Amaç: Araştırma yenidoğan kliniğinde bebeği yatan annelerin emzirme özyeterlilik düzeyi ve emzirme başarılarını belirlemek amacı ile tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma, Erzurum'da bir üniversite hastanesinin Yenidoğan Kliniği''nde Aralık 2011-Mart 2012 tarihleri arasında yapılmıştır. Araştırmanın evrenini bu klinikte yatarak tedavi olan yenidoğanların anneleri oluşturmuştur. Araştırmada örneklem seçimine gidilmemiş belirtilen tarihler arasında kliniğe bebeği yatarak tedavi edilen ve çalışmaya katılmaya istekli tüm anneler araştırma kapsamına alınmıştır. Çalışmaya katılan annelere, araştırmacılar tarafından hazırlanan anne ve bebeğe ait demografik özellikleri sorgulayan “Kişisel Bilgi Formu”, “Emzirme Öz-Yeterlilik Ölçeği”, “LATCH Emzirmeyi Tanılama ve Değerlendirme Ölçeği” yüz yüze görüşme yöntemi ile uygulanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelikler, ortalamalar, t testi, Kruskal Wallis, Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan annelerin %68.3'ü 19-34 yaş grubunda olup, %52.5'i ilköğretim mezunu, %85.0'i ev hanımı, %54.2'si maddi durumunu orta düzeyde belirtmiş, %60.8'i sezaryen doğum yapmış, %58.3'ü daha önceden emzirme deneyimi yaşamıştır. Bebeklerin %64,2'sinin cinsiyetinin kız olduğu, %65,8'inin termde doğduğu belirtmişlerdir., bebeklerin %33,3'ünün biberonla beslendiği saptanmıştır. Çalışmaya katılan annelerin emzirme özyeterlilik puan ortalamasının 41.54±10.87, LATCH puan ortalamasının 7.80±2.36 olduğu belirlenmiştir. Annelerin Emzirme Özyeterlilik düzeylerinin annenin yaşı, eğitim düzeyi, çalışma durumu ve emzirme deneyiminden etkilediği; emzirme başarılarının ise doğum şeklinden etkilendiği saptanmıştır (p<0.05). Sonuç: Araştırma sonucunda annelerin emzirme başarılarının iyi düzeyde olduğu, emzirme özyeterlilik düzeylerinin ise orta düzeyde olup yükseltilmesi gerektiği ortaya çıkmıştır. Annelerin doğum sonu dönemde yenidoğan kliniğinde postnatal emzirme öz-yeterlilik düzeyleri ve emzirme başarılarının belirlenmesi, emzirme açısından riskli annelerin belirlenmesi, erken dönemde emzirmenin desteklenmesi önerilmektedir.

Amaç: Araştırma yenidoğan kliniğinde bebeği yatan annelerin emzirme öz yeterlilik düzeyi ve emzirme başarılarını belirlemek amacı ile tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma, Erzurum’da bir üniversite hastanesinin Yenidoğan Kliniği’’nde Aralık 2011-Mart 2012 tarihleri arasında yapılmıştır. Araştırmanın evrenini bu klinikte yatarak tedavi olan yenidoğanların anneleri oluşturmuştur. Araştırmada örneklem seçimine gidilmemiş belirtilen tarihler arasında kliniğe bebeği yatarak tedavi edilen ve çalışmaya katılmaya istekli tüm anneler araştırma kapsamına alınmıştır. Çalışmaya katılan annelere, araştırmacılar tarafından hazırlanan anne ve bebeğe ait demografik özellikleri sorgulayan ―Kişisel Bilgi Formu‖, ―Emzirme ÖzYeterlilik Ölçeği‖, ―LATCH Emzirmeyi Tanılama ve Değerlendirme Ölçeği‖ yüz yüze görüşme yöntemi ile uygulanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelikler, ortalamalar, t testi, Kruskal Wallis, Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan annelerin %68.3’ü 19-34 yaş grubunda olup, %52.5’i ilköğretim mezunu, %85.0’i ev hanımı, %54.2’si maddi durumunu orta düzeyde belirtmiş, %60.8’i sezaryen doğum yapmış, %58.3’ü daha önceden emzirme deneyimi yaşamıştır. Bebeklerin %64.2’sinin cinsiyetinin kız olduğu, %65.8’inin termde doğduğu belirlenmiştir. Bebeklerin %33.3’ünün biberonla beslendiği saptanmıştır. Çalışmaya katılan annelerin emzirme öz yeterlilik puan ortalamasının 41.54±10.87, LATCH puan ortalamasının 7.80±2.36 olduğu belirlenmiştir. Annelerin Emzirme Öz yeterlilik düzeylerinin annenin yaşı, eğitim düzeyi, çalışma durumu ve emzirme deneyiminden etkilendiği; emzirme başarılarının ise doğum şeklinden etkilendiği saptanmıştır (p