Farklılaştırılmış Öğretim Tasarımının Öğrencilerin Bilişüstü Becerilerine ve Matematik Akademik Başarılarına Etkisi

Günlük yaşam problemlerinin bir bölümünün çözümü matematiksel düşünme becerileri gerektirir. Her birey kendi yaşamının bu problemlerine çözüm bulacak kadar matematiği kullanmalıdır. Bireylerin farklı birtakım özelliklere sahip olduğu bilinmektedir. Tüm bireylere uygun bir öğretim, onların ihtiyaçlarını, özelliklerini dikkate almalıdır. Farklı özelliklere sahip bireylerin farklı yollardan öğretiminin sağlanması farklılaştırılmış öğretim tasarımı ile mümkündür.Çalışma, farklılaştırılmış öğretim tasarımının öğrencilerin bilişüstü becerilerine ve matematik akademik başarılarına etkisini belirlemeyi amaçlamıştır. Araştırmada öntest-sontest kontrol gruplu model kullanılmış, deney grubu olarak bir ilköğretim kurumunun altıncı sınıf öğrencileri belirlenmiştir. Deney Grubu 30, Kontrol Grubu 30 öğrenciden oluşmuştur. Farklılaştırılmış öğretim tasarımı matematik dersi olasılık konusu için hazırlanmıştır. Araştırmacı tarafından geliştirilen, geçerlik ve güvenirlik çalışmaları yapılmış akademik başarı testi ve Aydın ve Ubuz (2010) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Bilişüstü Yeti Anketi uygulamadan önce ve sonra olmak üzere iki defa uygulanmıştır. Araştırma sonucunda, deney grubu ile kontrol grubu Bilişüstü Yeti Testi puanlarında anlamlı farklılık bulunamamıştır. Araştırmanın ikinci alt problemi için deney grubunun matematik akademik başarısı ile kontrol grubunun matematik akademik başarısı arasında deney grubu lehine anlamlı farklılık bulunmuştur. Bu bulgular yorumlanarak, uygulayıcılar ve araştırmacılar için öneriler geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Farklılaştırılmış öğretim, öğretim tasarımı, bilişüstü beceriler

