BİLDİRİMLİ FESİHTE İHBAR ÖNELLERİNİN TOPLU İŞ SÖZLEŞMESİYLE ARTIRILMASI DURUMUNDA İHBAR TAZMİNATI (Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin Bir Kararı Üzerine Değerlendirme)

İhbar önellerinin İş Kanununun 13. maddesinin “B” bendine dayanılarak işçi ve işveren için toplu İş sözleşmesiyle eşit olarak veya işçi yararına artırılması durumunda, bildirim sürelerine uymaksızın iş akdini fesheden işçinin, artırılmış ihbar öneline ait ücret esas alınarak ihbar tazminatım ödemesi gerekir. Yargıtay ise, yerleşik kararlan doğrultusunda, İhbar tazminatının sosyal kamu düzeni ile ilgili olması nedeniyle, artınlmış ihbar önellerine ait ücrete sadece işverenin mahkum edilebileceği; işçinin ise kanunda asgari sının yazılı önellerle sorumlu tutulacağı kanaatindedir. Öğretideki çoğunluğa göre ve Yargıtay’ın bu kararına katılmayan üyenin karşı oy yazısında belirttiği üzere, İhbar Önellerinin sözleşmeyle eşit olarak veya işçi lehine toplu iş sözleşmesiyle artırılması durumunda, iş akdini bildirim sürelerine uymadan (usulsüz) fesheden işçinin artırılmış ihbar önelleri ile sorumlu olması gerekir. Bu nedenle, işçinin kanunda alt sının saptanmış önellerle sorumlu olacağını kabul eden Yargıtay'ın bu kararına katılmıyor, isabetsiz buluyorum.

Anahtar Kelimeler:

İhbar tazminatı, Toplu sözleşme, İşçiyi koruma ilkesi

PDF

___

Mustafa Çenberci, İş Kanunu Şerhi, 6. B., Ankara 1986, s. 325-337; Münir Ekonomi, İş Hukuku, C. 1, Ferdi İş Hukuku, 3. B,, İstanbul 1984, s. 183-184.
Münir Ekonomi, “Hizmet Akdinin Feshi ve Feshe Karşı Korunma Açısından Yargıtay Kararlarının Etkisi”, Kamu-iş, C. I, S. 6, Ekim 1988, s. 8.
Tankut Centel, İş Hukuku, C. I, Bireysel İş Hukuku, İstanbul 1994, s. 171-172.
Haluk Hadi Sümer, İş Hukuku Uygulamaları, 2.B., Konya 2000, s. 83.
Haluk Hadi Sümer, İş Hukuku, Güncelleştirilmiş 8, B., Konya 2002, s. 84-85.
Yarg. 9.HD., 2.12.1997, 18410/20006- Tühis, C. 14, S. 4-5, Kasım-Şubat 1998, s. 73.