Post-modernizm günümüzde oldukça popular ve etkili olan bir akımdır. II. Dünya Savaşı modern dönemin kapandığı tarih olarak kabul edilir. Modern sonrası akım ile dü-şüncenin ürünü olan birey, kimlik ve cinsel rollerin dağılımı ile ilgili fikirler sorgulanmış ve modern bakış açısı parçalanmıştır. Modern-sonrası [post modern] bakış açısı edebiyat me-tinlerinin yazılmasında ve değerlendirilmesinde de modern yaklaşımın tezlerine karşı çık-mıştır. Yeni durumu anlatmak için post-modern yazarlar yeni söylemler geliştirmişlerdir. Ancak, post-modern yazarları kullandıkları bütün anlatı tekniklerinin yeni ve özgün oldu¬ğunu söylemek oldukça zordur. 18.y yüzyl romanlarında da benzer anlatı teknikleri kulla¬nılmıştır. Özellikle, Cervantes ve Sterne gibi yazarlar post-modern yazarların yaygın olarak kullandıkları anlatı tekniklerine başvurmuşlardır. Bu çalışmanın amacı Cervantes’in Don Quixote adlı romanında günümüzde post-modern anlatı teknikleri olarak tanımlanan teknik-leri nasıl kullandığını açıklamaktır.

Postmodernism is a recent intellectual movement which has a powerful influence on contemporary literary writings. World War II has been the last phase of the modern world. The ideas of individuality, identity, gender-relations are challenged and a new discourse is created to represent the disjunction of modern perspective. The postmodern influence also challenged the modern approach to literary texts. Postmodern writers seem to have new discursive practices to represent the present condition. However, not all the narrative techniques used by post-modern writers are new and original. It is possible to find out similar narrative techniques in the 18th century in which writers like Cervantes and Sterne used similar narrative devices. The present paper aims to illuminate how postmodern narrative elements are present in Cervantes’s Don Quixote.