On yedinci yüzyıl boyunca, New France'ın el değmemiş yerlerinden geçen gezginler cesaret, güç ve askeri maharetler gibi erkeksi özellikleri cisimleştirdiler. Samuel de Champlain gibi kişiler, yerli erkekleri hem savaşta hem de yeni yeni canlanan kürk ticaretinde müttefik kabul etti. Kürk ticareti, Fransızlar ve Amerikan yerlileri arasındaki verili ilişkileri canlandırdı ve yeni erkeklikler ortaya çıktı. Çeşitli açılardan kürk ticareti ile alakalı olan ancak hepsi birbirinden oldukça farklı üç özel erkeklik gelişti. Bu makale, kürk ticaretinin ilerlemesi ve beraberinde getirdiği zenginlik potansiyelinin, dayanıklı kaşif erkekliği şu üç yeni erkeklik lehine yerinden ettiğini ileri sürmektedir. kürk taciri, gezgin ve ormancı. Kürk tacirleri elit iş adamları olarak Atlantik'e kürk nakliyatı ve ticaretinden büyük zenginlik elde ettiler. Gezginler, çoğunlukla erkekliğin yerli kuruluşuna dayanmakla birlikte, Fransız medeniyetinde de parçalı bir kimliği sürdürdüler. Ormancılar tamamen yerli toplumun bir parçasıydı; kendilerine özgü alışkanlıkları, gelenekleri nedeniyle ve eşlerini yerliler arasından seçerek Fransız toplumundan kaçındılar. Ormancılar ve gezginler, yerli kültüre saygı ve anlayış göstermeye devam etseler de, elit kürk tacirleri kendilerini giderek yerli kabilelerden uzaklaştırdılar ve ekonomik çıkarları için kullandıkları yerli Amerikan erkeklerini çocuk yerine koyarak, onlara karşı paternalist tavırlar içine girdiler. New France'ın elitleri ve sonraki kuşaklar arasındaki ilişkilerde ortak çalışma ve karşılıklı yoldaşlık yok oldu

Over the course of the seventeenth century, explorers who traversed the wilderness of New France embodied such masculine characteristics as courage, strength and military prowess. These figures such as Samuel de Champlain engaged native men as allies in warfare and the burgeoning fur trade. As the fur trade increasing defined relationships between the French and Native Americans over the subsequent decades, new masculinities emerged. Three distinct masculinities developed all associated with various aspects of the fur trade, but vastly different from one another. This article argues that the advent and potential wealth of the fur trade displaced rugged, explorer masculinity in favor of these three new masculinities: fur trader, voyageur, and coureurs des bois. Fur traders made vast fortunes as the elite businessmen who transported and profited from the sale of furs in the Atlantic. Voyageurs relied heavily upon native constructions of masculinity, but retained a partial identity in French civilization. Coureurs des bois lived wholly in native society, eschewing French society in favor of indigenous habits and customs and often taking native wives. Though the coureurs des bois and voyageurs retained a respect and understanding of native culture, the elite fur trade increasingly distanced himself from native tribes and instead reflected a paternalistic attitude toward Native American men, infantilizing them while exploiting them for economic gain. Collaboration and mutual camaraderie disappeared from interactions between elites of New France and their indigenous brethren