Sigmar Polke'nin sanat Batı kültürünün koşulları üzerine yirminci yüzyılın en titiz eleştirel yorumlarşndan birini temsil etmektedir. O postmodernizmin koşullarından kaynaklanan yeni bir sanatın kavramsallaştırılmasında Amerikan estetik hegemonyasına direk, ironik bir tepki vermeyi amaçlamıştır. Polke açıkça Amerikan Pop Sanatıyla benzer bir çizgide hareket etmesine rağmen çalışmaları pop sanatçılarından belirgin farklılıklarla ayrılmaktadır. Aynı dönemlerde Warhol and Lichtenstein'ın çizgi romanlar ve reklamlardan aldıkları imgelerle karşılaştırıldığında, Polke'nin çalışmaları çok daha direk ve yalın bir şekilde algılanmaktadır. Polke geleneksel olarak birbirinden farklı uslup ve konular çalışmalarında bir araya getiren bir yaklaşım geliştirmiştir. Mekanik ve ifadesel ögeler, resimlerinde tarihsel uygulamaların görsel bir kataloğunu oluşturarak birbirini etkilemiştir. Polke çeşitli disiplinlerde eşzamanlı çalıştığı için, çalışmalarında temsilin farklı yöntem ve tekniklerinin birleştiren, montaja dayanan yeni bir estetik biçim ortaya çıkarmıştır. Bu bağlamda Polke sanatta postmodern eğilimlerin temsilcisidir.

Sigmar Polke s art represents one of the late twentieth century s most tenacious critical commentaries on the conditions of the Western culture. He aimed to make a direct, ironic response to American aesthetic hegemony in the conceptualizing of a new art emerged from postmodern conditions. Although Polke clearly in a similar line with American Pop Art, his work showed a remarkable distinction from their works. Compared to the images derived from advertisements and comics by Warhol and Lichtenstein at the same period, Polke s works were perceived in a much more plain and direct way. Polke has developed a new attitude which has enabled him to collect traditionally different subjects and styles together in his works. In polke s work The mechanical and the expressionist elements interacted each other, producing a virtual catalogue of historical practice in his paintings. As he worked simultaneously in several disciplines he created a new montage-based aesthetic form, combined the different means and techniques of representation. In this context he is the representative postmodern tendencies in art.