PDF

___

Akpunar, B.(2011).Biliş ve üstbiliş kavramlarının zihin felsefesi açısından analizi. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 6/4, 353-365.
Altun, M. (2001). Matematik Öğretimi (İlköğretim İkinci Kademede), 1.Baskı, Bursa. Alfa Yayınları
Baki, A. (2006). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi (3. Baskı). Trabzon: Derya Kitabevi
Baykul, Y. (1999).İlköğretimde matematik öğretimi, öğretmen el Kitabı: Modül 6, Ankara: Milli Eğitim Yayınları
Bednarik, K. (2011) Tuula Sixth graders' understanding of their own learning: A case study in environmental education course. International Journal of Environmental and Science Education, 6(1):59-78
Bekdemir, M., Işık, A. ve Çıkılı, Y. (2004). Matematik kaygısını oluşturan ve artıran öğretmen davranışları ve çözüm yolları. Eurasian Journal of Educational Research, 16, 88- 94
Boerger, M., V. (2005). Differentiated instruction in the middle school math classroom: A case study. Yüksek Lisans Tezi. Pacific Lutheran University.
Brown, A. (1987). Metacognition, executive control, self-regulation, and other mysterious mechanisms, Metacognition, Motivation, and Understanding,65-116.
Büyüköztürk, Ş.(2001).Deneysel Desenler. Pegema Yayıncılık. Ankara.
Çakıroğlu, A. (2007). Üstbilis. Türkiye Sosyal Arastırmalar Dergisi, 11(2), 21-27.
Desoete, A., Roeyers, H. ve Buysee, A. (2001). Metacognition and mathematical problem solving in grade 3. Journal of Learning Disabilities, 34, 435-449.
Desoete, A. ve Roeyers, H. (2002). Off-line metacognition – a domain-specific retardation in young children with learning disabilities. Learning Disability Quarterly, 25, 123-139.
Ertürk, S. (1975). Eğitimde program geliştirme. 2. Basım. Ankara:Yelkentepe Yayınları.
Fer, S. (2009). Öğretim tasarımı. Ankara: Anı yayıncılık.
Flavell, J. (1979). Metacognition and cognitive monitoring: A new area of cognitive-developmental inquiry. American Psychologist, 34, 906-911.
Flavell, J. H. (1987). Speculation about the nature and development of metacognition. Metacognition, motivation, and understanding.
Gustafson, L ve Robert M.(2002).What is instructional design? Trends and Issues in Instructional Design and Technology. Ed. Robert A Reiser, John V Dempsey. ABD: Merrill Prentice Hall: 17-25.
Heacox, D.(2002). Differentiating instruction in the regular Classroom: how to reach and teach all learners, grades, 3-12. ABD: Free Spirit Publishing Hertzog, C. ve Robinson, A. E. (2005). Metacognition and intelligence. In: O. Wilhelm & R.W. Engle (Ed), Handbook of Understanding and Measuring Intelligence. London: Sage Publications.
Işık, A. ve Bekdemir, M. (1998).Matematiğin doğası ve eğitimdeki yeri.Çağdaş Eğitim Dergisi, Temmuz – Ağustos: 245- 248.
Leino, J.(1990). Knowledge and learning in mathematics. Transforming Children’s Mathematics Education. International Perspectives. Ed. Leslie. P Steffe, Terry Wood. ABD: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers: 41-46.
Lucangeli, D. ve Cornoldi, C. (1997). Mathematics and metacognition: What is the nature of relationship? Mathematical Cognition, 3, 121-139.
MEB, (2009). İlköğretim Matematik Dersi (6-8. Sınıflar) öğretim programı. Ankara. Millî Eğitim Basımevi.
Nelson, T. O. ve Narens, L. (1996). Why Investigate Metacognition? In J. Metcalfe & A. P.
Noss, R. ve Baki, A. (1996). Liberating school mathematics from procedural view. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 179-182.
Oliva, P., F. (2005). Devoloping the curriculum. 6. Basım. ABD: Pearson.
Özsoy, G. (2007). İlkögretim besinci sınıfta üstbiliş stratejileri öğretiminin problem çözme başarısına etkisi . Yayımlanmamıs doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Pellegrino, W.(2004). Complex learning enivronments: connecting learning theory, instructional design, and technology. Curriculum,Plans, and Processes in Instructional Design: International Perspectives. ed. Norbert M Seel, Sanne Dijkstra. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers: 25- 46.
Richards M.R.E. ve Stuart N Omdal.(2007). Effects of tiered instruction on academic performance in a secondary science course. Journal of Advanced Academics. (18), 3. 424-456.
Romiszowski, A.(1984).Designing instructional systems. New York: Nichols Publishing.
Schunk, H. D.(2009) Öğrenme teorileri, Çev.: Muzafer Şahin, Nobel Yayınları, Ankara.
Smith, P. ve Tillman J.(1999). Instructional design. 2.Basım. ABD:John Wiley&Sons.
Springer, R., David P. ve Bob A.(2007). Improving mathematics skills of high school students. The Clearing House. (81)37-43.
Sternberg, R. J. (2005). The triarchic theory of successful intelligence. In: D. P. Flanagan & P. L. Harrison (Eds.), Contemporary Intellectual Assessment 103-119. New York: The Guilford Press.
Sternberg, R. J. ve Ben-Zeev, T. (2001). Complex cognition. New York: Oxford University Press.
Şaldırdak,B.(2012).Farklılaştırılmış öğretim uygulamalarının matematik başarısına etkisi.(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi.)Ankara Üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Tomlinson, C., (1999). The differentiated classroom: Responding to the needs of all learners. USA: Association for Supervision and Cirriculum Development. Yabaş,D.(2008). Farklılaştırılmış öğretim tasarımının öğrencilerin özyeterlik algıları, bilişüstü becerileri ve akademik başarılarına etkisinin incelenmesi, (yayımlanmamış yüksek lisans tezi),Yıldız Teknik Üniversitesi.
Yabaş, D. ve Altun, S. (2009). Farklılaştırılmış öğretim tasarımının öğrencilerinin özyeterlilik algıları,bilişüstü becerileri ve akademik başarına etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37: 201-204.