülü), Colchicum triphyllum G. Kunze (Öksüzali), Crocus chrysanthus (Herb.) Herb. (Sarıçiğdem), Cyperus longus L. (Karatopalak), Gladiolus atroviolaceus Boiss. (Kıraç süseni), Iris orientallis Mill. (Ankara süseni), Juncus articulatus L. (Camışotu), Juncus conglomeratus L. (Hasırsazı), Lamium orientale (Fisch. & C.A.Mey.) E. H. L. Krause (Güzelce), Phlomis armeniaca Wild. (Bozşavlak), Phragmites australis (Cav.) Trinex Steud. (Kamış), Tulipa humilis Herb. (Çoban lâlesi), Typha angustifolia L. (Saz) ve Zygophyllum fabago L. (İt üzerliği).

Anahtar Kelimeler:

Endemik bitkiler, Peyzaj Mimarlığı, Peyzaj Tasarımı, Doğal bitkiler

Using Indigenous Plant Species Ranging on The Campus Area of Omer Halisdemir University in Landscape Design Works

Selection of plant material for landscape architecture is highly substantial. Use of species from indigenous vegetation increases chances of success in applications being an economic approach and providing the integrity of the city with its neighborhood. A previous study on flora on the campus of Ömer Halisdemir University has shown that 405 taxa from 74 families and 262 genus exhibited indigenous distribution. In this study, some of the indigenous plant species on the campus were evaluated from ecological, aesthetical and functional points of view of and 14 of them were projected to be eligible to be used in landscape areas. specified species were given below along with their Latin and Turkish names with their biological, ecological characteristics and photographs. Since they naturally range within circumstances of Niğde, their habitats were also studied and samples of landscape designs with these species were drafted/presented, prepared. Specified species are Butomus umbellatus L., Colchicum triphyllum G. Kunze, Crocus chrysanthus (Herb.) Herb., Cyperus longus L., Gladiolus atroviolaceus Boiss., Iris orientallis Mill., Juncus articulatus L., Juncus conglomeratus L., Lamium orientale (Fisch. & C.A. Mey.) E.H.L. Krause, Phlomis armeniaca Wild., Phragmites australis (Cav.) Trinex Steud., Tulipa humilis Herb., Typha angustifolia L. and Zygophyllum fabago L.

Keywords:

Endemic Plant, Landscape Design, Natural Plant, Nigde,

PDF

___

Anonymous, (2012). T.C. Su Kenarı ve Su İçi Süs Bitkileri Yetiştiriciliği 622B00182. Milli Eğitim Bakanlığı. Tarım Teknolojileri, 2018. https://turkiyebitkileri.com
Anonymous, (2018b). http://www.illinoiswildflowers.info/
Anonymous, (2018c). Plants For A Future (https://www.pfaf.org/user/AboutUs.aspx)
Anonymous, (2018d). http://www.vanherbaryum.yyu.edu.tr
Anonymous, (2018e). Lesser Bulrush. http://www.luontoportti.com/suomi/en/
Barış, M.E. (2002). Yeşil alan uygulamalarında doğal bitki örtüsünden yeterince yararlanıyormuyuz?. II. Ulusal Süs Bitkileri Kongresi. S: 91-95,Antalya.
Başköse, İ., Keskin, A., Gurbanov, K. (2012). Lysimachia savranii (Primulaceae), a new species from the eastern Taurus in Turkey. Phytotaxa 267 (3): 228–232.
Bryant, M. (2006). Urban Landscape conservation and the role of ecological green ways at local and metropolitan scales. Landscape and Urban Planning. 76: 23-44.
Deniz, B., Şirin, U. (2005). Samson Dağı Doğal Bitki Örtüsünün Otsu Karakterdeki Bazı Örneklerinden Peyzaj Mimarlığı Uygulamalarında Yararlanma Olanaklarının İrdelenmesi. ADÜ Ziraat Fakültesi Dergisi 2005; 2(2) : 5 - 12
Ekici B. (2010). Bartın Kenti Ve Yakın Çevresinde Yetişen Bazı Doğal Bitkilerin Kentsel Mekanlarda Kullanım Olanakları Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi Seri: A, Sayı: 2, Yıl: 2010, ISSN: 1302-7085, Sayfa: 110-126
Eren, E.T., Var, M. (2016). Parkların Bitkisel Tasarımında Kullanılan Taksonlar: Trabzon Kent Merkezi Örneği. Artvin Çoruh Üniv. Orman Fak. Dergisi ISSN:2146-1880, e-ISSN: 2146-698X.Yıl: 2016, Cilt: 17, Sayı:2, Sayfa:200-213
Ertekin, M., Çorbacı, Ö.L. (2010). Üniversite Kampüslerinde Peyzaj Tasarımı (Karabük Üniversitesi Peyzaj Projesi Örneği). Kastamonu Üni., Orman Fak. Dergisi, 2010, 10 (1): 55-67 Kastamonu Univ., Journal of Forestry Faculty
Kurdoğlu, B.,Ç., Işık, Ö.B., Bayramoğlu, E. (2013). Doğal-Yapay Peyzaj Materyalleri ve Kullanıcı İlişkisi: KTÜ Kanuni Yerleşkesi Örneği. Kastamonu Üni., Orman Fakültesi Dergisi, 2013, 13 (1): 164-174.
Özer, S., Atabeyoğlu, Ö., Zengin, M. (2009). Prunus spinosa L. (Çakal Eriği)’nin Peyzaj Mimarlığı Çalışma Sahasında Kullanım Olanakları. GOÜ. Zir. Fak. Der., 2009, 26(2), 1-7.
Öztürk, S., Bilgili,B. (2015). The Use of Natural Plant Species of Kastamonu University Campus in Landscape. Kastamonu Üni., Orman Fakültesi Dergisi, 2015, 15 (1): 175-182
Selvi, S., Satıl, F. (Tarihsiz). Balıkesir’de Yetişen Crocus L. (Iridaceae) Türlerinin Morfolojik Özellikleri ve Tehlike Kategorileri. (dergipark.ulakbim.gov.tr)
Sever, R., Kopar, İ. (2017). Niğde İlinin Başlıca Coğrafi Özellikleri. www.nigdekulturturizm.gov.tr. Alındığı Tarih (30.05.2017)
Snogerup, S., Zika, P.f., Kirschner, J. (2002). Taxonomic and nomenclatural notes on Juncus. Preslia, Praha, 74: 247–266, 2002