Öz Sözlü edebiyatin aktaricilari olan halk hikayeleri, sarkilar ve danslar Kore Edebiyatinin temelini olusturmaktadir. Sözlü edebiyatin yazili forma geçirilmesi için harfler sistemine ihtiyaç duyulmus, Uzakdogu ve Güneydogu Asya ülkelerinin çogunda oldugu gibi eski Kore dili ve edebiyati çok uzun bir zaman dilimi boyunca Çin dili ve Çin yazi sisteminin etkisi altinda kalmistir. Kore Edebiyatinin Çin karakterleri ile yazilmasina “Sino-Kore Edebiyati” denilmektedir. Silla döneminin “Hyangga” siiri Kore edebiyatinda kendine özgü bir siir formunun baslangicini gösterir. Koryo dönemi edebiyatinda, Coson dönemine kadar sözlü edebiyat olarak aktarilan “Koryo Türküleri”nin ortya çikmasidir. Coson döneminde Kore alfabesi Hangil’in yaratilmasi, Kore edebiyat tarihinin dönüm noktasi olmustur. Kore edebiyatinda ilk klasik düz yazi olan “Beyaz Bulutun Romani”i Çince ile, “Hongkiltong’un Öyküsü” Hangil ile yazilmistir. 1910’daki Japon isgalinin öncesi ve sonrasinda edebiyat araciligi ile açiga vurulan yeni ulusal bilinç, Hangil ile yazilmistir. Adina Sinmunhak (Yeni Edebiyat) denir. Choe Nam- Son serbest stil siir yazarak, Yi Kvang- Su modern tarzda romanlar yazarak Çagdas Kore Edebiyatinin zeminini olusturmustur. Çagdas Kore Edebiyati Bati’dan aktarilan yeni düsüncelerin temeli üzerine yükselmistir