Öz
İslam devletinin, temeli usul ve akaide dayanır.
Soy, nesil yada hanedanlığa değil. Bütün Müslümanlar böyle bir devlette eşit
haklara sahiptir. Kimsenin kimseye üstünlüğü yoktur. Bir kimse sadece din,
takva ve içtihat bakımından başkalarına göre üstünlük sağlayabilir. Aynı
şekilde devletin ileri gelenleri de sahip oldukları makamlara ilim, takva ve
tecrübe sayesinde gelebilirler. Herhangi bir aileye yada nesebe mensup
oldukları için değil. Dolayısıyla hadislerden, halife olmak için Kureyşe mensup
olmak gerektiği, Kureyşten olmayanın halife olamayacağı yada bazılarının iddia
ettiği gibi Kureyşin elinden çıktığı taktirde hilafetin son bulacağı anlamını
çıkartırsak, yukarıda da bahsettiğimiz gibi hilafeti hak etmenin herhangi bir
aileye yada nesebe değil, ilim, takva ve siyasi tecrübeye bağlı olduğu temel
anlayışına dayanan bu İslami sistemi esas alan bir hükümetin sonu olur. Bizim burada amacımız Kureyşin hilafeti ile
ilgili rivayetlerin zayıflığını ispatlamak değil bilakis “İmamlar
Kureyş'tendir” hadisi ve aynı anlama
gelen diğer hadislerin arka planlarına bakarak genel bir şekilde değerlendirmek
ve Resulullah’ın
(s.a.v.) Kureyş’in dışında başkalarının halife olamayacağını söylemisinden ne
kasdettiğini beyan etmektir
___
Kaynakça
1- Buhari, Muhammed b. İsmail, Sahih-i Buhari, Dimeşk, 2002
2- Müslim b. Haccac, Sahih-i Müslim, tehk, Muhammed Fuad Abdilbaki, Daru’l-Arabi, Beyrut
3- Tirmizi, Muhammed b. İsa, Sünen-i Tirmizi, tehk, Başşar Avad Ma’ruf, Daru’l-Garb-i İslami, Beyrut, 1998
4- İbn Maca, Sünen, Daru Ehya et-Turas, Beyrut.
5- el-Beyheki, Sünen, tehk, Muhammad Abdul Kadir, İlmiye, Beyrut, 1424
6- İmam Şafii, Müsned, İlmiye, Beyrut, 1400
7- Ahmed b. Hanbel, Müsned, tehk, Şueyb Arnavut, Muesesatü’r-Risale, 1421
8- İbn Hacer, Fethu’l-Bari, Daru’l-Mearife, Beyrut, 1379
9-Ayni, Bedruddin Ebu Muhammed Mahmud b. Ahmed, Umdetu’l-Kari fi Şerhi Sahihi’l-Buhari, İstanbul, 1308
10- Kastalani, Ebu’l-Abbas Şihabu’d-Din Ahmed b. Muhammed, İrşadu’s-Sari li
şerhi Sahih i-Buhari, el-matbaatu’l-Meymeniyye, Mısır, 1307.
11- Mola Ali Kari, Mirkat, Daru’l-Fikr, Beyrut, 1422
12- İbn Battal, Şerhu’l-Buhari, tehk, Ebu Temim, Yaisr b. İbrahim, Mektebe er-Rüşd, Riyad.
13- Nevevi, el-Minhac, Daru Ehya et-Turas, Beyrut, 1392
14- Köktaş, Yavuz, Kurana Aykırı Görülen Hadisleri, İstanbul, 2014
15- Lutfi Zueyr, et-Tearuz fi’l-Hadis, Mektebe Abikan, Riyad, 1428.
16- İbn Adiyy, el-Kamil fi Du’afa’i’r-Rical, tahk, Mazim Muhammed es-Servasi, Riyad, 1434/2013
17- İbn Asakir, Tarihu Dimeşk, tahk, Amr b. Ğurame el-Umrevi, 1415/1995
18- Belazuri, Ensabu’l-Eşraf, tahk, Suheyl Zekkar,Riyad ez-Zerkeli, Beyrut, 1417/1997
19- Kadi, Abdulcebbar, Ebu’l-Huseyn, Tasbitu Dela’ili’n-Nubuvve, Kahire, ty.
20- İbn Nasıruddin ed-Dimeşki, Cami’u’l-Asar fi’s-Siyer ve Mevlidi’l-Muhtar, tahk, Ebu Ya’kub Neş’et Kemal, 1431/2010
21- Ya’kub b. Sufyan el-Fesevi, Ebu Yusuf b. Sufyan, el-Ma’rife ve’t-Tarih, tahk, Ekrem Diya el-Umeri, Beyrut, 1401/1981
22- Vakıdi, Ebu Abdillah Muhammed b. Ömer, er-Ridde me’a Nebzetin min Futuhi’l-Irak tahk, Yahya el-Cebburi, Beyrut, 1410/1990