Birçok erkeklik ve spor kuramcısı, toplumsal cinsiyetin sporcular arasında belirli nitelik ve davranışlara değer biçerek var olan hegemonyayı sistem içerisinde düzenli olarak yeniden ürettiklerini kabul eder. Bu doğrultuda yapılacak bir analiz, 2004 sonrası Ulusal Hokey Ligi lokavt örneğinde de görüldüğü üzere, sistem içerisindeki homososyal ani değişiklikleri ve baskın bir erkeklik formunun görünür olmadığı durumları açıklamakta eksik kalmaktadır. Bu çalışma, etkinlik kuramının lokavt sonrası hokey örneğini, hem özellikle mücadele ve takım bütünlüğü açısından erkek erkeğe ilişkilerdeki hem de “uygulayıcı” ve “kışkırtıcı” rollerinin de işaret ettiği uygun erkeklik modellerindeki ani değişiklikleri daha iyi okuyabildiğini belirtmektedir

Many theorists in the study of masculinity and sport assume that gender stably reproduces hegemony over time in a given system by valorizing certain traits or behaviors among athletes. This type of analysis, however, cannot easily account for rapid changes in homosociality within a system, nor for systems in which no dominant form of masculinity is evident, as has been the case in the post 2004 lockout National Hockey League. This paper argues that activity theory better accounts for both the rapid changes in male-male relationships, particularly in terms of fighting and team cohesion, as well as in models of proper manliness, such as the roles of “enforcers” and “agitators,” that occurred in post-lockout hockey